Reial คลับ Deportiu เอสปันญ่ ( คาตาลัน: [rəjal Klub dəpuɾtiwəspəɲɔldəβəɾsəlonə] ; "รอยัลสปอร์ตคลับสเปนบาร์เซโลนา") เป็นที่รู้จักกันทั่วไปว่าเป็นเอสปันญ่เป็นมืออาชีพของสโมสรกีฬาที่อยู่ในCornellà de Llobregat , สเปน
 | ||||
| ชื่อเต็ม | Reial Club Deportiu Espanyol de Barcelona, SAD | |||
|---|---|---|---|---|
| ชื่อเล่น | Periquitos (Budgerigars) Blanquiazules (ขาวและน้ำเงิน) Mágico (Magical) | |||
| ชื่อสั้น | RCDE, ESP, เอสปันญ่อล | |||
| ก่อตั้งขึ้น | 13 ตุลาคม พ.ศ. 2443 ในฐานะSociedad Española de Football | |||
| สนามกีฬา | สนามกีฬา RCDE | |||
| ความจุ | 40,000 [1] | |||
| เจ้าของ | กลุ่ม Rastar | |||
| ประธาน | เฉินหยานเฉิง | |||
| หัวหน้าโค้ช | บิเซนเต้โมเรโน | |||
| ลีก | Segunda División | |||
| พ.ศ. 2562–20 | ลาลีกา 20 จาก 20 คน (ตกชั้น) | |||
| เว็บไซต์ | เว็บไซต์คลับ | |||
ก่อตั้งขึ้นในปี 1900 เล่นสโมสรในดาDivisiónสำหรับฤดูกาล 2020-21ส่วนที่สองของฟุตบอลสเปนได้รับการผลักไสออกจากลาลีกาในฤดูกาล 2019-20 พวกเขาเล่นเกมในบ้านที่RCDE Stadiumซึ่งจุผู้ชมได้ถึง 40,000 คน เอสปันญ่ได้รับรางวัลโกปาเดลเรย์สี่ครั้งล่าสุดใน2006และไปถึงยูฟ่าคัพรอบสุดท้ายใน1988และ2007 แข่งขันในทีมบาร์เซโลนาดาร์บี้กับเอฟซีบาร์เซโลนา
ชื่อ
ที่รู้จักกันในขั้นต้นเป็น Sociedad Españolaฟุตบอลบนพื้นฐานของชื่อได้เปลี่ยนไปเป็นคลับEspañol de Fútbolในปี 1901 ในปี 1906 สโมสรพับเนื่องจากเหตุผลทางด้านการเงินและส่วนใหญ่ของผู้เล่นเข้าร่วมX Sporting Club ]สโมสรแห่งนี้ได้รับรางวัลCampionat de Catalunyaสามครั้งระหว่างปี 1906 ถึง 1908 ในปี 1909 สโมสรได้เปิดตัวใหม่อย่างมีประสิทธิภาพในชื่อClub Deportivo Españolและในปี 1910 พวกเขาได้นำสีในปัจจุบันมาใช้ Espanyol เป็นหนึ่งในสโมสรฟุตบอลสเปนหลายสโมสรที่ได้รับการอุปถัมภ์จากมงกุฎของสเปนจึงมีสิทธิ์ใช้Realในชื่อและมงกุฎบนตราของพวกเขา สิทธินี้ได้รับอนุญาตให้เอสปันญ่ในปี 1912 โดยอัลฟองโซที่สิบสามสโมสรและต่อมากลายเป็นที่รู้จักจริง Club Deportivo Español [2]
ต่อไปนี้การสละราชสมบัติของพระมหากษัตริย์เหมือนกันในปี 1931 และการประกาศที่สาธารณรัฐสเปนที่สองเนื่องจากข้อห้ามของพระราชสัญลักษณ์สโมสรนำคาตาลัน / ชื่อที่เรียกง่ายมากขึ้นสาธารณรัฐคลับ Esportiu เอสปันญ่ หลังจากสงครามกลางเมืองสเปนชื่อนี้ถูกเปลี่ยนกลับ
สโมสรใช้การสะกดคาตาลันสำหรับชื่อในเดือนกุมภาพันธ์ 1995 คำว่า " Deportiu " ใน Reial Club Deportiu Espanyol de Barcelona เป็นรูปแบบคาตาลันของคำดั้งเดิม " Deportivo " ( Castilian ) แม้ว่าคำที่ถูกต้องจะเป็น " Esportiu " ใน ภาษาคาตาลัน. ทางเลือกนี้ถูกสร้างขึ้นเพื่อคงชื่อย่อ "RCD" ไว้ในชื่อสโมสร
ประวัติศาสตร์
มูลนิธิและวัฒนธรรมของสโมสร
เอสปันญ่ก่อตั้งเมื่อวันที่ 28 ตุลาคม 1900 โดยÁngelRodríguezรุยซ์ (1879-1959) ซึ่งเป็นนักศึกษาวิศวกรรมที่มหาวิทยาลัยบาร์เซโลนา บ้านเดิมของสโมสรอยู่ในเขตที่ดีของSarrià ; Espanyol เป็นสโมสรแรกในสเปนที่ก่อตั้งขึ้นโดยแฟนเกมชาวสเปนโดยเฉพาะโดยสโมสรในยุคแรก ๆ มีการเชื่อมโยงไปยังสหราชอาณาจักรหรือยุโรปตอนกลาง
เดิมทีสโมสรเล่นด้วยเสื้อเชิ้ตสีเหลืองสดใสโดยสีของกางเกงขาสั้นจะถูกทิ้งให้เข้ากับผู้เล่นแต่ละคน เพื่อนของผู้ก่อตั้งสโมสรเป็นเจ้าของธุรกิจสิ่งทอและบังเอิญมีวัสดุสีเหลืองจำนวนมากที่เหลือจากงาน ในปีพ. ศ. 2453 สโมสรได้เปลี่ยนชื่อเป็นClub Deportivo Españolและเลือกแถบสีน้ำเงินและสีขาวเป็นสีเสื้อและเป็นสีกลางของตราสโมสร สีฟ้าและสีขาวได้รับการคัดเลือกในการแสดงความเคารพกับสีที่ปรากฏบนโล่ของดีซิซิลี-อารากอนพลเรือเอกโรเจอร์เดอ Lluriaที่แล่นในทะเลเมดิเตอร์เรเนียนปกป้องผลประโยชน์ของพระมหากษัตริย์แห่งอารากอนในยุคกลาง สโมสรที่ประสบความสำเร็จตั้งแต่เริ่มต้นชนะถือกำเนิด de Catalunyaในปี 1903 และต่อมาเล่นในโคปาเดลเรย์
ในปี 1994 เอสปันญ่สร้างของทีมสำรอง , เอสปันญ่ Bกำลังเล่นในดาDivisión B
รอบชิงชนะเลิศยูฟ่าคัพ 2 ครั้ง (1988–2009)
ฮาเวียร์เคลได้รับการว่าจ้างในปี 1986 ในฤดูกาลแรกของเขาเขาเอาทีมไปร่วมที่ดีที่สุดอันดับที่ 3, มีคุณสมบัติสำหรับถ้วยยูฟ่า พวกเขาเอาชนะโบรุสเซียมึนเช่นกลัดบัค , เอซีมิลาน , อินเตอร์มิลาน , ทีเจวิตโควิตเซและคลับบรูชเควีเพื่อเข้าสู่รอบชิงชนะเลิศโดยแพ้จุดโทษให้กับไบเออร์ 04 เลเวอร์คูเซ่นหลังจากเสมอกัน 3–3 นัด [3]การตกชั้นสองครั้งตามมา แต่สโมสรยังคงอยู่ในลาลีกาจากการคว้าแชมป์Segunda Divisiónในปี 1993–94จนกระทั่งตกชั้นเมื่อสิ้นสุดการระบาดของ COVID ในฤดูกาล 2019-20 ซึ่งส่งผลกระทบต่อฤดูกาล
Espanyol ของPaco Floresชนะ2000 Copa del Rey รอบชิงชนะเลิศ 2–1 กับAtlético Madridที่Mestallaซึ่งเป็นแชมป์ถ้วยแรกตั้งแต่ปี 1940 [4]หกปีต่อมาภายใต้Miguel Ángel Lotinaสโมสรชนะอีกครั้งคราวนี้ 4–1 กับเรอัลซาราโกซาในกรุงมาดริดกับเป้าหมายโดยRaúl Tamudo , หลุยส์การ์เซีย (สอง) และโกโร [5]
ด้วยการชนะถ้วยนี้เอสปันญ่เข้ามาในถ้วยยูฟ่า พวกเขาชนะเกมกลุ่มทั้งหมดก่อนที่จะส่งลิวอร์โน่ , มัคคาบี้ไฮฟา , เบนฟิก้าและแวร์เดอร์เบรเมนไปถึงรอบชิงชนะเลิศ ในรอบชิงชนะเลิศซึ่งจัดขึ้นเมื่อวันที่ 16 พฤษภาคมที่แฮมป์เดนพาร์คในกลาสโกว์เอสปันญ่อลล้มเพื่อนร่วมทีมลาลีกาเซบีย่าโดยแพ้ 3–1 ในการยิงตามเสมอกัน 2–2 [6]พวกเขากลายเป็นทีมฟุตบอลทีมเดียวในประวัติศาสตร์ยูฟ่าคัพที่ยังไม่แพ้ใครในการแข่งขัน แต่ไม่ได้ถ้วยรางวัลกลับบ้าน Walter Pandianiซึ่งจะออกจากสโมสรเมื่อสิ้นสุดฤดูกาลเป็นดาวซัลโวสูงสุดของยูฟ่าคัพในฤดูกาลนั้น เมื่อวันที่ 9 มิถุนายน พ.ศ. 2550 ทามูโดกลายเป็นผู้ทำประตูสูงสุดตลอดกาลของเอสปันญ่อลหลังจากทำประตูได้ 111 ประตูโดยราฟาเอลมาราโญนและจบลงด้วย 113 ประตูในคืนนี้
เมื่อวันที่ 31 พฤษภาคม 2009 เอสปันญ่เล่นนัดสุดท้ายที่สนามกีฬา Olimpico de Montjuic , ความพ่ายแพ้ 3-0 ของมาลากา Espanyol เคยเล่นใน Estadi Olímpicหลังจากย้ายจากสนามก่อนหน้านี้ใน Sarria ด้วยการย้ายสโมสรยันต์ราอูลทามูโดมีความแตกต่างที่ไม่เหมือนใครจากการเล่นในสนามเหย้าสามแห่งกับสโมสรของเขา: Sarrià, Montjuïcและเริ่มต้นในฤดูกาล 2009–10 Cornellà-El Prat
ปีล่าสุด (2552- ปัจจุบัน)
ในเดือนมกราคมปี 2009 เมาริซิโอโปเชตติโนอดีตกองหลังเอสปันญ่อลได้รับการว่าจ้างให้เป็นผู้จัดการทีมกับสโมสรในโซนตกชั้นซึ่งเป็นงานอาวุโสครั้งแรกของเขา [7]เขาชนะบาร์เซโลน่า 2–1 คู่ปรับที่คัมป์นูในเดือนกุมภาพันธ์เพื่อช่วยรักษาสโมสร บาร์เซโลนาภายใต้Pep Guardiolaชนะเสียงแหลมที่ฤดูกาล [8]
หลังจากฤดูกาลที่ 12 เล่นที่เอสตาดิOlímpicเดอMontjuïc , เอสปันญ่ย้ายไปอยู่ที่เอสตาดิเดCornellá-El Prat สนามกีฬาแห่งใหม่เปิดตัวอย่างเป็นทางการในวันที่ 2 สิงหาคม 2009 ด้วยการจับคู่ระหว่างเอสปันญ่และลิเวอร์พูล ; เอสปันญ่อลชนะ 3-0 โดยหลุยส์การ์เซียทำประตูแรกที่พื้นตามด้วยเบนซาฮาร์ดับเบิ้ล [9]หกวันต่อมาDaniel Jarqueกัปตันทีม Espanyol เสียชีวิตจากอาการหัวใจหยุดเต้นเมื่ออายุ 26 ปีในย่านCovercianoของฟลอเรนซ์ซึ่งสโมสรอยู่ในช่วงเวลานั้นหลังจากเล่นเกมหลายรายการในอิตาลี [10]ตั้งแต่นั้นมาในนาทีที่ 21 - หมายเลขเสื้อเดิมของเขา - ของการแข่งขัน Espanyol ทุกนัดการปรบมือเพื่อเป็นเกียรติแก่เขาตลอดหนึ่งนาทีเต็ม
หลังจาก Pochettino จากไปในปี 2012 สโมสรก็ยังคงอยู่ในอันดับต้น ๆ ภายใต้ผู้จัดการทีมคนอื่น ๆ ในเดือนมกราคม 2559 Chen Yansheng นักธุรกิจชาวจีนเข้ามาบริหารสโมสรด้วยการเข้าถือหุ้น 54% [11]ในฤดูกาล 2018–19เอสปันญ่อลจบอันดับ 7 จึงกลับสู่ยูโรป้าลีกเป็นครั้งแรกนับตั้งแต่การแข่งขันรอบสุดท้ายในปี 2549–07 [12]อย่างไรก็ตามสโมสรต้องตกชั้นเป็นครั้งแรกนับตั้งแต่ปี 1994 ในฤดูกาลถัดมาหลังจากแพ้บาร์เซโลน่า 1–0 [13]ในวันที่ 3 สิงหาคม พ.ศ. 2563 สโมสรได้เผยแพร่แถลงการณ์อย่างเป็นทางการที่เรียกร้องให้ลาลีการะงับการตกชั้นสำหรับฤดูกาล 2020–21 [14]เอสปันญ่รับรางวัลโปรโมชั่นกลับไปลาลีกาเมื่อวันที่ 8 พฤษภาคม 2021 ดังต่อไปนี้ 0-0 กับซาราโกซา
คู่แข่ง
El derbi Barceloní
ในช่วงครึ่งแรกของศตวรรษที่ 20 ระหว่างการปกครองแบบเผด็จการมิเกลพรีโมเดริเวรา (พ.ศ. 2466-2573) สโมสรฟุตบอลบาร์เซโลนาถูกมองว่าเป็นสัญลักษณ์ของอัตลักษณ์ของชาวคาตาลัน สิ่งนี้แตกต่างกับ RCD Espanyol ซึ่งปลูกฝังการปฏิบัติตามอำนาจส่วนกลาง [15]
ในปี 1918 เทศบาลเนียส่งเสริมการรณรงค์เพื่อขอให้รัฐบาลสเปนสำหรับเป็นเทพเอกราช สโมสรฟุตบอลบาร์เซโลนาเข้าร่วมคำขอดังกล่าวและสื่อมวลชนของคาตาลันยอมรับว่าสโมสรฟุตบอลบาร์เซโลนาเป็นกลุ่มวัฒนธรรมที่สำคัญของขบวนการเรียกร้องเอกราชของคาตาลัน ทีมอื่น ๆ ของเมือง RCD Espanyol แยกตัวออกจากข้อเรียกร้องเนื่องจากอดีตประสบความสำเร็จในเวทียุโรป [16] [17]
ปัจจุบันสโมสรฟุตบอลบาร์เซโลนาเป็นสโมสรที่ใกล้ชิดกับอำนาจทางการเมืองในคาตาโลเนีย ประธานาธิบดีคนสุดท้ายได้เชื่อมโยงสโมสรกับขบวนการเรียกร้องเอกราชของคาตาลันและการลงประชามติแม้ว่าสิ่งนี้จะทำให้เกิดความไม่สบายใจในหมู่แฟน ๆ ชาวคาตาโลเนียและคนอื่น ๆ ในสเปนที่รู้สึกว่าถูกละเลยและคิดว่าทีมมีอคติกับพวกเขา [18]แม้ว่าผู้อำนวยการของ RCD Espanyol บางคนได้แสดงท่าทีที่เป็นอิสระ แต่สโมสรก็ยังคงอยู่ห่างจากการเมือง เชื่อกันว่าแฟนบอลของทีมส่วนใหญ่ต่อต้านการแยกตัวเป็นเอกราชของแคว้นกาตาลุญญา [19]
ในหลายโอกาส RCD Espanyol มีบ่นของการรักษาที่ไม่เอื้ออำนวยและบางครั้งก็เป็นที่น่ารังเกียจโดยตรงต่อสโมสรในความโปรดปรานของบาร์เซโลน่าโดยสื่อสาธารณะ Catalonian เช่นTV3 [20] [21] [22]
แม้จะมีความแตกต่างเหล่านี้ในอุดมการณ์ที่DERBI (ดาร์บี้) ได้เสมอที่เกี่ยวข้องมากขึ้นเพื่อสนับสนุนเอสปันญ่กว่าของบาร์เซโลนา (ที่ถือเอลกลาซีโกในเรื่องที่สูงขึ้นแทน) อันเนื่องมาจากความแตกต่างในวัตถุประสงค์
แม้ว่าจะเป็นดาร์บี้ท้องถิ่นที่มีผู้เล่นมากที่สุดในประวัติศาสตร์ของลาลีกา แต่ก็เป็นเกมที่ไม่สมดุลมากที่สุดโดยบาร์เซโลนาเป็นฝ่ายเหนือกว่า ในตารางลีกเอสปันญ่อลสามารถจบเหนือบาร์ซาได้เพียงสามครั้งในรอบเกือบ 70 ปีและโคปาเดลเรย์ที่ชนะคาตาลันครั้งเดียวเท่านั้นที่ชนะบาร์ซาในปี 2500 เอสปันญ่อลได้รับการปลอบใจในการชนะมาร์จิ้นมากที่สุดด้วย 6 –0 ชัยชนะในปี 2494
เอสปันญ่ประสบความสำเร็จในการเอาชนะบาร์เซโลน่า 2-1 ในช่วงฤดูกาล 2008-09 กลายเป็นทีมแรกที่จะเอาชนะบาร์เซโลนาที่คัมป์นูในเสียงแหลมรางวัลของพวกเขาในฤดูกาล [23]
Espanyol แพ้ 0–1 ให้กับสโมสรฟุตบอลบาร์เซโลนาเมื่อวันที่ 8 กรกฎาคม 2020 เพื่อย้ายไปเล่นที่ Segunda División [13]
สนามกีฬา
ตั้งแต่ปีพ. ศ. 2466 ถึงปี 2540 เอสปันญ่อลเล่นเกมเหย้าในเอสตาดีเดซาร์เรียในย่านซาร์เรีย - ซานต์เจอร์วาซีของบาร์เซโลนา ในปี 1997 พวกเขาย้ายไปอยู่ที่สนามกีฬาโอลิมปิกยูอิสกุมปัญ ส์ ในMontjuïc สำหรับการเริ่มต้นของฤดูกาล 2009-10, เอสปันญ่ย้ายเข้ามาอยู่ที่เพิ่งสร้างสนามกีฬา RCDE (หรือเรียกว่าเอสตาดิCornellà-El Prat ) ระหว่างCornellà de LlobregatและEl Prat de Llobregat
Estadi de Sarrià
Estadi Olímpic de Montjüic
สนามกีฬา RCDE
สรุปการแข่งขัน
- 80 ฤดูกาลในPrimera División
- 4 ฤดูกาลในSegunda División
- การ เข้าร่วม8 ครั้งในยูฟ่าคัพ / ยูฟ่ายูโรปาลีก
- การ เข้าร่วมงานInter-Cities Fairs Cup 2 ครั้ง
- การ เข้าร่วมยูฟ่าอินเตอร์โตโต้คัพ 2 ครั้ง
ความสำเร็จ
- ในปี 1928 เอสปันญ่กลายเป็นสมาชิกของลาลีกาและในปี 1929 ทีมที่ชนะครั้งแรกของโคปาเดลเรย์ เอสปันญ่อลทำอันดับสูงสุดของฤดูกาลในลาลีกาโดยไม่ได้แชมป์
- ทีมงานที่มีคุณสมบัติสำหรับถ้วยยูฟ่า / ยูโรป้าลีกแปดครั้ง (รวมถึงคุณสมบัติดังต่อไปนี้ของพวกเขา2000และ2006ชนะสเปนคัพซึ่งในยุคก่อนหน้านี้แทนที่จะได้รับการเข้าสู่ยูฟ่าคัพวินเนอร์สคัพ ) และถึงขั้นสุดท้ายใน1988 , [24] [25] [26] [27]แพ้ให้กับไบเออร์เลเวอร์คูเซ่นจากเยอรมนีตะวันตกในการเตะลูกโทษ (3–2) หลังจากการแข่งขันสองขาในรอบชิงชนะเลิศจบลงในระดับ (3–0 ในบาร์เซโลนา , 0–3 ในเลเวอร์คูเซ่น ) [28] [29]และในปี 2550แพ้เซบีย่าเพื่อนร่วมชาติอีกครั้งด้วยการลงโทษอีกครั้ง (3–1) หลังจากการแข่งขันที่น่าจดจำที่แฮมป์เดนพาร์กกลาสโกว์จบลง 1–1 หลังเวลาปกติและ 2–2 หลังจากช่วงต่อเวลาพิเศษ .
เกียรตินิยม
ฟุตบอลชาย
แห่งชาติ
- โกปาเดลเรย์[30]
- ผู้ได้รับรางวัล (4): 2472 , 2483 , 2542–2000 , 2548–06
- รองชนะเลิศ (5): 2454 , 2458 , 2484 , 2490 , 2500
- เซกุนดาดิวิซิออน[31]
- ผู้ชนะ: 2536–94
- Supercopa de Espana
- รองชนะเลิศ: 2000 , 2006
ระหว่างประเทศ
- ยูฟ่าคัพ
- รองชนะเลิศ: 2530–88 , 2549–07
ภูมิภาค
- Campionat de Catalunya [32]
- ผู้ได้รับรางวัล (11): 1903–04, 1905–06, 1906–07, 1907–08, 1911–12, 2457–15, 2460–18, 2471–29, 2475–33, 2479–37, 2482–40
- Supercopa de Catalunya
- ผู้ชนะ: 2016 [33]
ฟุตบอลหญิง
- Primera División
- ผู้ได้รับรางวัล (1): 2548–06
- รองชนะเลิศ (3): 2549–07 , 2552–10 , 2553–11
- Copa de la Reina
- ผู้ได้รับรางวัล (6): 2539 , 2540 , 2549 , 2552 , 2553 , 2555
- รองชนะเลิศ (4): 1990 , 2002 , 2007 , 2011
ผู้เล่น
ทีมปัจจุบัน
- ณ วันที่ 1 กุมภาพันธ์ 2564 [34]
หมายเหตุ: ธงทีมชาติตามที่กำหนดไว้ภายใต้กฎฟีฟ่า ผู้เล่นอาจถือสัญชาติที่ไม่ใช่ FIFA ได้มากกว่าหนึ่งสัญชาติ
|
|
ทีมสำรอง
หมายเหตุ: ธงทีมชาติตามที่กำหนดไว้ภายใต้กฎฟีฟ่า ผู้เล่นอาจถือสัญชาติที่ไม่ใช่ FIFA ได้มากกว่าหนึ่งสัญชาติ
|
|
ยืมตัว
หมายเหตุ: ธงทีมชาติตามที่กำหนดไว้ภายใต้กฎฟีฟ่า ผู้เล่นอาจถือสัญชาติที่ไม่ใช่ FIFA ได้มากกว่าหนึ่งสัญชาติ
|
|
หมายเลขเกษียณ
21 Daniel Jarque (มรณกรรม) (2545–09)
- เริ่มต้นจาก2018-19 , Marc Rocaจะสวมเสื้อเบอร์ 21 [35]
ผู้เล่นที่ปรากฏตัวมากที่สุด
- การแข่งขันระดับมืออาชีพเท่านั้น
ณ วันที่ 12 กันยายน 2563
| ชื่อ | ปี | ลาลีกา | Segunda División | โกปาเดลเรย์ | โคปาเดลาลีกา | ยูฟ่าคัพ | อื่น ๆ | รวม | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1 | ราอูลทามูโด | พ.ศ. 2539–2553 | 340 | - | 26 | - | 14 | 9 [a] | 389 |
| 2 | อันโตนิโออาร์กิเลส | พ.ศ. 2493-2507 | 301 | 14 [b] | 38 | - | - | 4 [c] | 357 |
| 3 | JoséMaría | พ.ศ. 2508–2519 | 269 | 31 | 33 | –– | 2 | 11 [d] | 346 |
| 4 | โทมัสเอ็นโคโน | พ.ศ. 2525-2533 | 241 | 33 [e] | 30 | 19 | 10 | - | 333 |
| 5 | เมาริซิโอโปเช็ตติโน | พ.ศ. 2537–2549 | 275 | - | 30 | - | 13 | 2 [f] | 320 |
| 6 | เฟอร์นันโดโมลินอส | พ.ศ. 2517–2527 | 264 | - | 43 | 6 | 6 | - | 319 |
| 7 | Manuel Zúñiga | พ.ศ. 2522–2531 | 259 | - | 29 | 18 | 9 | - | 315 |
| 8 | Marañón | พ.ศ. 2517–2526 | 261 | - | 43 | 4 | 6 | - | 314 |
| 9 | Arteaga | พ.ศ. 2536–2546 | 238 | 28 | 32 | - | 10 | 2 [g] | 310 |
| 10 | Diego Orejuela | พ.ศ. 2525–2534 | 216 | 33 [ชม.] | 27 | 15 | 12 | - | 303 |
หมายเหตุ
- ^ 6 นัดในยูฟ่าอินเตอร์โตโต้คัพและ 3 นัดในซูเปอร์โคปาเดเอสปาญา
- ^ การ ปรากฏตัวทั้งหมดในลาลีการอบเพลย์ออฟ
- ^ การ ปรากฏตัวทั้งหมดใน Inter-Cities Fairs Cup
- ^ 8 ครั้งใน Inter-Cities Fairs Cupและ 3 ครั้งใน Intertoto Cup
- ^ รวม 2 นัดในลาลีการอบเพลย์ออฟ
- ^ การ ปรากฏตัวทั้งหมดใน Supercopa de España
- ^ การ ปรากฏตัวทั้งหมดใน Supercopa de España
- ^ รวมถึง 2 ครั้งในการเล่นรอบเพลย์ออฟลาลีกาและ 1 ครั้งในการเลื่อนชั้นเล่นลาลีกา
โค้ช
|
|
|
เจ้าหน้าที่สโมสร
เจ้าหน้าที่ด้านเทคนิคปัจจุบัน
| บทบาท | ชื่อ |
|---|---|
| หัวหน้าโค้ช | บิเซนเต้โมเรโน |
| ผู้ช่วยโค้ช | Dani Pendín โทมัสเอ็นโคโน |
| โค้ชผู้รักษาประตู | เยซูซัลวาดอร์ |
| โค้ชฟิตเนส | ดานีบาทหลวง |
| นักวิเคราะห์ | Ramón Alturo |
| แพทย์ประจำคลับ | มิซาเอลริวาส Narciso Amigó |
| นักกายภาพบำบัด | Albert Torner AdriàGarcía Albert Moreno Noel Orenes |
| นักโภชนาการ | Robert Bausells |
| คิทแมน | Ángel Inac Martínez |
| ผู้รับมอบสิทธิ์ | Guillem Calzón
|
คณะกรรมการ
| บทบาท | ชื่อ |
|---|---|
| เจ้าของ | กลุ่ม Rastar |
| ประธาน | เฉินหยานเฉิง |
| รองประธาน | หวังหงหยวน |
| เลขานุการคณะกรรมการ | Jorge Sarró Riu |
| รองเลขาธิการคณะกรรมการ | IñakiFrías Inchausti |
| คณะกรรมการ | หลิว Shenghua เหมาเย่หวู เจิ้งเฟิง Lu Zuilan ราฟาเอลมาราโญน |
| ผู้อำนวยการฝ่ายธุรกิจและประสานงาน | เหมาเยว่ววว |
| ผู้จัดการพื้นที่กีฬาทั่วไป | Óscar Perarnau Figueras |
| ผู้บริหารสูงสุด | JoséMaríaDurán |
| ผู้อำนวยการฟุตบอลอาชีพ | Francisco Rufete |
| การจัดการฟุตบอลมืออาชีพ | ราอูลทามูโด |
| ผู้อำนวยการสถาบัน | หลุยส์บิเซนเต้มาเตโอ |
| ผู้อำนวยการฟุตบอลFemenino | Raquel Cabezón |
| Femenino Sporting Director | Francisca Camúñez Moreno |
| หัวหน้าฝ่ายบริการทางการแพทย์ | Manolo González Postigo |
| ผู้อำนวยการฝ่ายการตลาดและการพาณิชย์ | อันโตนีอาเลเกรปูโซ |
| ผู้อำนวยการฝ่ายการเงิน | Joan Fitó Pardo |
| หัวหน้าเจ้าหน้าที่สื่อสาร | AgustínRodríguez Mas |
| ผู้อำนวยการพื้นที่สังคม | Alberto Ariza Navarro |
| หัวหน้าโรงเรียนและสถาบันการศึกษาของCiutat Esportiva Dani Jarque | เอลอยเปเรซการ์เซีย |
| ผู้อำนวยการสนามกีฬา | Josep Tellrà Alegret |
| ผู้จัดการสำนักงาน | Olga Moscatel Vivet |
| ผู้จัดการฝ่ายบริหารและทรัพยากรบุคคล | ลอร่าคาร์รันซา |
| ผู้อำนวยการรักษาความปลอดภัย | Antoni Guerra Rojas |
| ผู้อำนวยการโทรคมนาคม | Ángel Rojas Gómez |
| การประสานงานและการขยายธุรกิจในเอเชีย | เซนอนเฉิน
|
ประธานาธิบดี
|
|
|
|
แผนกประวัติศาสตร์ของ RCD Espanyol
จนถึงปี 1990 Espanyol มีส่วนกีฬาหลายประเภท ในเดือนมีนาคม 2017 สมาคมผู้สนับสนุนและผู้ถือหุ้นของ RCD Espanyol ได้ส่งเสริมโครงการฟื้นฟูส่วนกีฬาของสโมสร แต่คราวนี้ไม่มีความเชื่อมโยงทางเศรษฐกิจกับทีมฟุตบอล สโมสรมัลติสปอร์ตแห่งใหม่ถูกสร้างขึ้นโดยใช้ชื่อSeccions Deportives Espanyol ( ส่วนกีฬา Espanyol ) [36]
สองเดือนต่อมาสมาคมยืนยันว่าเอสปันญ่อลจะเริ่มแข่งขันในฤดูกาล 2017–18 โดยมีทีมโรลเลอร์ฮ็อกกี้และทีมวอลเลย์บอลหญิง [37]ในฤดูกาลถัดไปส่วนบาสเก็ตบอลได้รับการปรับปรุงใหม่และส่วนใหม่ของแฮนด์บอลจะถูกสร้างขึ้น
บาสเกตบอลชาย
- โกปาเดลเรย์
- ผู้ชนะ (1): 2484
- แชมป์คาตาลัน
- ผู้ชนะ (2): 2474, 2475
- รองชนะเลิศ (3): 2484, 2486, 2497
บาสเกตบอลหญิง
- Copa de la Reina
- ผู้ชนะ (1): 2486
- รองชนะเลิศ (1): 2487
ฮ็อกกี้ลานสเก็ตชาย
- โกปาเดลเรย์
- ผู้ได้รับรางวัล (11): 2487, 2490, 2491, 2492, 2494, 2497, 2498, 2499, 2500, 2504, 2505
- รองชนะเลิศ (4): 2489, 2495, 2496, 2501
วอลเลย์บอลหญิง
- ซูเปอร์ลีกา
- ผู้ได้รับรางวัล (3): 2528, 2531, 2534
- Copa de la Reina
- ผู้ได้รับรางวัล (5): 2527, 2528, 2529, 2533, 2535
เบสบอลชาย
- División de Honor
- ผู้ชนะ (2): 2489, 2496
ดูสิ่งนี้ด้วย
- RCD Espanyol B
- RCD Espanyol cantera
- Ciutat de Barcelona Trophy
อ้างอิง
- ^ RCDE Stadium - เพจอย่างเป็นทางการของ RCD Espanyol
- ^ "ประวัติศาสตร์" RCD Espanyol สืบค้นเมื่อ27 มกราคม 2561 .
- ^ "เอสปันญ่อลtocó la gloria ante el Bayer Leverkusen" [เอสปันญ่อลสัมผัสศักดิ์ศรีกับไบเออร์เลเวอร์คูเซ่น] Mundo Deportivo (in สเปน). 4 พฤษภาคม 2556 . สืบค้นเมื่อ28 กุมภาพันธ์ 2563 .
- ^ Segurola, Santiago (28 พฤษภาคม 2000). "El Espanyol se corona en Mestalla" [Espanyol ครองตำแหน่ง Mestalla] El País (ในภาษาสเปน) . สืบค้นเมื่อ28 กุมภาพันธ์ 2563 .
- ^ "El Espanyol conquista su cuarta Copa del Rey" [Espanyol คว้าแชมป์โกปาเดลเรย์สมัยที่ 4] El Mundo (in สเปน). 12 เมษายน 2549 . สืบค้นเมื่อ28 กุมภาพันธ์ 2563 .
- ^ "Palop ทำให้มั่นใจความสุขถ้วยเซบีย่า" uefa.com 17 พฤษภาคม 2550.
- ^ "แทนที่ Pochettino ซวยManéที่เอสปันญ่" ยูฟ่า. 20 มกราคม 2552 . สืบค้นเมื่อ28 กุมภาพันธ์ 2563 .
- ^ Bate, Adam (1 ตุลาคม 2559). "เอสปันญ่อลของเมาริซิโอโปเช็ตติโน่เอาชนะบาร์เซโลน่าของเป๊ปกวาร์ดิโอลา"ได้อย่างไร สกายสปอร์ต. สืบค้นเมื่อ28 กุมภาพันธ์ 2563 .
- ^ Collins, Ben (2 สิงหาคม 2552). "หงส์แดงประสบความเจ็บปวดในสเปน" . สืบค้นเมื่อ28 กุมภาพันธ์ 2563 .
- ^ "เอสปันญ่อลตะลึงกับความตายของ Jarque" . BBC. 8 สิงหาคม 2552.
- ^ "เจ้าของเอสปันญ่อลคนใหม่ตั้งเป้าสู่แชมเปี้ยนส์ลีกภายในสามปี" . เดอะการ์เดียน . 22 มกราคม 2559.
- ^ Gillingham, Geoff (30 สิงหาคม 2019). "มิตรยูโรป้าลีกวาดเซบีย่า, เกตาเฟ่และเอสปันญ่" Marca สืบค้นเมื่อ28 กุมภาพันธ์ 2563 .
- ^ ก ข Roche, Calum (9 กรกฎาคม 2020). "บาร์เซโลนาชื่อเก็บการแข่งขันที่มีชีวิตที่พวกเขาขับไล่คู่แข่งเอสปันญ่" Diario AS .
- ^ RCD Espanyol de Barcelona Comunicado Oficial , 3 สิงหาคม 2020
- ^ Missiroli, Antonio (มีนาคม 2545). "วัฒนธรรมฟุตบอลยุโรปและบูรณาการของพวกเขาว่า 'สั้น' ศตวรรษที่ยี่สิบ" Europa (เว็บพอร์ทัล) สืบค้นเมื่อ1 กรกฎาคม 2552 .
- ^ เบิร์นส์จิมมี่ (6 พฤศจิกายน 2017) "ในช่วงเวลาทุกข์เอฟซีบาร์เซโลนากำหนด Catalonia สมัยใหม่" POLITICO .
- ^ "FC Barcelona มากกว่าสโมสร" . www.barcelona.de .
- ^ Temprano, Alejandra (2016-01-11). "El Barça cae en su trampa con el tuit de la vergüenza de Bartomeu" . esdiario.es สืบค้นเมื่อ2017-06-17 .
- ^ MARCA.com (2015-09-10). "โจแอนนา Collet: "Vamos Dar Guerra อัลมาดริด" " MARCA.com (สเปน) สืบค้นเมื่อ2017-06-17 .
- ^ "เอลเอสปันญ่ "exige" ลา retirada de La Campana 'ศรี sientes เอลบาร์ซา, sientes Cataluña ' " ELMUNDO (ภาษาสเปน) . สืบค้นเมื่อ2017-06-17 .
- ^ BARCELONA, SERGI LÓPEZ-EGEA / (2016-03-03). "Ensenyament retira un texto ofensivo con el Espanyol" . El Periódico (ในภาษาสเปน) . สืบค้นเมื่อ2017-06-17 .
- ^ "El Espanyol y el Joventut denuncian pensamiento único en Cataluña" . Economiadigital (เอ็ด. ทั่วไป) สืบค้นเมื่อ2017-06-18 .
- ^ "เอสปันญ่อลของเมาริซิโอโปเช็ตติโน่เอาชนะบาร์เซโลน่าของเป๊ปกวาร์ดิโอลา"ได้อย่างไร Skysports.com. 1 ตุลาคม 2559.
- ^ Licia Granello (22 ตุลาคม 2530) "Il Milan ègià disperato" . la Repubblica (in อิตาลี). น. 25.
- ^ Licia Granello (5 พฤศจิกายน 2530) "Un Milan senza attacco Una partita senza storia" . la Repubblica (in อิตาลี). น. 33.
- ^ Gianni Mura (26 พฤศจิกายน 2530) “ หม่าล่าอินเตอร์ soffre ancora” . la Repubblica (in อิตาลี). น. 23.
- ^ Gianni Mura (10 ธันวาคม 1987) "L 'Inter perde l' ultima โอกาส" . la Repubblica (in อิตาลี). น. 23.
- ^ "รอบชิงชนะเลิศ UEFA Tre gol dell 'Espanyol" . la Repubblica (in อิตาลี). 5 พฤษภาคม 2531 น. 33.
- ^ "Coppa UEFA Il Bayer vince ai rigori" . la Repubblica (in อิตาลี). 19 พฤษภาคม 2531 น. 23.
- ^ "สเปน - รายการรอบชิงชนะเลิศฟุตบอล" . Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation (RSSSF) . สืบค้นเมื่อ9 เมษายน 2559 .
- ^ "สเปน - รายชื่อของสองฝ่ายชนะ" Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation (RSSSF) . สืบค้นเมื่อ9 เมษายน 2559 .
- ^ "สเปน - รายการของแชมเปียนเนีย" RSSSF สืบค้นเมื่อ17 กุมภาพันธ์ 2560 .
- ^ "เอสปันญ่อลกาน่าลาซูเปอร์โคปา" [เอสปันญ่อลคว้าแชมป์ซูเปอร์คัพ]. มุนโดเดปอร์ติโบ . Roger Torelló 25 ตุลาคม 2559 . สืบค้นเมื่อ6 พฤษภาคม 2561 .
- ^ www.rcdespanyol.com, RCD Espanyol -. "ทีมแรก - RCD Espanyol" . www.rcdespanyol.com .
- ^ "ทีมแรก RCD Espanyol Marc Roca Junqué # 21" . rcdespanyol.com . RCD Espanyol de Barcelona SAD . สืบค้นเมื่อ24 ธันวาคม 2561 .
- ^ "Pericos sobre ruedas" (ในภาษาสเปน) La Vanguardia. 15 มีนาคม 2560 . สืบค้นเมื่อ26 พฤษภาคม 2560 .
- ^ "Reneix el gegant adormit" (ในคาตาลัน) L'Esportiu de Catalunya 26 พฤษภาคม 2560 . สืบค้นเมื่อ26 พฤษภาคม 2560 .
ลิงก์ภายนอก
- เว็บไซต์อย่างเป็นทางการ (ในคาตาลันสเปนและอังกฤษ)
- RCD Espanyolที่ลาลีกา (ภาษาอังกฤษและสเปน)
- RCD Espanyolที่UEFA (ภาษาอังกฤษและสเปน)
