วิกิภาษาไทย

พรรคนาซี

พรรคนาซี , [เป็น]อย่างเป็นทางการสังคมนิยมแห่งชาติเยอรมันพรรคแรงงาน[b] ( เยอรมัน : Nationalsozialistische Deutsche ArbeiterparteiหรือNSDAP ) เป็นไกลขวา[7] [8]พรรคการเมืองในประเทศเยอรมนีที่ใช้งานระหว่างปี 1920 และปี 1945 ที่ สร้างขึ้นและได้รับการสนับสนุนอุดมการณ์ของพรรคนาซี สารตั้งต้นระบุพรรคเยอรมันของงาน ( Deutsche Arbeiterpartei ; DAP) ตัวตนจาก 1919 1920 พรรคนาซีโผล่ออกมาจากชาติเยอรมัน , ชนชั้นและประชานิยม Freikorpsวัฒนธรรมทหารซึ่งต่อสู้กับการลุกฮือของคอมมิวนิสต์ในเยอรมนีหลังสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง [9]พรรคนี้ถูกสร้างขึ้นเพื่อดึงคนงานออกจากลัทธิคอมมิวนิสต์และเข้าสู่ลัทธิชาตินิยมแบบโวลคิสช์ [10]ในขั้นต้นกลยุทธ์ทางการเมืองของนาซีมุ่งเน้นไปที่การต่อต้านธุรกิจขนาดใหญ่การต่อต้านชนชั้นนายทุนและวาทศิลป์ต่อต้านทุนนิยมแม้ว่าสิ่งนี้จะถูกมองข้ามในภายหลังเพื่อให้ได้รับการสนับสนุนจากผู้นำทางธุรกิจและในช่วงทศวรรษที่ 1930 จุดสนใจหลักของพรรคได้เปลี่ยนไปสู่การต่อต้านลัทธินิยมและธีมต่อต้านลัทธิมาร์กซ์ [11]

พรรคแรงงานแห่งชาติสังคมนิยมเยอรมัน Nationalsozialistische Deutsche Arbeiterpartei
Parteiadler der Nationalsozialistische Deutsche Arbeiterpartei (2476-2488) .svg
ตัวย่อNSDAP
ประธานแอนตันเดร็กซ์เลอร์[1] (พ.ศ. 2463–2564)
Führerอดอล์ฟฮิตเลอร์ (พ.ศ. 2464-2488)
รมว. พรรคมาร์ตินบอร์มันน์ (เมษายน - พฤษภาคม 2488)
ก่อตั้งขึ้น24 กุมภาพันธ์ 2463 ; 101 ปีที่แล้ว ( พ.ศ. 2463-02-24 )
ละลาย10 ตุลาคม 2488 ; 75 ปีที่แล้ว ( พ.ศ. 2488-10-10 )
นำหน้าด้วยพรรคคนงานเยอรมัน
สำนักงานใหญ่บ้านบราวน์มิวนิกเยอรมนี[2]
หนังสือพิมพ์Völkischer Beobachter
ปีกนักเรียนสันนิบาตนักเรียนสังคมนิยมแห่งชาติเยอรมัน
ปีกเยาวชนHitler Youth , League of German Girls
ปีกทหารSA , SS , Motor Corps , Flyers Corps
กีฬาร่างกายสันนิบาตสังคมนิยมแห่งชาติของไรช์สำหรับการออกกำลังกาย
ปีกของผู้หญิงสันนิบาตสตรีสังคมนิยมแห่งชาติ
ปีกแรงงานแนวร่วมแรงงานเยอรมัน
การเป็นสมาชิก
  • น้อยกว่า 60 (1920)
  • 8.5 ล้านคน (พ.ศ. 2488) [3]
อุดมการณ์ลัทธินาซี
ตำแหน่งทางการเมืองขวาสุด[4] [5]
สี
  •   ดำ  ขาว  สีแดง
    (อย่างเป็นทางการสีของจักรวรรดิเยอรมัน )
  •   สีน้ำตาล (ตามธรรมเนียม)
คำขวัญ" Ein Volk, ein Reich, ein Führer " (อังกฤษ: "One People, One Nation, One Leader") (ไม่เป็นทางการ)
เพลงสรรเสริญพระบารมี
" Horst-Wessel-Lied "
("เพลง Horst Wessel")
ธงพรรค
ธงของ NSDAP (1920–1945) .svg
  • การเมืองของเยอรมนี
  • พรรคการเมือง
  • การเลือกตั้ง

ทฤษฎีการเหยียดผิว Pseudoscientificเป็นศูนย์กลางของลัทธินาซีซึ่งแสดงออกในแนวความคิดของ "ชุมชนของผู้คน" ( Volksgemeinschaft ) [12]พรรคนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อรวมชาวเยอรมันที่ "เป็นที่ต้องการทางเชื้อชาติ" ในฐานะสหายของชาติในขณะที่ยกเว้นผู้ที่ถือว่าเป็นผู้คัดค้านทางการเมืองร่างกายหรือสติปัญญาที่ด้อยกว่าหรือเป็นเชื้อชาติต่างชาติ ( Fremdvölkische ) [13]พวกนาซีพยายามที่จะเสริมสร้างความเข้มแข็งให้กับชนชาติดั้งเดิมซึ่งเป็น " เผ่าพันธุ์ต้นแบบของชาวอารยัน " ผ่านความบริสุทธิ์ทางเชื้อชาติและสุพันธุศาสตร์โครงการสวัสดิการสังคมในวงกว้างและการอยู่ใต้บังคับบัญชาของสิทธิส่วนบุคคลโดยรวมซึ่งอาจเสียสละเพื่อประโยชน์ของรัฐในนาม ของผู้คน. เพื่อปกป้องความบริสุทธิ์ควรและความแข็งแรงของการแข่งขันอารยันนาซีพยายามที่จะกำจัดชาวยิว , โร , เสาและอื่น ๆ ส่วนใหญ่Slavsพร้อมกับร่างกายและจิตใจคนพิการ พวกเขาใช้สิทธิ์และแยกกระเทย , คนดำ , พระเจ้าเป็นพยานและฝ่ายตรงข้ามทางการเมือง [14]ประหัตประหารถึงจุดสุดยอดของมันเมื่อบุคคลที่ควบคุมชุดรัฐเยอรมันในการเคลื่อนไหวตอบสุดท้ายระบบอุตสาหกรรมโครงสร้างของการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ที่ประสบความสำเร็จในการฆาตกรรมของรอบ 6 ล้านชาวยิวและชาวล้านของผู้ที่ตกเป็นเหยื่อการกำหนดเป้าหมายอื่น ๆในสิ่งที่ได้กลายเป็นที่รู้จักในฐานะความหายนะ [15]

อดอล์ฟฮิตเลอร์ผู้นำพรรคตั้งแต่ปี 1921 ได้รับการแต่งตั้งนายกรัฐมนตรีของเยอรมนีโดยประธานาธิบดีพอลฟอนเบอร์กที่ 30 มกราคม 1933 ฮิตเลอร์จัดตั้งขึ้นอย่างรวดเร็วเผด็จการระบอบการปกครองที่รู้จักกันเป็นThird Reich [16] [17] [18] [19]หลังจากการพ่ายแพ้ของ Third Reich ที่ที่จุดสิ้นสุดของสงครามโลกครั้งที่สองในยุโรปพรรคคือ "การประกาศให้เป็นที่ผิดกฎหมาย" โดยอำนาจของฝ่ายพันธมิตร , [20]ที่ดำเนินการdenazificationในปีที่ผ่านมาหลังสงครามทั้งในที่เยอรมนีและในดินแดนยึดครองโดยกองกำลังนาซี ขณะนี้การใช้สัญลักษณ์ใด ๆ ที่เกี่ยวข้องกับพรรคถือเป็นสิ่งผิดกฎหมายในหลายประเทศในยุโรปรวมถึงเยอรมนีและออสเตรีย

ชื่อ

นาซีคำที่ไม่เป็นทางการและเสื่อมเสียมา แต่เดิมสำหรับสมาชิกพรรคได้ย่อชื่อพรรค (การออกเสียงภาษาเยอรมันNationalsozialist : [natsi̯oˈnaːlzotsi̯aˌlɪst] ) และได้ประกาศเกียรติคุณในการเปรียบเทียบกับโซซี (ออกเสียงว่า[ˈzoːtsiː] ) เป็นคำย่อของ Sozialdemokrat (สมาชิกของพรรคสังคมประชาธิปไตยที่เป็นคู่แข่งของเยอรมนี ) [c] [21]สมาชิกของพรรคเรียกตัวเองว่า Nationalsozialisten (นักสังคมนิยมแห่งชาติ) แต่บางครั้งก็ยอมรับพวกนาซีที่เป็นภาษาพูด( Leopold von Mildensteinในบทความชุด Ein Nazi fährt nach Palästinaที่ตีพิมพ์ใน Der Angriffในปี 1934) คำ Parteigenosse (บุคคลที่เป็นสมาชิก) ถูกนำมาใช้โดยทั่วไปในหมู่พวกนาซีกับผู้หญิงแบบที่สอดคล้องกันParteigenossin [22]

คำนี้ถูกใช้ก่อนการเพิ่มขึ้นของงานปาร์ตี้ในฐานะคำเรียกขานและเสื่อมเสียสำหรับชาวนาที่ล้าหลังคนที่ขี้อายและเงอะงะ มันมาจากนาซ, คร่าว ๆ ของอิก , [23] [24]ซึ่งเป็นชื่อสามัญในภูมิภาคบ้านนาซีของบาวาเรีย ฝ่ายตรงข้ามยึดเกี่ยวกับเรื่องนี้และระยะยาวที่มีอยู่Soziเพื่อแนบชื่อเล่นไยดีเพื่อสังคมแห่งชาติ [24] [25]

ในปีพ. ศ. 2476 เมื่ออดอล์ฟฮิตเลอร์มีอำนาจในรัฐบาลเยอรมันการใช้ "นาซี" ในเยอรมนีลดน้อยลงแม้ว่าการต่อต้านนาซีของออสเตรียจะยังคงใช้คำนี้ต่อไป[21]และการใช้ " นาซีเยอรมนี " และ "ระบอบนาซี" ได้รับความนิยมจากการต่อต้านนาซีและการเนรเทศชาวเยอรมันในต่างประเทศ หลังจากนั้นคำนี้ได้แพร่กระจายไปยังภาษาอื่น ๆ และในที่สุดก็ถูกนำกลับมาที่เยอรมนีหลังสงครามโลกครั้งที่สอง [25]ในภาษาอังกฤษคำว่าจะไม่ถือว่าเป็นคำสแลงและมีสัญญาซื้อขายล่วงหน้าเช่นนาซีและdenazification

ประวัติศาสตร์

ต้นกำเนิดและช่วงปีแรก ๆ : พ.ศ. 2461–2566

บุคคลที่งอกออกมาจากกลุ่มการเมืองขนาดเล็กที่มีการวางแนวทางชาตินิยมที่เกิดขึ้นในปีสุดท้ายของสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง ในปีพ. ศ. 2461 ได้มีการสร้างลีกชื่อFreier Arbeiterausschuss für einen guten Frieden (Free Workers 'Committee for a good Peace) [26] ที่เมืองเบรเมนประเทศเยอรมนี เมื่อวันที่ 7 มีนาคม 1918, แอนตัน Drexler , มักมากชาติเยอรมัน, รูปแบบที่มีสาขาของลีกนี้ในมิวนิค [26]เดร็กซ์เลอร์เป็นช่างทำกุญแจในท้องถิ่นที่เคยเป็นสมาชิกของพรรคปิตุภูมิทหาร[27]ในช่วงสงครามโลกครั้งที่หนึ่งและต่อต้านการสงบศึกในเดือนพฤศจิกายน พ.ศ. 2461 อย่างขมขื่นและการปฏิวัติที่วุ่นวายตามมา Drexler ปฏิบัติตามมุมมองของนักชาตินิยมที่แข็งข้อในสมัยนี้เช่นการต่อต้านสนธิสัญญาแวร์ซายการมีทัศนคติต่อต้านลัทธิต่อต้านกษัตริย์และต่อต้านลัทธิมาร์กซ์รวมทั้งเชื่อในความเหนือกว่าของชาวเยอรมันที่พวกเขาอ้างว่าเป็นส่วนหนึ่งของอารยัน " การแข่งขันระดับปรมาจารย์ "( Herrenvolk ) อย่างไรก็ตามเขายังกล่าวหาว่าทุนนิยมระหว่างประเทศว่าเป็นขบวนการที่ครอบงำชาวยิวและประณามนายทุนที่ทำสงครามในสงครามโลกครั้งที่ 1 [28] Drexler เห็นความรุนแรงทางการเมืองและความไร้เสถียรภาพในเยอรมนีอันเป็นผลมาจากสาธารณรัฐไวมาร์ไม่สามารถติดต่อได้ กับมวลชนโดยเฉพาะชนชั้นล่าง [28] Drexler ย้ำถึงความจำเป็นสำหรับการสังเคราะห์ที่völkischชาตินิยมด้วยรูปแบบของเศรษฐกิจสังคมนิยมในการสั่งซื้อเพื่อสร้างการเคลื่อนไหวที่เป็นที่นิยมรักชาติที่มุ่งเน้นแรงงานที่จะท้าทายเพิ่มขึ้นของลัทธิคอมมิวนิสต์และการเมืองสากล [29]เหล่านี้ทุกรูปแบบที่รู้จักกันดีเป็นที่นิยมกับต่างๆWeimar กลุ่มทหารเช่นFreikorps

ตราสัญลักษณ์ของพรรคนาซี

การเคลื่อนไหวของ Drexler ได้รับความสนใจและการสนับสนุนจากบุคคลที่มีอิทธิพลบางคน ผู้สนับสนุนดีทริชเอคคาร์ทนักข่าวฝีมือดีได้นำร่างนายทหารเฟลิกซ์กราฟฟอนโบทเมอร์ผู้สนับสนุนแนวคิด "สังคมนิยมแห่งชาติ" มาร่วมพูดคุยกับการเคลื่อนไหวดังกล่าว [30]ต่อมาในปีพ. ศ. 2461 คาร์ลฮาร์เรอร์ (นักข่าวและสมาชิกของThule Society ) ได้โน้มน้าวให้ Drexler และคนอื่น ๆ ก่อตั้งPolitischer Arbeiterzirkel (แวดวงคนงานทางการเมือง) [26]สมาชิกพบกันเป็นระยะเพื่อหารือเกี่ยวกับประเด็นชาตินิยมและการเหยียดเชื้อชาติที่มุ่งต่อต้านชาวยิว [26]ในเดือนธันวาคม พ.ศ. 2461 เดร็กซ์เลอร์ตัดสินใจว่าควรจัดตั้งพรรคการเมืองขึ้นใหม่ตามหลักการทางการเมืองที่เขารับรองโดยการรวมสาขาของคณะกรรมการคนงานเพื่อสันติภาพที่ดีเข้ากับกลุ่มคนงานทางการเมือง [26] [31]

ในวันที่ 5 มกราคม พ.ศ. 2462 เดร็กซ์เลอร์ได้สร้างพรรคการเมืองใหม่และเสนอให้ตั้งชื่อว่า "พรรคคนงานสังคมนิยมเยอรมัน" แต่แฮร์เรอร์คัดค้านคำว่า "สังคมนิยม"; ดังนั้นคำนี้จึงถูกลบออกและพรรคนี้ได้รับการขนานนามว่าเป็นพรรคคนงานเยอรมัน ( Deutsche Arbeiterpartei , DAP) [31]เพื่อคลายความกังวลในหมู่ผู้สนับสนุนชนชั้นกลางที่มีศักยภาพ Drexler กล่าวอย่างชัดเจนว่าพรรคสนับสนุนชนชั้นกลางต่างจากมาร์กซ์และนโยบายสังคมนิยมมีจุดมุ่งหมายเพื่อให้สวัสดิการสังคมแก่พลเมืองเยอรมันซึ่งถือว่าเป็นส่วนหนึ่งของเผ่าพันธุ์อารยัน [28]พวกเขากลายเป็นหนึ่งในขบวนการVölkischจำนวนมากที่มีอยู่ในเยอรมนี เช่นเดียวกับกลุ่มvölkischอื่น ๆDAP ได้สนับสนุนความเชื่อที่ว่าด้วยการแบ่งปันผลกำไรแทนการขัดเกลาทางสังคมเยอรมนีควรกลายเป็น "ชุมชนของผู้คน" ที่เป็นหนึ่งเดียว ( Volksgemeinschaft ) แทนที่จะเป็นสังคมที่แบ่งตามชนชั้นและสายพรรค [32]อุดมการณ์นี้เป็นการต่อต้านศาสนาอย่างชัดเจน เป็นช่วงต้นปี 1920 พรรคระดมเงินจากการขายยาสูบที่เรียกว่าป้องกัน Semit [33]

ตั้งแต่เริ่มแรก DAP ไม่เห็นด้วยกับการเคลื่อนไหวทางการเมืองที่ไม่ใช่ชาตินิยมโดยเฉพาะทางด้านซ้ายรวมถึงพรรคสังคมประชาธิปไตยแห่งเยอรมนี (SPD) และพรรคคอมมิวนิสต์เยอรมนี (KPD) สมาชิกของ DAP มองว่าตัวเองกำลังต่อสู้กับ " บอลเชวิส " และใครก็ตามที่คิดว่าเป็นส่วนหนึ่งของหรือให้ความช่วยเหลือที่เรียกว่า " ยิวนานาชาติ " เบายังถูกต่อต้านอย่างสุดซึ้งกับสนธิสัญญาแวร์ซาย [34]เบา ๆ ไม่ได้พยายามจะทำให้ตัวเองของประชาชนและการประชุมจะถูกเก็บไว้ในญาติลับกับลำโพงสาธารณะพูดคุยสิ่งที่พวกเขาคิดว่าในปัจจุบันของเยอรมนีกิจการของรัฐหรือการเขียนที่จะมีใจสังคมในภาคเหนือของเยอรมนี [32]

หนังสือสมาชิก NSDAP

DAP เป็นกลุ่มเล็ก ๆ ที่มีสมาชิกน้อยกว่า 60 คน [32]อย่างไรก็ตามมันดึงดูดความสนใจของเจ้าหน้าที่เยอรมันซึ่งสงสัยว่ามีองค์กรใดที่ดูเหมือนจะมีแนวโน้มที่จะล้มล้าง ในเดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2462 ในขณะที่ประจำการในมิวนิกกองทัพGefreiter Adolf Hitlerได้รับการแต่งตั้งให้เป็นVerbindungsmann (หน่วยข่าวกรอง) ของAufklärungskommando (หน่วยลาดตระเวน) ของReichswehr (กองทัพ) โดยกัปตัน Mayrหัวหน้าแผนกการศึกษาและการโฆษณาชวนเชื่อ (Dept Ib / P) ในบาวาเรีย ฮิตเลอร์ได้รับมอบหมายให้มีอิทธิพลต่อทหารคนอื่น ๆ และแทรกซึมเข้าไปใน DAP [35]ในขณะที่เข้าร่วมการประชุมพรรคเมื่อวันที่ 12 กันยายน พ.ศ. 2462 ที่Sterneckerbräuของมิวนิกฮิตเลอร์เริ่มมีส่วนร่วมในการโต้เถียงอย่างดุเดือดกับผู้มาเยือนศาสตราจารย์เบามันน์ซึ่งตั้งคำถามถึงความมั่นคงของข้อโต้แย้งของกอตต์ฟรีดเฟเดอร์ที่ต่อต้านทุนนิยม; Baumann เสนอว่าบาวาเรียควรจะแบ่งออกไปจากปรัสเซียและพบว่าประเทศเยอรมันใต้ใหม่กับออสเตรีย ในการโจมตีข้อโต้แย้งของชายคนนั้นอย่างรุนแรงฮิตเลอร์ได้สร้างความประทับใจให้กับสมาชิกพรรคอื่น ๆ ด้วยทักษะการพูดของเขา ตามที่ฮิตเลอร์กล่าวว่า "ศาสตราจารย์" ออกจากห้องโถงเพื่อรับทราบความพ่ายแพ้อย่างชัดเจน [36] Drexler สนับสนุนให้เขาเข้าร่วม DAP [36]ตามคำสั่งของผู้บังคับบัญชากองทัพฮิตเลอร์สมัครเข้าร่วมปาร์ตี้[37]และภายในหนึ่งสัปดาห์ก็ได้รับการยอมรับให้เป็นสมาชิกพรรค 555 (พรรคเริ่มนับสมาชิกที่ 500 เพื่อให้รู้สึกว่าพวกเขาเป็นพรรคที่ใหญ่กว่ามาก) [38] [39]ในบรรดาสมาชิกของพรรคก่อนหน้านี้คือเอิร์นส์โรห์มแห่งกองทัพภาคที่ 7 สั่ง; Dietrich Eckart ผู้ได้รับการขนานนามว่าเป็นบิดาแห่งสังคมนิยมแห่งชาติ [40] จากนั้น - รูดอล์ฟเฮสนักศึกษามหาวิทยาลัยมิวนิก ; [41]ทหารFreikorps ฮันส์แฟรงค์ ; และอัลเฟรดโรเซนเบิร์กมักได้รับการยกย่องว่าเป็นปราชญ์แห่งขบวนการ ทั้งหมดมีความโดดเด่นในระบอบนาซีในเวลาต่อมา [42]

ต่อมาฮิตเลอร์อ้างว่าเป็นสมาชิกพรรคคนที่ 7 (ในความเป็นจริงเขาเป็นสมาชิกบริหารคนที่เจ็ดของคณะกรรมการกลางของพรรค[43]และต่อมาเขาจะสวมGolden Party Badgeหมายเลขหนึ่ง) Anton Drexler ร่างจดหมายถึงฮิตเลอร์ในปี 1940 ซึ่งไม่เคยส่งมา - ซึ่งขัดแย้งกับคำกล่าวอ้างของฮิตเลอร์ในภายหลัง:

ไม่มีใครรู้ดีไปกว่าคุณด้วยตัวคุณเองFührerของฉันคุณไม่เคยเป็นสมาชิกคนที่เจ็ดของพรรค แต่ที่ดีที่สุดคือสมาชิกคนที่เจ็ดของคณะกรรมการ ... และไม่กี่ปีที่ผ่านมาฉันต้องบ่นกับสำนักงานพรรคว่าคนแรกของคุณ บัตรสมาชิกที่เหมาะสมของ DAP ซึ่งมีลายเซ็นของSchüsslerและตัวฉันเองถูกปลอมโดยหมายเลข 555 ถูกลบและป้อนหมายเลข 7 [44]

บัตรสมาชิกของฮิตเลอร์ใน DAP (ภายหลัง NSDAP)

สุนทรพจน์ DAP ครั้งแรกของฮิตเลอร์จัดขึ้นที่Hofbräukellerเมื่อวันที่ 16 ตุลาคม พ.ศ. 2462 เขาเป็นผู้พูดคนที่สองของตอนเย็นและพูดกับ 111 คน [45]ฮิตเลอร์ประกาศในภายหลังว่านี่คือตอนที่เขารู้ว่าเขาสามารถ "พูดดีๆ" ได้จริงๆ [32]ในตอนแรกฮิตเลอร์พูดกับคนกลุ่มเล็ก ๆ เท่านั้น แต่ความสามารถในการปราศรัยและการโฆษณาชวนเชื่อของเขาได้รับการชื่นชมจากหัวหน้าพรรค ด้วยการสนับสนุนของ Anton Drexler ทำให้ฮิตเลอร์กลายเป็นหัวหน้าฝ่ายโฆษณาชวนเชื่อสำหรับงานปาร์ตี้ในช่วงต้นปี 1920 [46]ฮิตเลอร์เริ่มทำให้งานปาร์ตี้เป็นที่สาธารณะมากขึ้นและจัดการประชุมครั้งใหญ่ที่สุดถึง 2,000 คนในวันที่ 24 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2463 ที่Staatliches HofbräuhausในเมืองMünchen . นั่นคือความสำคัญของการเคลื่อนไหวในการประชาสัมพันธ์ครั้งนี้ที่Karl Harrerลาออกจากพรรคด้วยความไม่เห็นด้วย [47]ในสุนทรพจน์นี้ฮิตเลอร์ตีแผ่ยี่สิบห้าคะแนนของแถลงการณ์พรรคคนงานเยอรมันที่ Drexler, Feder และตัวเขาเองวาดขึ้น [48]ด้วยประเด็นเหล่านี้เขาทำให้องค์กรมีความแตกต่างที่ชัดเจนยิ่งขึ้น[46]พร้อมกับนโยบายต่างประเทศที่ชัดเจน (การยกเลิกสนธิสัญญาแวร์ซายเยอรมนีส่วนใหญ่การขยายตัวทางตะวันออกและการกีดกันชาวยิวออกจากการเป็นพลเมือง) และในประเด็นเฉพาะของเขา ได้แก่ : การยึดกำไรจากสงครามการยกเลิกรายได้ที่ยังไม่ได้รับรู้รัฐที่จะแบ่งปันผลกำไรของที่ดินและที่ดินสำหรับความต้องการของชาติจะถูกนำออกไปโดยไม่ต้องจ่ายค่าตอบแทน [49]โดยทั่วไปแถลงการณ์เป็นantisemitic , ต่อต้านทุนนิยม , ต่อต้านประชาธิปไตย , ต่อต้านมาร์กซ์และต่อต้านเสรีนิยม [50]เพื่อเพิ่มความน่าสนใจให้กับประชากรกลุ่มใหญ่ในวันเดียวกับที่คำปราศรัยHofbräuhausของฮิตเลอร์เมื่อวันที่ 24 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2463 DAP ได้เปลี่ยนชื่อเป็นNationalsozialistische Deutsche Arbeiterpartei ("พรรคคนงานสังคมนิยมแห่งชาติเยอรมัน" หรือพรรคนาซี ). [51] [52] [d]คำว่า "สังคมนิยม" ถูกเพิ่มเข้ามาโดยคณะกรรมการบริหารของพรรคมากกว่าคำคัดค้านของฮิตเลอร์เพื่อช่วยดึงดูดคนทำงานฝ่ายซ้าย [55]

ในปีพ. ศ. 2463 พรรคนาซีได้ประกาศอย่างเป็นทางการว่ามีเพียงบุคคลที่มี "เชื้อสายอารยันบริสุทธิ์ [ บังเหียนยิงธนูอับคุนฟต์ ]" เท่านั้นที่สามารถเป็นสมาชิกพรรคได้และหากบุคคลนั้นมีคู่สมรสคู่สมรสจะต้องเป็นชาวอารยันที่ "บริสุทธิ์ทางเชื้อชาติ" ด้วย สมาชิกพรรคไม่สามารถเกี่ยวข้องโดยตรงหรือโดยอ้อมกับสิ่งที่เรียกว่า "ไม่ใช่อารยัน" [56]แม้ก่อนหน้านี้จะกลายเป็นสิ่งต้องห้ามตามกฎหมายตามกฎหมายนูเรมเบิร์กในปีพ. ศ. 2478 พวกนาซีก็ห้ามความสัมพันธ์ทางเพศและการแต่งงานระหว่างสมาชิกพรรคและชาวยิว [57]สมาชิกพรรคที่ตัดสินว่ามีความผิดในRassenschande ("การเหยียดสีผิว") ถูกข่มเหงอย่างหนัก สมาชิกบางคนถึงกับต้องโทษประหารชีวิต [58]

ฮิตเลอร์กลายเป็นนักพูดที่มีบทบาทมากที่สุดของพรรคอย่างรวดเร็วโดยปรากฏตัวต่อหน้าสาธารณชนในฐานะผู้บรรยาย 31 ครั้งภายในปีแรกหลังจากที่เขาค้นพบตัวเอง [59]ฝูงชนเริ่มแห่กันมาฟังสุนทรพจน์ของเขา [60]ฮิตเลอร์มักจะพูดเกี่ยวกับเรื่องเดียวกัน: สนธิสัญญาแวร์ซายและคำถามของชาวยิว [50]เทคนิคโดยเจตนาและการเผยแพร่งานปาร์ตี้อย่างมีประสิทธิภาพนี้มีส่วนสำคัญต่อความสำเร็จในช่วงต้นของเขา[50]ซึ่งผู้โพสต์ร่วมสมัยเขียนว่า: "เนื่องจากเฮอร์ฮิตเลอร์เป็นนักพูดที่ยอดเยี่ยมเราจึงสามารถคาดหวังในค่ำคืนที่น่าตื่นเต้นอย่างยิ่ง" . [61] [ ต้องการหน้า ]ในช่วงหลายเดือนต่อมาพรรคยังคงดึงดูดสมาชิกใหม่[43]ในขณะที่ยังมีขนาดเล็กเกินไปที่จะมีความสำคัญอย่างแท้จริงในการเมืองเยอรมัน [62]ในตอนท้ายของปีสมาชิกพรรคบันทึกไว้ที่ 2,000 [60]หลายคนที่ฮิตเลอร์และRöhmได้เข้าร่วมงานเลี้ยงเป็นการส่วนตัวหรือคำปราศรัยของฮิตเลอร์เป็นเหตุผลในการเข้าร่วม [63]

ความสามารถของฮิตเลอร์ในฐานะนักพูดและความสามารถในการดึงสมาชิกใหม่บวกกับความเหี้ยมโหดในลักษณะเฉพาะของเขาทำให้เขากลายเป็นบุคคลที่โดดเด่นในไม่ช้า อย่างไรก็ตามในขณะที่ฮิตเลอร์และเอคคาร์ทเดินทางไปหาทุนที่เบอร์ลินในเดือนมิถุนายน พ.ศ. 2464 การก่อกบฏเกิดขึ้นภายในงานเลี้ยงในมิวนิก สมาชิกของคณะกรรมการบริหารต้องการรวมเข้ากับพรรคสังคมนิยมเยอรมัน (DSP) ที่เป็นคู่แข่งกัน [64]เมื่อกลับมาที่มิวนิกในวันที่ 11 กรกฎาคมฮิตเลอร์ได้เสนอให้เขาลาออกด้วยความโกรธ สมาชิกคณะกรรมการตระหนักดีว่าการลาออกของเขาจะหมายถึงการสิ้นสุดของพรรค [65]ฮิตเลอร์ประกาศว่าเขาจะเข้าร่วมอีกครั้งโดยมีเงื่อนไขว่าเขาจะเข้ามาแทนที่ Drexler ในฐานะประธานพรรคและสำนักงานใหญ่ของพรรคจะยังคงอยู่ในมิวนิก [66]คณะกรรมการเห็นด้วยและเขากลับเข้าร่วมงานเลี้ยงเมื่อวันที่ 26 กรกฎาคมในฐานะสมาชิก 3,680 ฮิตเลอร์ยังคงเผชิญกับการต่อต้านใน NSDAP เนื่องจากฝ่ายตรงข้ามของเขาถูกเฮอร์มันน์เอสเซอร์ไล่ออกจากพรรคและพวกเขาพิมพ์จุลสารจำนวน 3,000 เล่มโจมตีฮิตเลอร์ในฐานะผู้ทรยศต่อพรรค [66]ในวันต่อมาฮิตเลอร์พูดกับบ้านที่อัดแน่นหลายหลังและปกป้องตัวเองและเอสเซอร์ด้วยเสียงปรบมือดังกึกก้อง [67]

กลยุทธ์ของเขาพิสูจน์แล้วว่าประสบความสำเร็จ ในการประชุมพรรคพิเศษเมื่อวันที่ 29 กรกฎาคม พ.ศ. 2464 เขาแทนที่เดร็กซ์เลอร์ในฐานะประธานพรรคด้วยคะแนนเสียง 533  ต่อ 1 [67]คณะกรรมการถูกยุบและฮิตเลอร์ได้รับอำนาจเกือบเด็ดขาดในฐานะหัวหน้าพรรค แต่เพียงผู้เดียว [67]เขาจะดำรงตำแหน่งนี้ไปตลอดชีวิต ฮิตเลอร์ได้รับตำแหน่งFührer ("ผู้นำ") ในไม่ช้าและหลังจากเกิดความขัดแย้งภายในอย่างรุนแรงหลายครั้งก็ได้รับการยอมรับว่าพรรคจะอยู่ภายใต้การปกครองของFührerprinzip ("หลักการผู้นำ") ภายใต้หลักการนี้พรรคเป็นหน่วยงานที่รวมศูนย์อย่างเคร่งครัดซึ่งทำหน้าที่อย่างเคร่งครัดจากบนลงล่างโดยมีฮิตเลอร์อยู่ที่จุดสูงสุดในฐานะผู้นำที่แท้จริงของพรรค ฮิตเลอร์มองว่าพรรคนี้เป็นองค์กรปฏิวัติซึ่งมีจุดมุ่งหมายคือการโค่นล้มสาธารณรัฐไวมาร์ซึ่งเขาเห็นว่าถูกควบคุมโดยพวกสังคมนิยมชาวยิวและ " อาชญากรเดือนพฤศจิกายน " ที่ทรยศต่อทหารเยอรมันในปี พ.ศ. 2461 SA ("กองกำลังพายุ "หรือที่เรียกว่า" Brownshirts ") ก่อตั้งขึ้นในฐานะกองกำลังอาสาสมัครของพรรคในปีพ. ศ. 2464 และเริ่มโจมตีฝ่ายอื่นอย่างรุนแรง

Mein Kampfในปกฉบับพิมพ์ครั้งแรก

สำหรับฮิตเลอร์เป้าหมายสองประการของพรรคคือลัทธิชาตินิยมและลัทธิต่อต้านยิวของเยอรมันเสมอมา เป้าหมายทั้งสองนี้หลอมรวมอยู่ในความคิดของเขาด้วยความเชื่อที่ว่าศัตรูภายนอกของเยอรมนี - อังกฤษฝรั่งเศสและสหภาพโซเวียต - ถูกควบคุมโดยชาวยิวและสงครามขยายประเทศในอนาคตของเยอรมนีจำเป็นต้องนำมาซึ่งสงครามการทำลายล้างกับพวกเขา [68] [ ต้องการหน้า ]สำหรับฮิตเลอร์และผู้แทนหลักของเขาปัญหาระดับชาติและเชื้อชาติเป็นสิ่งสำคัญเสมอ นี้เป็นสัญลักษณ์โดยการนำไปใช้เป็นสัญลักษณ์พรรคของสวัสติกะ ในแวดวงชาตินิยมเยอรมันสวัสดิกะถือเป็นสัญลักษณ์ของ " เผ่าพันธุ์อารยัน " และเป็นสัญลักษณ์ของการแทนที่คริสตชนครอสด้วยความจงรักภักดีต่อรัฐสังคมนิยมแห่งชาติ

พรรคนาซีเติบโตขึ้นอย่างมีนัยสำคัญในช่วงปี พ.ศ. 2464 และ พ.ศ. 2465 ส่วนหนึ่งมาจากทักษะการพูดของฮิตเลอร์ส่วนหนึ่งมาจากการอุทธรณ์ของ SA ที่มีต่อชายหนุ่มที่ว่างงานและส่วนหนึ่งเป็นเพราะมีการต่อต้านสังคมนิยมและการเมืองเสรีนิยมในบาวาเรียเนื่องจากปัญหาเศรษฐกิจของเยอรมนีทวีความรุนแรงขึ้นและจุดอ่อนของ ระบอบไวมาร์เป็นที่ประจักษ์ พรรคนี้คัดเลือกอดีตทหารสมัยสงครามโลกครั้งที่หนึ่งซึ่งฮิตเลอร์เป็นทหารผ่านศึกแนวหน้าที่ได้รับการตกแต่งสามารถดึงดูดความสนใจได้เป็นพิเศษเช่นเดียวกับนักธุรกิจขนาดเล็กและทำให้อดีตสมาชิกของพรรคคู่แข่งไม่พอใจ การชุมนุมของนาซีมักจัดขึ้นในโรงเบียร์ซึ่งผู้ชายที่ถูกทุบตีสามารถรับเบียร์ฟรีได้ ยุวชนฮิตเลอร์ที่ถูกสร้างขึ้นสำหรับเด็กของสมาชิกพรรค พรรคนี้ยังได้จัดตั้งกลุ่มในส่วนอื่น ๆ ของเยอรมนี จูเลียส Streicherในนูเรมเบิร์กเป็นผู้สมัครในช่วงต้นและกลายเป็นบรรณาธิการของชนชั้นนิตยสารDer Stürmer ในเดือนธันวาคม พ.ศ. 2463 พรรคนาซีได้ซื้อหนังสือพิมพ์Völkischer Beobachterซึ่ง Alfred Rosenberg นักอุดมการณ์ชั้นนำของตนได้เข้ามาเป็นบรรณาธิการ อื่น ๆ ที่จะเข้าร่วมงานเลี้ยงในเวลานี้ถูกเฮ็นฮิมม์และสงครามโลกครั้งที่เอซแฮร์มันน์เกอริง

เมื่อวันที่ 31 ตุลาคม 1922, ปาร์ตี้กับนโยบายที่คล้ายกันและวัตถุประสงค์เข้ามามีอำนาจในอิตาลีแห่งชาติพรรคฟาสซิสต์ภายใต้การนำของเสน่ห์เบนิโตมุสโสลินี พวกฟาสซิสต์เช่นเดียวกับนาซีส่งเสริมการเกิดใหม่ของประเทศในขณะที่พวกเขาต่อต้านลัทธิคอมมิวนิสต์และลัทธิเสรีนิยม อุทธรณ์ไปยังกรรมกร; ต่อต้านสนธิสัญญาแวร์ซายส์ ; และสนับสนุนการขยายอาณาเขตของประเทศของตน ชาวฟาสซิสต์ชาวอิตาลีใช้การแสดงความเคารพแบบโรมันที่มีอาวุธตรงและสวมเครื่องแบบเสื้อสีดำ ฮิตเลอร์ได้รับแรงบันดาลใจจากมุสโสลินีและพวกฟาสซิสต์โดยยืมการใช้อาวุธยิงตรงเพื่อเป็นการแสดงความเคารพของนาซี เมื่อพวกฟาสซิสต์เข้ามามีอำนาจในปี 1922 ในอิตาลีโดยการพยายามก่อรัฐประหารที่เรียกว่า " March on Rome " ฮิตเลอร์เริ่มวางแผนรัฐประหารของตัวเอง

ในเดือนมกราคม พ.ศ. 2466 ฝรั่งเศสเข้ายึดครองเขตอุตสาหกรรมRuhrอันเป็นผลมาจากความล้มเหลวในการจ่ายค่าชดเชยของเยอรมนี สิ่งนี้นำไปสู่ความสับสนวุ่นวายทางเศรษฐกิจการลาออกของรัฐบาลของWilhelm Cunoและความพยายามของพรรคคอมมิวนิสต์เยอรมัน (KPD) ที่จะทำการปฏิวัติ ปฏิกิริยาต่อเหตุการณ์เหล่านี้เป็นการเพิ่มขึ้นของความรู้สึกชาตินิยม สมาชิกพรรคนาซีเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วถึง 20,000 คน [69]เมื่อถึงเดือนพฤศจิกายนฮิตเลอร์ตัดสินใจว่าถึงเวลาที่เหมาะสมสำหรับความพยายามที่จะยึดอำนาจในมิวนิกด้วยความหวังว่าReichswehr (ทหารเยอรมันหลังสงคราม) จะทำการกบฏต่อรัฐบาลเบอร์ลินและเข้าร่วมการประท้วงของเขา ในเรื่องนี้เขาได้รับอิทธิพลจากอดีตนายพลเอริชลูเดนดอร์ฟซึ่งกลายเป็นผู้สนับสนุน - แม้ว่าจะไม่ใช่สมาชิกของนาซีก็ตาม

ในคืนวันที่ 8 พฤศจิกายนพวกนาซีใช้การชุมนุมด้วยความรักชาติในโรงเบียร์มิวนิกเพื่อยิงปืน ("การปฏิวัติรัฐประหาร") ความพยายามนี้เรียกว่าBeer Hall Putschล้มเหลวเกือบจะในครั้งเดียวเมื่อผู้บัญชาการReichswehrในพื้นที่ปฏิเสธที่จะสนับสนุน ในเช้าวันที่ 9 พฤศจิกายนพวกนาซีเดินขบวนของผู้สนับสนุนประมาณ 2,000 คนผ่านมิวนิกเพื่อพยายามชุมนุมสนับสนุน กองทัพเปิดฉากยิงและพวกนาซี 16 คนถูกสังหาร ฮิตเลอร์ลูเดนดอร์ฟและคนอื่น ๆ อีกจำนวนหนึ่งถูกจับและถูกพยายามกบฏในเดือนมีนาคม พ.ศ. 2467 ฮิตเลอร์และพรรคพวกได้รับโทษจำคุกที่ผ่อนปรนมาก ในขณะที่ฮิตเลอร์อยู่ในคุกเขาเขียนแถลงการณ์ทางการเมืองกึ่งอัตชีวประวัติของเขาMein Kampf ("My Struggle")

พรรคนาซีถูกห้ามเมื่อวันที่ 9 พฤศจิกายน พ.ศ. 2466 แม้กระนั้นด้วยการสนับสนุนของกลุ่มชาตินิยมVölkisch-Social Bloc ( Völkisch-Sozialer Block ) ยังคงดำเนินงานภายใต้ชื่อ "พรรคเยอรมัน" ( Deutsche Parteiหรือ DP) ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2467 ถึง พ.ศ. 2468 [70]พวกนาซีล้มเหลวในการรวมเป็นหนึ่งเดียว ใน DP เช่นเดียวกับทางตอนเหนือผู้สนับสนุนลัทธิชาตินิยมโวลคิชฝ่ายขวาของนาซีย้ายไปยังพรรคเสรีภาพใหม่ของเยอรมันVölkischโดยปล่อยให้สมาชิกนาซีปีกซ้ายของทางเหนือเช่นJoseph Goebbels ที่ยังคงให้การสนับสนุนพรรค [70]

ขึ้นสู่อำนาจ: 1925–1933

ฮิตเลอร์กับสมาชิกพรรคนาซีในปี 2473

อดอล์ฟฮิตเลอร์ได้รับการปล่อยตัวจากเรือนจำเมื่อวันที่ 20 ธันวาคม พ.ศ. 2467 ในวันที่ 16 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2468 ฮิตเลอร์ได้โน้มน้าวให้ทางการบาวาเรียยกเลิกการห้าม NSDAP และพรรคได้รับการพิจารณาอย่างเป็นทางการในวันที่ 26 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2468 โดยมีฮิตเลอร์เป็นผู้นำโดยไม่มีข้อโต้แย้ง พรรคนาซีใหม่ไม่ได้เป็นองค์กรทหารอีกต่อไปและปฏิเสธความตั้งใจที่จะยึดอำนาจด้วยกำลัง ไม่ว่าในกรณีใดสถานการณ์ทางเศรษฐกิจและการเมืองมีเสถียรภาพและการเพิ่มขึ้นของกลุ่มหัวรุนแรงในปี 2466 ได้จางหายไปดังนั้นจึงไม่มีความคาดหวังที่จะเกิดการผจญภัยของการปฏิวัติอีกต่อไป พรรคนาซีในปี พ.ศ. 2468 แบ่งออกเป็น "คณะผู้นำ" ( Korps der Politischen Leiter ) ที่ได้รับการแต่งตั้งโดยฮิตเลอร์และสมาชิกภาพทั่วไป ( Parteimitglieder ) พรรคและ SA ถูกแยกออกจากกันและเน้นด้านกฎหมายของงานของพรรค ในสัญญาณนี้พรรคเริ่มยอมรับผู้หญิง SA และสมาชิกSS (ซึ่งก่อตั้งขึ้นในปี 2468 ในฐานะผู้คุ้มกันของฮิตเลอร์และเดิมรู้จักกันในชื่อSchutzkommando ) ต้องเป็นสมาชิกพรรคปกติทั้งหมด [71] [72]

ในช่วงทศวรรษที่ 1920 พรรคนาซีขยายขอบเขตออกไปนอกฐานทัพบาวาเรีย บาวาเรียคาทอลิกรักษาความคิดถึงฝ่ายขวาที่มีต่อพระมหากษัตริย์คาทอลิก [ ต้องการอ้างอิง ]และเวสต์ฟาเลียพร้อมกับ "เรดเบอร์ลิน" ชนชั้นแรงงานเป็นพื้นที่ที่อ่อนแอที่สุดของพวกนาซีโดยการเลือกตั้งแม้ในช่วงไรช์ที่สามเองก็ตาม พื้นที่ของการสนับสนุนนาซีที่แข็งแกร่งอยู่ในพื้นที่ชนบทโปรเตสแตนต์เช่นSchleswig-Holstein , บวร์ก , เมอราเนียและแคว้นปรัสเซียตะวันออก หดหู่พื้นที่การทำงานระดับเช่นทูรินเจียยังผลิตคะแนนเสียงนาซีที่แข็งแกร่งในขณะที่คนงานของรูห์รและฮัมบูร์กส่วนใหญ่ยังคงจงรักภักดีต่อพรรคสังคมประชาธิปไตยที่พรรคคอมมิวนิสต์แห่งเยอรมนีหรือคาทอลิกศูนย์เลี้ยง นูเรมเบิร์กยังคงเป็นฐานที่มั่นของพรรคนาซีและการชุมนุมนูเรมเบิร์กครั้งแรกจัดขึ้นที่นั่นในปี 2470 การชุมนุมเหล่านี้กลายเป็นการแสดงแสนยานุภาพของกองทัพนาซีในไม่ช้าและดึงดูดผู้คนจำนวนมาก สิ่งที่น่าสนใจที่สุดของพวกนาซีคือชนชั้นกลางระดับล่างซึ่งก็คือชาวนาข้าราชการครูและนักธุรกิจรายย่อยซึ่งได้รับผลกระทบมากที่สุดจากภาวะเงินเฟ้อในช่วงทศวรรษที่ 1920 ดังนั้นใครที่กลัวลัทธิบอลเชวิสมากกว่าสิ่งอื่นใด ชนชั้นธุรกิจขนาดเล็กเปิดกว้างต่อลัทธิต่อต้านยิวของฮิตเลอร์เนื่องจากกล่าวโทษธุรกิจขนาดใหญ่ของชาวยิวว่ามีปัญหาทางเศรษฐกิจ นักศึกษามหาวิทยาลัยผิดหวังที่ยังเด็กเกินไปที่จะรับใช้ในสงครามปี 2457-2461 และถูกดึงดูดด้วยวาทศิลป์ที่รุนแรงของนาซีกลายเป็นเขตเลือกตั้งที่เข้มแข็งของนาซี ภายในปีพ. ศ. 2472 พรรคมีสมาชิก 130,000 คน [73]

รองหัวหน้าพรรคคนนี้คือรูดอล์ฟเฮสแต่เขาไม่มีอำนาจที่แท้จริงในพรรค โดยต้น 1930S ผู้นำอาวุโสของพรรคหลังจากที่ฮิตเลอร์เป็นไฮน์ริชฮิมม์เลอ ร์ , โจเซฟเกิ๊บเบลและแฮร์มันน์เกอริง ภายใต้คณะผู้นำคือผู้นำระดับภูมิภาคของพรรคGauleitersซึ่งแต่ละคนเป็นผู้บังคับบัญชาพรรคในGau ("ภูมิภาค") ของเขา เกิ๊บเบลเริ่มขึ้นเขาผ่านลำดับชั้นของบุคคลที่เป็นGauleiterเบอร์ลินบรันเดนบูในปี 1926 ได้รับการ Streicher Gauleiterของฟรานโกเนียที่เขาตีพิมพ์ antisemitic หนังสือพิมพ์Der Stürmer ภายใต้Gauleiterเป็นเจ้าหน้าที่ระดับล่างKreisleiter ("ผู้นำมณฑล") Zellenleiter ("ผู้นำเซลล์") และBlockleiter ("ผู้นำบล็อก") นี่เป็นโครงสร้างลำดับชั้นที่เคร่งครัดซึ่งมีคำสั่งจากด้านบนและมอบความภักดีอย่างไม่มีข้อกังขาให้กับผู้บังคับบัญชา เฉพาะ SA เท่านั้นที่ยังคงมีเอกราชบางประการ เนื่องจากประกอบด้วยคนงานตกงานเป็นส่วนใหญ่ชาย SA หลายคนจึงเข้ามาใช้วาทศิลป์สังคมนิยมของพวกนาซีอย่างจริงจัง ในเวลานี้ฮิตเลอร์แสดงความยินดี (ยืมมาจากฟาสซิสต์อิตาลี ) และคำทักทายว่า "ไฮล์ฮิตเลอร์!" เป็นลูกบุญธรรมตลอดทั้งงานเลี้ยง

โปสเตอร์การเลือกตั้งของพรรคนาซีที่ใช้ใน เวียนนาในปี 2473 (คำแปล: "เราเรียกร้องอิสรภาพและขนมปัง")

พวกนาซีต่อสู้กับการเลือกตั้งรัฐสภาแห่งชาติ ( Reichstag ) และสภานิติบัญญัติของรัฐ ( Landtage ) ตั้งแต่ปีพ. ศ. 2467 แม้ว่าในตอนแรกจะประสบความสำเร็จเพียงเล็กน้อยก็ตาม ว่า " สังคมนิยมแห่งชาติเสรีภาพในการเคลื่อนไหว " ถึงขนาด 3% ของการลงคะแนนเสียงในที่ธันวาคม 1924 Reichstagเลือกตั้งและนี้ลดลง 2.6% ในปี1928 การเลือกตั้งของรัฐให้ผลลัพธ์ที่คล้ายคลึงกัน แม้จะมีผลลัพธ์ที่ไม่ดีเหล่านี้และแม้จะมีเสถียรภาพทางการเมืองและความเจริญรุ่งเรืองของเยอรมนีในช่วงปี 1920 ต่อมาพรรคนาซีก็ยังคงเติบโตอย่างต่อเนื่อง นี่คือส่วนหนึ่งเป็นเพราะฮิตเลอร์ที่ไม่มีความสามารถในการบริหารออกจากองค์กรพรรคไปที่หัวของสำนักเลขาธิการของฟิลลิปป์บหเลอ ร์ เหรัญญิกพรรคฟรานซ์ซาเวียร์ Schwarzและผู้จัดการธุรกิจแม็กซ์ Amann พรรคนี้มีหัวหน้าโฆษณาชวนเชื่อที่มีความสามารถในGregor Strasserซึ่งได้รับการเลื่อนตำแหน่งให้เป็นผู้นำองค์กรระดับชาติในเดือนมกราคม พ.ศ. 2471 คนเหล่านี้ให้การสรรหาและโครงสร้างองค์กรที่มีประสิทธิภาพแก่พรรค พรรคยังมีการเติบโตจากการที่กลุ่มชาตินิยมคู่แข่งค่อยๆจางหายไปเช่นพรรคประชาชนแห่งชาติเยอรมัน (DNVP) เมื่อฮิตเลอร์กลายเป็นหัวหน้ากลุ่มชาตินิยมเยอรมันที่เป็นที่ยอมรับกลุ่มอื่น ๆ ก็ปฏิเสธหรือถูกดูดซึม

แม้จะมีจุดแข็งเหล่านี้ แต่พรรคนาซีอาจไม่มีวันเข้ามามีอำนาจหากไม่ได้เกิดภาวะเศรษฐกิจตกต่ำครั้งใหญ่และผลกระทบต่อเยอรมนี ภายในปีพ. ศ. 2473 เศรษฐกิจของเยอรมนีถูกรุมเร้าด้วยการว่างงานจำนวนมากและความล้มเหลวทางธุรกิจอย่างกว้างขวาง พรรคโซเชียลเดโมแครตและคอมมิวนิสต์ถูกแบ่งแยกอย่างขมขื่นและไม่สามารถกำหนดวิธีการแก้ปัญหาที่มีประสิทธิภาพได้สิ่งนี้ทำให้พวกนาซีมีโอกาสและข้อความของฮิตเลอร์กล่าวโทษวิกฤตการเงินของชาวยิวและบอลเชวิคสะท้อนไปยังส่วนต่างๆของเขตเลือกตั้ง ในการเลือกตั้งไรชสตักในเดือนกันยายน พ.ศ. 2473พวกนาซีได้คะแนนเสียง 18% และกลายเป็นพรรคที่ใหญ่เป็นอันดับสองในไรชสตักหลังจากพรรคโซเชียลเดโมแครต ฮิตเลอร์ได้รับการพิสูจน์แล้วว่าเป็นนักรณรงค์ที่มีประสิทธิภาพสูงเป็นผู้บุกเบิกการใช้วิทยุและเครื่องบินเพื่อจุดประสงค์นี้ การเลิกจ้าง Strasser และการแต่งตั้ง Goebbels เป็นหัวหน้าโฆษณาชวนเชื่อของพรรคเป็นปัจจัยสำคัญ ในขณะที่ Strasser ใช้ตำแหน่งของเขาในการส่งเสริมสังคมนิยมแห่งชาติแบบซ้ายของตัวเอง Goebbels จงรักภักดีต่อฮิตเลอร์โดยสิ้นเชิงและทำงานเพื่อปรับปรุงภาพลักษณ์ของฮิตเลอร์เท่านั้น

การเลือกตั้งในปี 1930 ได้เปลี่ยนภูมิทัศน์ทางการเมืองของเยอรมันโดยการทำให้พรรคชาตินิยมดั้งเดิม DNVP และ DVP อ่อนแอลงทำให้พวกนาซีเป็นทางเลือกหลักของพรรคโซเชียลเดโมแครตที่น่าอดสูและ Zentrum ซึ่งมีผู้นำHeinrich Brüningเป็นผู้นำรัฐบาลของชนกลุ่มน้อยที่อ่อนแอ ความไม่สามารถของฝ่ายประชาธิปไตยในการจัดตั้งแนวร่วมการแยกตัวเป็นเอกราชของคอมมิวนิสต์และการลดลงอย่างต่อเนื่องของเศรษฐกิจทั้งหมดนี้ตกอยู่ในเงื้อมมือของฮิตเลอร์ ตอนนี้เขาถูกมองว่าเป็นผู้นำฝ่ายค้านโดยพฤตินัยและเงินบริจาคที่หลั่งไหลเข้ามาในเงินกองทุนของพรรคนาซี บุคคลสำคัญทางธุรกิจบางคนเช่นFritz Thyssenเป็นผู้สนับสนุนนาซีและให้ความช่วยเหลืออย่างไม่เห็นแก่ตัว[74]และบุคคลในวอลล์สตรีทบางคนถูกกล่าวหาว่ามีส่วนเกี่ยวข้อง[75] [ ต้องใช้หน้า ]แต่นักธุรกิจอีกหลายคนสงสัยในแนวชาตินิยมสุดขั้วของพวกนาซีและ ต้องการสนับสนุนพรรคอนุรักษ์นิยมแบบดั้งเดิมแทน [76]

โทเค็นบริจาค NSDAP ของเยอรมัน 2475 การเลือกตั้งรัฐอิสระแห่งปรัสเซีย

ในช่วงปีพ. ศ. 2474 ถึงปีพ. ศ. 2475 วิกฤตการณ์ทางการเมืองของเยอรมนีทวีความรุนแรงขึ้น ฮิตเลอร์ลงสมัครชิงตำแหน่งประธานาธิบดีเพื่อต่อต้านผู้ดำรงตำแหน่งพอลฟอนฮินเดนเบิร์กในเดือนมีนาคม พ.ศ. 2475 โดยทำการสำรวจ 30% ในรอบแรกและ 37% ในครั้งที่สองเมื่อเทียบกับฮินเดนเบิร์ก 49% และ 53% ตอนนี้ SA มีสมาชิก 400,000 คนและการต่อสู้บนท้องถนนกับ SPD และทหารคอมมิวนิสต์ (ที่ต่อสู้กันเอง) ลดเมืองในเยอรมันบางเมืองให้อยู่ในเขตสู้รบ ในทางตรงกันข้ามแม้ว่าพวกนาซีจะเป็นหนึ่งในผู้ยุยงหลักของความผิดปกตินี้ แต่ส่วนหนึ่งของการที่ฮิตเลอร์มีต่อชนชั้นกลางที่หวาดกลัวและขวัญเสียคือคำสัญญาของเขาที่จะฟื้นฟูกฎหมายและระเบียบ การต่อต้านลัทธินับถือลัทธิเหนือศาสนาถูกเล่นลงในสำนวนทางการของนาซี แต่ก็ไม่เคยห่างไกลจากพื้นผิว ชาวเยอรมันโหวตให้ฮิตเลอร์เป็นหลักเนื่องจากคำสัญญาของเขาที่จะฟื้นฟูเศรษฐกิจ (ด้วยวิธีการที่ไม่ระบุรายละเอียด) เพื่อฟื้นฟูความยิ่งใหญ่ของเยอรมันและล้มล้างสนธิสัญญาแวร์ซายและเพื่อช่วยเยอรมนีจากลัทธิคอมมิวนิสต์ เมื่อวันที่ 24 เมษายน พ.ศ. 2475 รัฐอิสระแห่งปรัสเซียการเลือกตั้งเข้าสู่Landtagส่งผลให้มีคะแนนเสียง 36% และ 162 ที่นั่งสำหรับ NSDAP

เมื่อวันที่ 20 กรกฎาคม พ.ศ. 2475 รัฐบาลปรัสเซียนถูกขับไล่โดยการรัฐประหารคณะพรีเซนชลาก (Preussenschlag) ; ไม่กี่วันต่อมาในการเลือกตั้งไรชสตักกรกฎาคม พ.ศ. 2475พวกนาซีก็ก้าวกระโดดไปอีกขั้นโดยได้รับเลือกตั้ง 37% และกลายเป็นพรรคที่ใหญ่ที่สุดในรัฐสภา นอกจากนี้พวกนาซีและคอมมิวนิสต์ระหว่างพวกเขาได้รับคะแนนเสียง 52% และได้ที่นั่งส่วนใหญ่ เนื่องจากทั้งสองฝ่ายไม่เห็นด้วยกับระบบการเมืองที่จัดตั้งขึ้นและจะไม่เข้าร่วมหรือสนับสนุนกระทรวงใด ๆ สิ่งนี้ทำให้การจัดตั้งรัฐบาลเสียงข้างมากเป็นไปไม่ได้ ผลที่ตามมาคือกระทรวงอ่อนแอที่อยู่ภายใต้กฤษฎีกา ภายใต้คำสั่งของโคมินเทิร์นคอมมิวนิสต์ยังคงรักษานโยบายในการปฏิบัติต่อพรรคโซเชียลเดโมแครตในฐานะศัตรูหลักโดยเรียกพวกเขาว่า " โซเชียลฟาสซิสต์ " จึงทำให้การต่อต้านนาซีแตกเป็นเสี่ยง ๆ [e]ต่อมาทั้งโซเชียลเดโมแครตและคอมมิวนิสต์ต่างกล่าวหาซึ่งกันและกันว่าได้เอื้อให้ฮิตเลอร์ขึ้นสู่อำนาจโดยไม่เต็มใจที่จะประนีประนอม

นายกรัฐมนตรีFranz von Papenเรียกร้องการเลือกตั้งReichstagอีกครั้งในเดือนพฤศจิกายนโดยหวังว่าจะหาทางออกจากทางตันนี้ ผลการเลือกตั้งก็เหมือนกันโดยที่พวกนาซีและคอมมิวนิสต์ชนะคะแนนเสียง 50% ระหว่างพวกเขาและมากกว่าครึ่งที่นั่งทำให้Reichstagนี้ไม่สามารถทำงานได้มากกว่ารุ่นก่อน อย่างไรก็ตามการสนับสนุนนาซีลดลงเหลือ 33.1% ซึ่งบ่งชี้ว่ากระแสนาซีได้ผ่านจุดสูงสุดไปแล้วอาจเป็นเพราะช่วงที่เศรษฐกิจตกต่ำครั้งเลวร้ายที่สุดได้ผ่านไปแล้วอาจเป็นเพราะผู้มีสิทธิเลือกตั้งระดับกลางบางคนสนับสนุนฮิตเลอร์ในเดือนกรกฎาคมในการประท้วง แต่มี ตอนนี้ถูกดึงกลับจากความคาดหวังที่จะทำให้เขามีอำนาจ พวกนาซีตีความผลลัพธ์ว่าเป็นการเตือนว่าพวกเขาต้องยึดอำนาจก่อนที่ช่วงเวลาของพวกเขาจะผ่านไป หากพรรคอื่น ๆ รวมตัวกันสิ่งนี้อาจถูกป้องกันได้ แต่การมองสั้นของพวกเขาทำให้เป็นแนวร่วมไม่ได้ Papen ทายาทของเขาKurt von Schleicherและเจ้าสัวกดชาตินิยมAlfred Hugenbergใช้เวลาในเดือนธันวาคมและมกราคมในการวางอุบายทางการเมืองซึ่งในที่สุดก็โน้มน้าวให้ประธานาธิบดี Hindenburg เห็นว่าการแต่งตั้ง Hitler เป็น Reich Chancellor หัวหน้าคณะรัฐมนตรีมีความปลอดภัยซึ่งรวมถึงรัฐมนตรีกลุ่มน้อยของนาซี - ซึ่งเขาทำเมื่อวันที่ 30 มกราคม พ.ศ. 2476

การเสด็จขึ้นสู่สวรรค์และการรวม

Reichsparteitag (Nuremberg Rally): Adolf Hitlerหัวหน้าพรรคนาซีและผู้นำ SA- Ernst Röhmสิงหาคม 2476

ในไมน์คัมพ์ฮิตเลอร์โจมตีการเมืองทั้งฝ่ายซ้ายและฝ่ายขวาในเยอรมนีโดยตรง [F]อย่างไรก็ตามส่วนใหญ่ของนักวิชาการระบุนาซีในทางปฏิบัติว่าเป็นไกลขวารูปแบบของการเมือง [78] [ ต้องการหน้า ]เมื่อถูกถามในการให้สัมภาษณ์ในปี 1934 ว่าพวกนาซีเป็น "ฝ่ายขวา" ตามที่ฝ่ายตรงข้ามกล่าวหาหรือไม่ฮิตเลอร์ตอบว่าลัทธินาซีไม่ได้มีไว้สำหรับชนชั้นใด ๆ โดยเฉพาะและระบุว่าพวกเขาไม่นิยมฝ่ายซ้ายหรือพวก ถูกต้อง แต่คงไว้ซึ่งองค์ประกอบที่ "บริสุทธิ์" จาก "ค่าย" ทั้งสองโดยระบุว่า: "จากการตั้งแคมป์ของชนชั้นกระฎุมพีประเพณีต้องใช้ความพยายามในระดับชาติและจากวัตถุนิยมของลัทธิมาร์กซ์การใช้ชีวิตสังคมนิยมที่สร้างสรรค์" [79]

คะแนนเสียงที่พวกนาซีได้รับในการเลือกตั้งปี 2475 ทำให้พรรคนาซีเป็นฝ่ายรัฐสภาที่ใหญ่ที่สุดของรัฐบาลสาธารณรัฐไวมาร์ ฮิตเลอร์ได้รับแต่งตั้งให้เป็นนายกรัฐมนตรีเยอรมนีเมื่อวันที่ 30 มกราคม พ.ศ. 2476

Reichstagไฟบน 27 กุมภาพันธ์ 1933 ให้ฮิตเลอร์ข้ออ้างสำหรับการปราบปรามฝ่ายตรงข้ามทางการเมืองของเขา วันรุ่งขึ้นเขาเกลี้ยกล่อมรีคประธานาธิบดีพอลฟอนเบอร์กในการออกReichstagไฟพระราชกำหนดการบริหารราชการซึ่งส่วนใหญ่ที่ถูกระงับสิทธิเสรีภาพ NSDAP ชนะการเลือกตั้งรัฐสภาเมื่อวันที่ 5 มีนาคม พ.ศ. 2476ด้วยคะแนนเสียง 44% แต่ล้มเหลวในการได้รับเสียงข้างมาก หลังการเลือกตั้งสมาชิกใหม่หลายแสนคนเข้าร่วมพรรคด้วยเหตุฉวยโอกาสส่วนใหญ่เป็นข้าราชการและคนงานปกขาว พวกเขามีชื่อเล่นว่า "ผู้เสียชีวิตในเดือนมีนาคม" (เยอรมัน: Märzgefallenen ) หรือ "March violets" (เยอรมัน: Märzveilchen ) [80]เพื่อปกป้องพรรคจากเสื้อคลุมที่ไม่เกี่ยวกับอุดมการณ์จำนวนมากเกินไปซึ่งถูกมองโดยสิ่งที่เรียกว่า "นักสู้เก่า" (alte Kämpfer)ด้วยความไม่ไว้วางใจ[80]พรรคได้สั่งหยุดการรับสมัครที่ยังคงมีผลบังคับใช้ตั้งแต่เดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2476 ถึง พ.ศ. 2480 [81]

เมื่อวันที่ 23 มีนาคมรัฐสภาได้ผ่านร่างพระราชบัญญัติการเปิดใช้งาน พ.ศ. 2476ซึ่งทำให้คณะรัฐมนตรีมีสิทธิ์ในการออกกฎหมายโดยไม่ต้องได้รับความยินยอมจากรัฐสภา สิ่งนี้ทำให้ฮิตเลอร์มีอำนาจเผด็จการ ตอนนี้ที่มีอำนาจเด็ดขาดจริงพวกนาซีจัดตั้งเผด็จการควบคุมที่พวกเขายกเลิกสหภาพแรงงานและพรรคการเมืองอื่น ๆ และขังฝ่ายตรงข้ามทางการเมืองของพวกเขาเป็นครั้งแรกที่ไวลด์เบียร์ชั่วคราวค่ายแล้วในค่ายกักกัน นาซีเยอรมนีได้รับการจัดตั้งขึ้น แต่Reichswehrยังคงเป็นกลาง อำนาจของนาซีเหนือเยอรมนียังคงเสมือนจริงไม่ใช่แน่นอน

ผลการเลือกตั้งของรัฐบาลกลาง NSDAP (พ.ศ. 2467–2576) [82]
การเลือกตั้ง โหวต ที่นั่ง หมายเหตุ
ไม่ % +/– ไม่ +/–
พฤษภาคม 2467
(ในฐานะขบวนการเสรีภาพสังคมนิยมแห่งชาติ ) 		1,918,300 6.5 (ฉบับที่ 6)
32/472
 ฮิตเลอร์ติดคุก
ธันวาคม 2467
(ในฐานะขบวนการเสรีภาพสังคมนิยมแห่งชาติ ) 		907,300 3.0 (ฉบับที่ 8) Decrease 3.5
14/493
Decrease 18 ฮิตเลอร์ได้รับการปล่อยตัวจากคุก
พฤษภาคม พ.ศ. 2471 810,100 2.6 (ฉบับที่ 9) Decrease 0.4
12/491
Decrease 2
กันยายน 2473 6,409,600 18.3 (ฉบับที่ 2) Increase 15.7
107/577
Increase 95 หลังจากเกิดวิกฤตการณ์ทางการเงิน
กรกฎาคม 2475 13,745,000 37.3 ( ฉบับที่ 1 )Increase 19.0
230/608
Increase 123 หลังจากที่ฮิตเลอร์ลงสมัครชิงตำแหน่งประธานาธิบดี
พฤศจิกายน 2475 11,737,000 33.1 ( ฉบับที่ 1 )Decrease 4.2
196/584
Decrease 34  
มีนาคม 2476 17,277,180 43.9 ( ฉบับที่ 1 )Increase 10.8
288/647
Increase 92 ในช่วงที่ฮิตเลอร์ดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรีเยอรมนี

หลังจากการยึดอำนาจ: การเชื่อมโยงระหว่างพรรคและรัฐ

ในช่วงเดือนมิถุนายนและกรกฎาคม พ.ศ. 2476 พรรคที่แข่งขันกันทั้งหมดเป็นฝ่ายผิดกฎหมายหรือยุบตัวเองและต่อมากฎหมายต่อต้านการก่อตั้งพรรคใหม่ในวันที่ 14 กรกฎาคม พ.ศ. 2476 ได้กำหนดให้มีการผูกขาดของพรรคนาซีอย่างถูกต้องตามกฎหมาย ในวันที่ 1 ธันวาคม พ.ศ. 2476 กฎหมายเพื่อรักษาเอกภาพของพรรคและรัฐมีผลบังคับใช้ซึ่งเป็นฐานของการเชื่อมโยงโครงสร้างพรรคและเครื่องมือของรัฐที่ก้าวหน้า [83]ตามกฎหมายนี้ SA ซึ่งเป็นส่วนของพรรค - ได้รับอำนาจกึ่งรัฐบาลและผู้นำของพวกเขาได้รับเลือกให้เป็นสมาชิกคณะรัฐมนตรีโดยไม่เป็นทางการ อาศัยอำนาจตาม 30 มกราคม 1934 กฎหมายเกี่ยวกับการปฏิรูปของผู้อื่นโดยการรีคที่Länder (รัฐ) หายไปมลรัฐของพวกเขาและได้รับการลดเขตการปกครองของรีค'รัฐบาล s ( Gleichschaltung ) อย่างมีประสิทธิภาพพวกเขาสูญเสียอำนาจส่วนใหญ่ให้กับGaueซึ่งเดิมเป็นเพียงหน่วยงานระดับภูมิภาคของพรรค แต่เข้ายึดครองความสามารถส่วนใหญ่ของการบริหารรัฐในภาคส่วนของตน [84]

ระหว่างการกวาดล้างRöhmในวันที่ 30 มิถุนายนถึง 2 กรกฎาคม พ.ศ. 2477 (หรือเรียกอีกอย่างว่า "คืนมีดยาว") ฮิตเลอร์ปลดอำนาจผู้นำของ SA ซึ่งส่วนใหญ่เป็นกลุ่มStrasserist (นักปฏิวัติแห่งชาติ) ภายใน NSDAP และสั่งให้พวกเขา ถูกฆ่า เขากล่าวหาว่าพวกเขาสมรู้ร่วมคิดในการก่อรัฐประหารแต่เชื่อกันว่านี่เป็นเพียงข้ออ้างเพื่อสร้างความชอบธรรมให้กับการปราบปรามฝ่ายค้านภายใน การกวาดล้างดำเนินการโดยหน่วย SS โดยได้รับความช่วยเหลือจากหน่วยเกสตาโปและไรช์สเวห์ นอกเหนือจากนาซี Strasserist แล้วพวกเขายังสังหารบุคคลที่ต่อต้านนาซีอนุรักษ์นิยมเช่นอดีตนายกรัฐมนตรีเคิร์ตฟอนชไลเชอร์ [85]หลังจากนี้ SA ยังคงมีอยู่ แต่สูญเสียความสำคัญไปมากในขณะที่บทบาทของ SS เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ เดิมเป็นเพียงองค์กรย่อยของ SA โดยถูกทำให้เป็นองค์กรแยกต่างหากของ NSDAP ในเดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2477 [86]

หลังจากการตายของประธานาธิบดีเบอร์กที่ 2 สิงหาคม 1934 ฮิตเลอร์รวมสำนักงานของหัวหน้าพรรคประมุขแห่งรัฐและหัวหน้ารัฐบาลในหนึ่งใช้ชื่อของFührerคาดไม่ถึง Reichskanzler ฑูตของFührerอย่างเป็นทางการองค์กรของพรรคนาซีเข้ามาทำงานของสำนักงานอธิการบดี (หน่วยงานของรัฐ) ที่ทำให้เปรอะเปื้อนความแตกต่างระหว่างโครงสร้างของพรรคและรัฐให้ดียิ่งขึ้น เอสเอสอใช้อำนาจหน้าที่ของตำรวจมากขึ้นเรื่อย ๆ การพัฒนาซึ่งได้รับการบันทึกอย่างเป็นทางการจากการรวมสำนักงานของReichsführer-SSและหัวหน้าตำรวจเยอรมันเมื่อวันที่ 17 มิถุนายน พ.ศ. 2479 ในขณะที่ตำแหน่งนี้ดำรงตำแหน่งโดยไฮน์ริชฮิมม์เลอร์ซึ่งได้รับอำนาจโดยตรงจากฮิตเลอร์ [87] Sicherheitsdienst (SD, อย่างเป็นทางการ "บริการรักษาความปลอดภัยของReichsführer-SS") ที่ได้รับการสร้างขึ้นในปี 1931 ในฐานะที่เป็นหน่วยสืบราชการลับ intraparty กลายเป็นพฤตินัยสำนักข่าวกรองของนาซีเยอรมนี มันถูกจัดให้อยู่ภายใต้สำนักงานรักษาความปลอดภัยหลักของ Reich (RSHA) ในปีพ. ศ. 2482 ซึ่งประสานงานกับ SD, Gestapo และตำรวจอาชญากรรมดังนั้นจึงทำหน้าที่เป็นองค์กรผสมระหว่างโครงสร้างรัฐและพรรค [88]

อดอล์ฟฮิตเลอร์ใน กรุงบอนน์ในปี พ.ศ. 2481
ผลการเลือกตั้งและการลงประชามติของ NSDAP ใน ไรชสตักภายใต้ นาซีเยอรมนี (พ.ศ. 2476-2481)
การเลือกตั้ง โหวต % ที่นั่ง
พฤศจิกายน 2476 39,655,224 92.1
661/661
พ.ศ. 2479 44,462,458 98.8
741/741
พ.ศ. 2481 44,451,092 99.0
813/813

ความพ่ายแพ้และการล้มเลิก

อย่างเป็นทางการไรช์ที่สามกินเวลาเพียง 12 ปี ตราสารยอมจำนนได้รับการลงนามโดยผู้แทนของกองบัญชาการทหารสูงสุดเยอรมันที่เบอร์ลิน , วันที่ 8 พฤษภาคม 1945 สงครามในยุโรปได้มาถึงจุดสิ้นสุด ความพ่ายแพ้ของเยอรมนีในสงครามโลกครั้งที่สองถือเป็นการสิ้นสุดยุคของนาซีเยอรมนี [89]บุคคลที่ถูกยกเลิกอย่างเป็นทางการเมื่อวันที่ 10 ตุลาคม 1945 โดยสภาการควบคุมพันธมิตรและdenazificationเริ่มพร้อมกับการทดลองของอาชญากรสงครามที่สำคัญก่อนที่ศาลทหารนานาชาติ (IMT) ในนูเรมเบิร์ก [90]ส่วนหนึ่งของข้อตกลงพอทสดัมเรียกร้องให้ทำลายพรรคสังคมนิยมชาตินิยมควบคู่ไปกับข้อกำหนดในการสร้างชีวิตทางการเมืองของเยอรมันขึ้นใหม่ [91]นอกจากนี้กฎหมายสภาควบคุมเลขที่ 2 ข้อกำหนดสำหรับการยุติและการชำระบัญชีขององค์การนาซีระบุการยกเลิกองค์กรอื่น ๆ ในเครือนาซีและดูแลอีก 52 องค์กรและห้ามกิจกรรมของพวกเขา [92]การทำลายล้างเกิดขึ้นในเยอรมนีและดำเนินต่อไปจนกระทั่งเริ่มสงครามเย็น [93] [ ต้องการหน้า ] [94]

ระหว่างปีพ. ศ. 2482 ถึง พ.ศ. 2488 พรรคนาซีเป็นผู้นำระบอบการปกครองโดยได้รับความช่วยเหลือจากรัฐบาลที่ร่วมมือกันและได้รับคัดเลือกจากประเทศที่ถูกยึดครองต้องรับผิดชอบต่อการเสียชีวิตของผู้คนอย่างน้อยสิบเอ็ดล้านคน[95] [96]รวมถึงชาวยิว 5.5 ถึง 6 ล้านคน (คิดเป็นสองในสาม ของประชากรชาวยิวในยุโรป) [15] [97] [98]และระหว่าง 200,000 และ 1,500,000 คนโร [99] [100]โดยประมาณจำนวนรวมถึงการฆ่าเกือบสองล้านที่ไม่ใช่ชาวยิวโปแลนด์ , [100]กว่าสามล้านนักโทษโซเวียตของสงคราม , [101] คอมมิวนิสต์และฝ่ายตรงข้ามทางการเมืองอื่น ๆ กระเทยที่ร่างกายและจิตใจคนพิการ . [102] [103]

โปรแกรมการเมือง

โครงการสังคมนิยมแห่งชาติเป็นการกำหนดนโยบายของพรรค มี 25 คะแนนดังนั้นจึงเรียกอีกอย่างว่า "แผน 25 คะแนน" หรือ "โปรแกรม 25 คะแนน" เป็นโครงการปาร์ตี้อย่างเป็นทางการโดยมีการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยจากการประกาศของฮิตเลอร์ในปี 2463 เมื่อพรรคยังคงเป็นพรรคคนงานของเยอรมันจนกระทั่งยุบพรรค

องค์ประกอบของปาร์ตี้

โครงสร้างคำสั่ง

ความเป็นผู้นำสูงสุด

อดอล์ฟฮิตเลอร์และ รูดอล์ฟเฮสส์ใน ไวมาร์ในปี 2473

ที่ด้านบนสุดของพรรคนาซีคือประธานพรรค (" Der Führer ") ซึ่งเป็นผู้กุมอำนาจเบ็ดเสร็จและมีอำนาจเหนือพรรค สำนักงานพรรคอื่น ๆ ทั้งหมดเป็นรองตำแหน่งของเขาและต้องขึ้นอยู่กับคำสั่งของเขา ในปีพ. ศ. 2477 ฮิตเลอร์ได้ก่อตั้งหน่วยงานแยกต่างหากสำหรับประธานChancellery of the Führerโดยมีหน่วยย่อยของตนเอง

ด้านล่างของพลับพลาของFührerเป็นครั้งแรก "เจ้าหน้าที่ของรองFührer " นำโดยรูดอล์ฟเฮสส์จาก 21 เมษายน 2476 ถึง 10 พฤษภาคม 2484; และแล้ว "พรรคฑูต" ( Parteikanzlei ) นำโดยมาร์ติน Bormann

ไรช์สไลเตอร์

อยู่ภายใต้FührerโดยตรงคือReichsleiter ("ผู้นำไรช์" - รูปเอกพจน์และพหูพจน์เหมือนกันในภาษาเยอรมัน) ซึ่งค่อยๆเพิ่มจำนวนขึ้นเป็นสิบแปดคน พวกเขาถืออำนาจและมีอิทธิพลต่อเทียบเคียงได้กับรีครัฐมนตรีในคณะรัฐมนตรีของฮิตเลอร์ Reichsleiterสิบแปดคนได้ก่อตั้ง "ผู้นำไรช์แห่งพรรคนาซี" ( Reichsleitung der NSDAP ) ซึ่งก่อตั้งขึ้นที่บราวน์เฮาส์ในมิวนิก ซึ่งแตกต่างจากGauleiterเป็นReichsleiterไม่ได้มีพื้นที่ทางภูมิศาสตร์ของแต่ละบุคคลภายใต้คำสั่งของพวกเขา แต่มีความรับผิดชอบสำหรับทรงกลมเฉพาะที่น่าสนใจ

สำนักงานพรรคนาซี

พรรคนาซีมีสำนักงานของพรรคหลายแห่งที่เกี่ยวข้องกับเรื่องการเมืองและเรื่องอื่น ๆ สิ่งเหล่านี้รวมถึง:

  • Rassenpolitisches Amt der NSDAP (RPA): "สำนักงานนโยบายเชื้อชาติของ NSDAP"
  • Außenpolitische Amt der NSDAP (APA): "NSDAP Office of Foreign Affairs"
  • Kolonialpolitisches Amt der NSDAP (KPA): "สำนักงานนโยบายอาณานิคมของ NSDAP"
  • Wehrpolitisches Amt der NSDAP (WPA): "สำนักงานนโยบายการทหารของ NSDAP"
  • Amt Rosenberg (ARo): "สำนักงาน Rosenberg "

กลุ่มทหาร

SAในกรุงเบอร์ลินในปี 1932 ในกลุ่มที่มีเกือบสองล้านคน ณ สิ้นปี 1932

นอกจากพรรคนาซีที่เหมาะสมแล้วยังมีกลุ่มทหารอีกหลายกลุ่มที่ "สนับสนุน" เป้าหมายของนาซี สมาชิกทั้งหมดขององค์กรทหารเหล่านี้จำเป็นต้องเป็นสมาชิกพรรคนาซีธรรมดาก่อนจากนั้นจึงสามารถเข้าร่วมในกลุ่มที่ตนเลือกได้ ข้อยกเว้นคือWaffen-SSซึ่งถือเป็นหน่วยทหารของ SS และพรรคนาซีซึ่งในช่วงสงครามโลกครั้งที่สองอนุญาตให้สมาชิกเข้าร่วมโดยไม่ต้องเข้าร่วมพรรคนาซี อาสาสมัครต่างชาติของ Waffen-SS ก็ไม่จำเป็นต้องเป็นสมาชิกของพรรคนาซีแม้ว่าหลายคนจะเข้าร่วมกลุ่มชาตินิยมในท้องถิ่นจากประเทศของตนโดยมีจุดมุ่งหมายเดียวกัน เจ้าหน้าที่ตำรวจรวมทั้งสมาชิกของเกสตาโปมักจะดำรงตำแหน่ง SS ด้วยเหตุผลด้านการบริหาร (เรียกว่า "อันดับความเท่าเทียมกัน") และไม่จำเป็นต้องเป็นสมาชิกของพรรคนาซีในทำนองเดียวกัน

ระบบกองทหารของพรรคนาซีจำนวนมากได้รับการพัฒนาขึ้นสำหรับกลุ่มทหารแต่ละกลุ่ม นี่เป็นส่วนหนึ่งของกระบวนการของGleichschaltungกับกลุ่มทหารและหน่วยสนับสนุนที่กลืนสมาคมและสหพันธ์ที่มีอยู่หลังจากที่พรรคถูกน้ำท่วมจากการสมัครสมาชิกหลายล้านคน [104]

กลุ่มทหารที่สำคัญของพรรคนาซีมีดังนี้:

  • Schutzstaffel (SS): "Protection Squadron" (ทั้ง Allgemeine SSและ Waffen-SS )
  • Sturmabteilung (SA): "กองพายุ"
  • Nationalsozialistisches Fliegerkorps (NSFK): "National Socialist Flyers Corps"
  • Nationalsozialistisches Kraftfahrerkorps (NSKK): "National Socialist Motor Corps"

ยุวชนฮิตเลอร์เป็นกลุ่มทหารแบ่งออกเป็นกองพลผู้นำที่เป็นผู้ใหญ่และเปิดสมาชิกทั่วไปชายอายุ 14-18 ลีกเยอรมันสาวเป็นกลุ่มเทียบเท่าสำหรับสาว ๆ

องค์กรในเครือ

องค์กรอิสระในนามบางแห่งมีการเป็นตัวแทนทางกฎหมายและทรัพย์สินของตนเอง แต่ได้รับการสนับสนุนจากพรรคนาซี องค์กรที่เกี่ยวข้องเหล่านี้หลายแห่งเป็นสหภาพแรงงานจากหลากหลายอาชีพ บางแห่งเป็นองค์กรที่เก่าแก่ซึ่งได้รับความหวาดกลัวตามนโยบายGleichschaltungหลังการครอบครองในปีพ. ศ. 2476

  • Reich League of German Officials (สหภาพข้าราชการซึ่งเป็นบรรพบุรุษของสหพันธ์ข้าราชการพลเรือนเยอรมัน )
  • แนวร่วมแรงงานเยอรมัน (DAF)
  • สันนิบาตแพทย์สังคมนิยมแห่งชาติเยอรมัน
  • สันนิบาตสังคมนิยมแห่งชาติเพื่อการบำรุงรักษากฎหมาย (NSRB, 2479-2488, ก่อนหน้านี้สมาคมทนายความสังคมนิยมแห่งชาติเยอรมัน)
  • การดูแลเหยื่อสงครามสังคมนิยมแห่งชาติ (NSKOV)
  • สมาคมครูสังคมนิยมแห่งชาติ (NSLB)
  • สวัสดิการประชาชนสังคมนิยมแห่งชาติ (NSV)
  • บริการแรงงาน Reich (RAD)
  • ขบวนการศรัทธาของเยอรมัน
  • ลีกอาณานิคมเยอรมัน (RKB)
  • สภากาชาดเยอรมัน
  • Kyffhäuser League
  • การบรรเทาเหตุฉุกเฉินทางเทคนิค (TENO)
  • สหภาพครอบครัวใหญ่ของ Reich
  • Reichsluftschutzbund (RLB)
  • ไรช์สโคโลเนียลบันด์ (RKB)
  • Bund Deutscher Osten (BDO)
  • เยอรมันอเมริกันบันด์

พนักงานของธุรกิจขนาดใหญ่ที่มีการดำเนินงานระหว่างประเทศเช่นDeutsche Bank , Dresdner BankและCommerzbankส่วนใหญ่เป็นสมาชิกพรรค [105]ธุรกิจเยอรมันทั้งหมดในต่างประเทศจำเป็นต้องมีชายประสานงานของพรรคนาซีAusland-Organizationเป็นของตัวเองซึ่งทำให้หัวหน้าพรรคได้รับข้อมูลที่อัปเดตและข้อมูลที่ยอดเยี่ยมเกี่ยวกับการกระทำของชนชั้นนำระดับโลก [106] [ ต้องการหน้า ]

การบริหารส่วนภูมิภาค

หน่วยการปกครองของพรรคนาซีในปีพ. ศ. 2487

เพื่อจุดประสงค์ในการรวมศูนย์ในกระบวนการGleichschaltungโครงสร้างลำดับชั้นที่เข้มงวดได้ถูกจัดตั้งขึ้นในพรรคนาซีซึ่งต่อมาได้ดำเนินการทั่วทั้งเยอรมนีเพื่อรวมอำนาจทั้งหมดไว้ภายใต้บุคคลของฮิตเลอร์ ( Führerstaat ) แบ่งย่อยตามภูมิภาคออกเป็นGaueจำนวนหนึ่ง(เอกพจน์: Gau ) ซึ่งนำโดยGauleiterซึ่งได้รับคำสั่งจากฮิตเลอร์โดยตรง ชื่อ (เดิมเป็นคำเรียกภูมิภาคย่อยของจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ที่นำโดยGaugraf ) สำหรับโครงสร้างจังหวัดใหม่เหล่านี้ถูกเลือกโดยเจตนาเนื่องจากความหมายแฝงในยุคกลาง ระยะประมาณเทียบเท่ากับภาษาอังกฤษไชร์

ในขณะที่พวกนาซียังคงดำรงอยู่เพียงเล็กน้อยของรัฐบาลระดับรัฐและระดับภูมิภาคในเยอรมนีเองนโยบายนี้ไม่ได้ขยายไปยังดินแดนที่ได้มาหลังปี 1937 แม้แต่ในพื้นที่ที่พูดภาษาเยอรมันเช่นออสเตรียรัฐบาลของรัฐและภูมิภาคก็ถูกยกเลิกอย่างเป็นทางการเมื่อเทียบกับการถูกยกเลิก - มีอำนาจ

หลังจากที่เวียนนาเป็นชนิดใหม่ของหน่วยการบริหารได้รับการแนะนำที่เรียกว่าReichsgau ในดินแดนเหล่านี้ Gauleiters ยังดำรงตำแหน่งReichsstatthalterด้วยเหตุนี้จึงรวมพื้นที่ของทั้งพรรคและสำนักงานของรัฐเข้าด้วยกันอย่างเป็นทางการ สถานประกอบการประเภทของเขตนี้ได้ดำเนินการภายหลังออกสำหรับ annexations ดินแดนใด ๆ ต่อไปของเยอรมนีทั้งก่อนและระหว่างสงครามโลกครั้งที่สอง แม้แต่ดินแดนในอดีตของปรัสเซียก็ไม่เคยรวมเข้ากับรัฐที่ใหญ่ที่สุดของเยอรมนีในตอนนั้นอีกครั้งหลังจากถูกยึดครองอีกครั้งในการรณรงค์โปแลนด์ในปีพ. ศ. 2482

GaueและReichsgaue (รัฐหรือจังหวัด) มีต่อไปย่อยแบ่งออกเป็นKreise (จังหวัด) โดยมีKreisleiterซึ่งในการเปิดย่อยแบ่งออกเป็นZellen (เซลล์) และBlocken (บล็อค) โดยมีZellenleiterและBlockleiterตามลำดับ

การปรับโครงสร้างของGaueถูกตราขึ้นเมื่อวันที่ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2471 ตัวเลขที่ระบุเป็นหมายเลขการสั่งซื้ออย่างเป็นทางการ สถิติมาจากปีพ. ศ. 2484 ซึ่งองค์กรGauในช่วงเวลานั้นเป็นพื้นฐาน ขนาดและจำนวนประชากรไม่แน่นอน ตัวอย่างเช่นตามสถิติของพรรคอย่างเป็นทางการระบุว่าGau Kurmark / Mark Brandenburg เป็นพรรคที่ใหญ่ที่สุดในเยอรมันไรช์ [107] [ ต้องการหน้า ]ภายในปี 1941 มีดินแดนGaue 42 แห่งสำหรับเยอรมนี[g] 7 แห่งสำหรับออสเตรียSudetenland (ในเชโกสโลวะเกีย ) DanzigและTerritory of the Saar Basinพร้อมกับภูมิภาคที่ไม่ได้จัดตั้งขึ้นภายใต้เยอรมัน การควบคุมที่เรียกว่าดินแดนในอารักขาของโบฮีเมีย - โมราเวียและรัฐบาลทั่วไปก่อตั้งขึ้นหลังจากการรุกรานร่วมกันของโปแลนด์โดยนาซีเยอรมนีและสหภาพโซเวียตในปี พ.ศ. 2482 ในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง [108]การเป็นผู้นำของGaueแต่ละคนเพื่อร่วมมือกันพิสูจน์ได้ยากในบางครั้งเนื่องจากมีการควบคุมการบริหารและการเงินอย่างต่อเนื่องสำหรับการควบคุมที่เกิดขึ้นระหว่างพวกเขา [109]

ตารางด้านล่างใช้โครงสร้างองค์กรที่มีอยู่ก่อนการสลายตัวในปี 2488 ข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับGaueรุ่นเก่าอยู่ในตารางที่สอง

พรรคนาซีGaue

Nr.Gauสำนักงานใหญ่พื้นที่ (กม. 2 )ผู้อยู่อาศัย (2484)Gauleiter (อดีตเจ้าหน้าที่)
01บาเดน - ElsaßKarlsruheหลังปี 1940 Strasbourg23,3502,502,023Robert Heinrich Wagnerจากปีพ. ศ. 2468 (ต่อมาคือReichsstatthalter )
02Bayreuthเปลี่ยนชื่อเป็น Gau Bayerische Ostmark (Bavarian Eastern March )ไบรอยท์29,6002,370,658Fritz Wächtler (2 มิถุนายน พ.ศ. 2485-19เมษายน พ.ศ. 2488)
ลุดวิกรัคเดสเชลตั้งแต่วันที่ 19 เมษายน พ.ศ. 2488
03Groß-เบอร์ลินเบอร์ลิน8844,338,756Ernst Schlange (1925–1926)
Joseph Goebbels (1 พฤศจิกายน 2469-30 เมษายน 2488)
04Danzig-WestpreußenDanzig26,0572,287,394Hans Albert Hohnfeldt (1926–1928)
Walter Maass (1928–1930)
Albert Forsterตั้งแต่วันที่ 15 ตุลาคม พ.ศ. 2473
05ดุสเซลดอร์ฟดุสเซลดอร์ฟ2,6722,261,909Friedrich Karl Florianตั้งแต่วันที่ 1 มกราคม พ.ศ. 2473
06เอสเซ็นเอสเซ็น2,8251,921,326Josef Terboven ( Oberpräsident ) ตั้งแต่ปีพ. ศ. 2471
07แฟรงเก้นนูเรมเบิร์ก7,6181,077,216Julius Streicher (พ.ศ. 2472 ถึง พ.ศ. 2483)
ฮันส์ซิมเมอร์มานน์ (16 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2483 - พ.ศ. 2485)
คาร์ลโฮลซ์ตั้งแต่วันที่ 19 มีนาคม พ.ศ. 2485
08ฮัลเลอ - เมอร์เซบวร์กHalle an der Saale10,2021,578,292วอลเตอร์เอิร์นส์ (1 สิงหาคม พ.ศ. 2469 - พ.ศ. 2470)
พอลฮิงค์เลอร์ (พ.ศ. 2470– พ.ศ. 2473 )
รูดอล์ฟจอร์แดน (พ.ศ. 2473 - 20 เมษายน พ.ศ. 2480)
โจอาคิมอัลเบรชต์ไข่ลิงจาก 20 เมษายน พ.ศ. 2480
09ฮัมบูร์กฮัมบูร์ก7471,711,877Joseph Klant (1925–1926)
Albert Krebs (1927–1928)
Hinrich Lohse (2471-15 เมษายน 2472)
Karl Kaufmannตั้งแต่ 15 เมษายน 2472
10Hessen-Nassauแฟรงค์เฟิร์ต15,0303,117,266Jakob Sprengerจากปีพ. ศ. 2476
11Kärntenคลาเกนฟูร์ท11,554449,713ฮันส์
อาเจียนโคเธน (กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2476 ถึงกรกฎาคม พ.ศ. 2477) ปีเตอร์ฟิสทริตเซอร์ (ตุลาคม พ.ศ. 2479 - 20 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2481)
ฮูเบิร์ตคลอสเนอร์ (พ.ศ. 2481-2482)
ฟรานซ์คุตเชรา (พ.ศ. 2483-2484)
ฟรีดริชเรนเนอร์ (พ.ศ. 2485-2487)
12เคิล์น - อาเคินเคิล์น8,1622,432,095Joseph Grohéจากปีพ. ศ. 2474
13Kurhessenคัสเซิล9,200971,887Walter Schultz (1926–1927)
Karl Weinrich (1928–1943)
Karl Gerlandจากปีพ. ศ. 2486
14มักเดบูร์ก - อันฮัลต์เดสเซา13,9101,820,416Wilhelm Friedrich Loeperตั้งแต่ปี 1927 ถึง 23 ตุลาคม 1935 โดยมีPaul Hofmannแทนที่ในปี 1933
Joachim Albrecht Leo Eggeling (1935-1937)
รูดอล์ฟจอร์แดนจากปี 1937
15Mainfrankenเปลี่ยนชื่อเป็น Gau Unterfrankenเวิร์ซบวร์ก8,432840,663Otto Hellmuthตั้งแต่วันที่ 3 กันยายน พ.ศ. 2471
16มาร์คบรันเดนบูร์กเบอร์ลิน38,2783,007,933Wilhelm Kube (6 มีนาคม พ.ศ. 2476 - 7 สิงหาคม พ.ศ. 2479)
Emil Stürtz
17เมคเลนบูร์กชเวริน15,722900,427Friedrich Hildebrandtตั้งแต่ปีพ. ศ. 2468 เป็นต้นมาโดยเฮอร์เบิร์ตอัลเบรชต์ ( Herbert Albrecht) เข้ามาแทนที่ในช่วงสั้น ๆ
18Mosellandเปลี่ยนชื่อเป็นGau Koblenz-Trierในปีพ. ศ. 2485โคเบลนซ์11,8761,367,354กุสตาฟไซมอนตั้งแต่วันที่ 1 มิถุนายน พ.ศ. 2474
19มึนเคน - โอเบอร์บาเยิร์น,มิวนิก16,4111,938,447Adolf Wagner (1933–1944)
Paul Gieslerตั้งแต่เดือนเมษายน 2487
20นีเดอร์โดเนาเมืองหลวงที่กำหนด: Kremsสำนักงานใหญ่เขต: เวียนนา23,5021,697,676Roman Jäger (12 มีนาคม พ.ศ. 2481-24 พฤษภาคม พ.ศ. 2481)
คณะลูกขุนฮิวโก้ (24 พฤษภาคม พ.ศ. 2481 - 8 พฤษภาคม พ.ศ. 2488)
21Niederschlesienเบรสเลา26,9853,286,539Karl Hankeจากปีพ. ศ. 2483
22Oberdonauลินซ์14,2161,034,871Andreas Bolek (มิถุนายน พ.ศ. 2470 - 1 สิงหาคม พ.ศ. 2477)
สิงหาคม Eigruberตั้งแต่เดือนมีนาคม พ.ศ. 2478
23OberschlesienKattowitz20,6364,341,084Fritz Brachtตั้งแต่วันที่ 27 มกราคม พ.ศ. 2484
24Ost-Hannover (หรือที่เรียกว่า Hannover-Ost )Harburgจากนั้น Buchholz หลังจากวันที่ 1 เมษายน 1937 Lüneburg18,0061,060,509ตั้งแต่วันที่ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2471 Otto Telschow
25OstpreußenKönigsberg52,7313,336,777Bruno Gustav Scherwitz (1925–1927)
Erich Kochจากปีพ. ศ. 2471
26ปอมเมิร์นสเต็ตติน38,4092,393,844Theodor Vahlen (1925–1927)
Walter von Corswant (1928–1931)
Wilhelm Karpenstein (1931–1934)
Franz Schwede-Coburgจากปีพ. ศ. 2478
27ซัคเซนเดรสเดน14,9955,231,739Albert Wierheim ประมาณปี 1925/1926
Martin Mutschmannจากปีพ. ศ. 2468
28ซาลซ์บูร์กซาลซ์บูร์ก7,153257,226Leopold Malina ตั้งแต่ปีพ. ศ. 2469 ถึง ??
Karl Scharizer (1932–1934)
Friedrich Rainer (1939–1941)
Gustav Adolf Scheelจากปีพ. ศ. 2484
29ชเลสวิก - โฮลชไตน์คีล15,6871,589,267Hinrich Lohseจากปีพ. ศ. 2468
30Schwabenเอาก์สบวร์ก10,231946,212Karl Wahlจากปีพ. ศ. 2471
31Steiermarkกราซ17,3841,116,407Walther Oberhaidacher (25 พฤศจิกายน 2471 - 2477)
Sepp Helfrich (1934–1938)
Siegfried Uiberreitherตั้งแต่วันที่ 22 พฤษภาคม พ.ศ. 2481
32Sudetenlandจนถึงปี 1939 รู้จักกันในชื่อ Gau SudetengauReichenberg22,6082,943,187Konrad Henleinจากปีพ. ศ. 2482
33Südhannover-Braunschweigฮันโนเวอร์14,5532,136,961Bernhard Rust (1 ตุลาคม พ.ศ. 2471 - พฤศจิกายน พ.ศ. 2483)
ฮาร์ทมันน์เลาเทอร์บาเชอร์ตั้งแต่เดือนพฤศจิกายน พ.ศ. 2483
34Thüringenไวมาร์15,7632,446,182Artur Dinter (1925–1927)
Fritz Sauckelจากปีพ. ศ. 2470
35ทิโรล - โฟราร์ลแบร์กอินส์บรุค13,126486,400Franz Hoferจากปีพ. ศ. 2475
36Wartheland (จนถึงวันที่ 29 มกราคม พ.ศ. 2483 เรียกว่า Gau Warthegau )Posen43,9054,693,722Arthur Karl Greiserตั้งแต่วันที่ 21 ตุลาคม พ.ศ. 2482
37Weser-EmsOldenburg15,0441,839,302Carl Röver (1929–1942)
Paul Wegenerจากปีพ. ศ. 2485
38เวสต์ฟาเลน - นอร์ดมึนสเตอร์14,5592,822,603Alfred Meyerจากปีพ. ศ. 2475
39Westfalen-Südโบคุม7,6562,678,026Josef Wagner (1932–1941)
Paul Giesler (1941 - 1943/1944)
Albert Hoffmannจากปี 1943/1944
40Westmarkเปลี่ยนชื่อเป็น Gau Saar-Pfalz (หรือที่เรียกว่า Saarpfalz )Neustadt an der Weinstraßeหลังปี 1940 Saarbrücken14,7131,892,240Josef Bürckel (พ.ศ. 2478 - 28 กันยายน พ.ศ. 2487)
Willi Stöhrตั้งแต่วันที่ 28 กันยายน พ.ศ. 2487
41Wienเวียนนา1,2161,929,976Alfred Eduard Frauenfeld (1932–1938)
Odilo Globocnik (พฤษภาคม 2481 - มกราคม 2482)
Josef Bürckel (2482-2483)
Baldur von Schirachจากปีพ. ศ. 2483
42เวิร์ทเทมแบร์ก - โฮเฮนโซลเลิร์นสตุ๊ตการ์ท20,6572,974,373Eugen Mander (1925–1928)
Wilhelm Murrจากปีพ. ศ. 2471
43Auslandsorganisation (หรือที่เรียกว่า NSDAP / AO )เบอร์ลินHans Nieland (1930–1933)
Ernst Wilhelm Bohleตั้งแต่วันที่ 8 พฤษภาคม พ.ศ. 2476

ภายหลัง Gaue:

  • แฟลนเดอร์สมีอยู่ตั้งแต่วันที่ 15 ธันวาคม พ.ศ. 2487 ( Gauleiter in German Exile: Jef van de Wiele )
  • Walloniaมีอยู่ตั้งแต่วันที่ 8 ธันวาคม พ.ศ. 2487 ( Gauleiter in German Exile : Léon Degrelle )

Gaueสลายตัวไปก่อนปีพ. ศ. 2488

การตั้งชื่อใหม่อย่างง่ายของGaueที่มีอยู่โดยไม่มีการเปลี่ยนแปลงอาณาเขตจะมีเครื่องหมายชื่อย่อRNในคอลัมน์ "later become" การจัดลำดับไม่ได้ขึ้นอยู่กับการจัดอันดับอย่างเป็นทางการในอดีต แต่เป็นเพียงการเรียงลำดับตามตัวอักษรเท่านั้น

Nr. Gau ประกอบด้วย ต่อมากลายเป็น ... ร่วมกับ Gauleiter
01อันฮัลต์มักเดบูร์ก - อันฮัลต์ (2470)Elbe-Havelกุสตาฟเฮอร์มันน์ชมิชเก
02บาเดนBaden-Elsaß (22 มีนาคม 2484) RNดูด้านบน
03Bayerische OstmarkOberfranken & Niederbayern-Oberpfalz (II) (19 มกราคม พ.ศ. 2476)ไบรอยท์ (2 มิถุนายน พ.ศ. 2485) RNHans Schemmตั้งแต่วันที่ 19 มกราคม พ.ศ. 2476 ถึง 5 มีนาคม พ.ศ. 2478 จากนั้นตั้งแต่วันที่ 5 มีนาคม พ.ศ. 2478 Fritz Wächtler
04เบอร์ลินเบอร์ลิน - บรันเดนบูร์ก (1 ตุลาคม พ.ศ. 2471)Gro- เบอร์ลินRNดร. โจเซฟเกิบเบลส์
05เบอร์ลิน - บรันเดนบูร์กเบอร์ลินและบรันเดนบูร์ก (1 ตุลาคม พ.ศ. 2471)Ernst Schlangeตั้งแต่ปีพ. ศ. 2468 ถึง พ.ศ. 2469 จากนั้นตั้งแต่วันที่ 1 พฤศจิกายน พ.ศ. 2469 โจเซฟเกิบเบลส์
06บรันเดนบูร์กเบอร์ลิน - บรันเดนบูร์ก (1 ตุลาคม พ.ศ. 2471)คูร์มาร์ก (6 มีนาคม พ.ศ. 2476)Ostmarkตั้งแต่วันที่ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2471 ถึง พ.ศ. 2475 เอมิลโฮลทซ์และตั้งแต่วันที่ 18 ตุลาคม พ.ศ. 2475 ถึงวันที่ 16 มีนาคม พ.ศ. 2476 ดร. เอิร์นส์ชลันจ์
07BraunschweigSüd-Hannover-Braunschweig (1 ตุลาคม พ.ศ. 2471)ฮันโนเวอร์ - ซูดตั้งแต่ปีพ. ศ. 2468 ถึง 30 กันยายน พ.ศ. 2471 ลูดอล์ฟฮาส (อาจมีเฉพาะฮันโนเวอร์ - ซุด)
08DanzigDanzig-Westpreußen (1939) RNดูด้านบน
09Elbe-Havelมักเดบูร์ก - อันฮัลต์ (2470)อันฮัลต์ตั้งแต่วันที่ 25 พฤศจิกายน พ.ศ. 2468 ถึง พ.ศ. 2469 [?] Alois Bachschmidt
10Groß-München (" ประเพณีสเกา ")มึนเคน - โอเบอร์บาเยิร์น (2476)Oberbayern[?]
11ฮันโนเวอร์ - ซูดSüd-Hannover-Braunschweig (1 ตุลาคม พ.ศ. 2471)Braunschweigตั้งแต่ปี 1925 ถึง 30 กันยายน 1928 Ludolf Haase (อาจเป็นเพียง Braunschweig)
12เฮสเซิน - ดาร์มสตัดท์เฮสเซิน - แนสซอ (2476)เฮสเซิน - นัสเซา - ซุดตั้งแต่วันที่ 1 มีนาคม พ.ศ. 2470 ถึงวันที่ 9 มกราคม พ.ศ. 2474 ฟรีดริชริงส์เฮาเซนจากนั้นในปี พ.ศ. 2474 ปีเตอร์เกเมเดอร์จากนั้นในปี พ.ศ. 2475 ถึง พ.ศ.
13เฮสเซิน - นัสเซา - นอร์ดเคอร์เฮสเซน (1934)[?]
14เฮสเซิน - นัสเซา - ซุดเฮสเซิน - แนสซอ (2476)เฮสเซิน - ดาร์มสตัดท์จากปี 1925 ถึงปี 1926 Anton Haselmayer จากนั้นในปี 1926 ถึง 1927 Dr. Walter Schultzจากนั้นในปี 1927 ถึง 1933 Jakob Sprenger
15โคเบลนซ์ - เทรียร์ไรน์แลนด์ - ซุด (2474)การควบรวมกิจการ Moselland (1942)[?]
16KurmarkOstmark & ​​Brandenburg ([?])มาร์คบรันเดนเบิร์ก (2481) ร.น.ดูด้านบน
17Lüneburg-Stadeออสต์ - ฮันโนเวอร์ (1928) RNตั้งแต่วันที่ 22 มีนาคม พ.ศ. 2468 ถึง 30 กันยายน พ.ศ. 2471 Bernhard Rust
18Mittelfrankenแฟรงเกน (1929)นูเรมเบิร์ก - ฟอร์ท - แอร์ลังเงินJulius Streicher (" Frankenführer ")
19นีเดอร์บาเยิร์นNiederbayern-Oberpfalz (I) (1 ตุลาคม พ.ศ. 2471)Niederbayern-Oberpfalz (II) (1 เมษายน 2475)Oberpfalzตั้งแต่วันที่ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2471 ถึง พ.ศ. 2472 เกรเกอร์สตราเซอร์จากนั้นตั้งแต่ พ.ศ. 2472 ถึง 1 เมษายน พ.ศ. 2475 อ็อตโตเออร์เบอร์สโดเบลอร์
20นีเดอร์บาเยิร์น - โอแบร์พฟาลซ์ (I)Oberpfalz & Niederbayern (1 ตุลาคม พ.ศ. 2471)ตั้งแต่ปีพ. ศ. 2468 ถึง 30 กันยายน พ.ศ. 2471 Gregor Strasser
21นีเดอร์บาเยิร์น - โอแบร์พฟาลซ์ (II)Oberpfalz & Niederbayern (1 เมษายน 2475)Bayerische Ostmark (19 มกราคม พ.ศ. 2476)Oberfrankenตั้งแต่วันที่ 1 เมษายน พ.ศ. 2475 ถึงวันที่ 19 มกราคม พ.ศ. 2476 Franz Mayerhofer
22Niederösterreichนีเดอร์โดเนา ([?]) RN [??]จากปี 1927 ถึงปี 1937 Josef Leopold [อาจเป็นLückeในปี 1937 ถึง 1939 เนื่องจากเขาเป็น Gauleiter คนแรกของ Niederdonau ซึ่งเป็นที่รู้จักกันจริง]
23นูเรมเบิร์ก - ฟอร์ท - แอร์ลังเงินแฟรงเกน (1929)Mittelfrankenตั้งแต่วันที่ 3 กันยายน พ.ศ. 2471 วิลเฮล์มกริมม์
24Oberbayernมึนเคน - โอเบอร์บาเยิร์น (2476)Gro-München[?]
25OberfrankenBayerische Ostmark (19 มกราคม พ.ศ. 2476)นีเดอร์บาเยิร์น - โอแบร์พฟาลซ์ (II)จากปีพ. ศ. 2471 Hans Schemm
26Oberösterreichโอเบอร์โดเนา ([?]) RN[ไม่ทราบช่วงเวลาที่แน่นอนของการกำหนดผู้นำโปรดดู "Oberdonau" ด้วย]
27OberpfalzNiederbayern-Oberpfalz (I) (1 ตุลาคม พ.ศ. 2471)Niederbayern-Oberpfalz (II) (1 เมษายน 2475)นีเดอร์บาเยิร์นตั้งแต่วันที่ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2471 ถึง 1 เมษายน พ.ศ. 2475 Franz Mayerhofer
28Ostmarkคูร์มาร์ก (6 มีนาคม พ.ศ. 2476)บรันเดนบูร์กตั้งแต่วันที่ 2 มกราคม พ.ศ. 2471 ถึง พ.ศ. 2476 Wilhelm Kube
29ไรน์แลนด์ซาร์ - ฟัลซ์ (2478)ซาร์ (ที่ดิน)จากปีพ. ศ. 2469 Josef Bürckel (ตั้งแต่วันที่ 1 มีนาคม พ.ศ. 2476 ยังเป็นผู้ดูแลซาร์ลันด์)
30ไรน์แลนด์ - นอร์ดรูห์ (1926)เวสต์ฟาเลนตั้งแต่ปีพ. ศ. 2468 ถึง พ.ศ. 2469 Karl Kaufmann
31ไรน์แลนด์ - ซูด[? โคเบลนซ์ - เทรียร์ยังเป็นอิสระก่อนปี 1931?]เคิล์น - อาเคินและโคเบลนซ์ - เทรียร์ (2474)1925 Heinrich Haake (หรือที่เรียกว่า "Heinz Haake") จากนั้นในปี 1925 ถึง 1931 Robert Ley
32รูห์ไรน์แลนด์ - นอร์ดและเวสต์ฟาเลน (2469)Westfalen-Nord และ Westfalen-Süd (2475)Düsseldorf (1930) บางส่วน; การสร้างDüsseldorf nicht gesichertจากปี 1926 ถึง 1929 Karl Kaufmann จากนั้นในปี 1929 ถึง 1931 [? ไม่ใช่ปี 1932?] Josef Wagner
33ซาร์ลันด์ยังเป็นเพียงซาร์ซาร์ - ฟัลซ์ (2478)ไรน์แลนด์ตั้งแต่เดือนสิงหาคม พ.ศ. 2472 ถึงวันที่ 28 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2476 Karl Brückตั้งแต่วันที่ 1 มีนาคม พ.ศ. 2476 Josef Bürckel (ผู้ดูแล Rheinland)
34Saar-PfalzและSaarpfalzRheinland & Saar (บก) (2478)เวสต์มาร์ค (1937) RNดูด้านบน
35ชเลเซียนNiederschlesien และ Oberschlesien (2483)ตั้งแต่วันที่ 15 มีนาคม พ.ศ. 2468 ถึง 25 ธันวาคม พ.ศ. 2478 (อาจถึงวันที่ 12 ธันวาคม พ.ศ. 2477 เท่านั้น) เฮลมุ ธ บรึคเนอร์จากนั้นถึง พ.ศ. 2483 โจเซฟวากเนอร์
36SudetengauSudetenland (1939) RN[?]
37UnterfrankenMainfranken (1935) RNดูด้านบน
38WarthegauWartheland (29 มกราคม 2483) RNดูด้านบน
39เวสต์ฟาเลนรูห์ (1926)ไรน์แลนด์ - นอร์ดตั้งแต่ปีพ. ศ. 2468 ถึง พ.ศ. 2469 Franz Pfeffer von Salomon

องค์กรที่เกี่ยวข้องในต่างประเทศ

Gaueในสวิตเซอร์แลนด์

พรรคนาซีสาขาสวิสที่ไม่ปกติยังได้จัดตั้ง Party Gaueจำนวนหนึ่งในประเทศนั้นซึ่งส่วนใหญ่ตั้งชื่อตามเมืองหลวงในภูมิภาคของตน เหล่านี้รวมถึงGau บาเซิล - Solothurn , Gau Schaffhausen , Gau ลูเซิร์น , Gau เบิร์นและGauซูริค [110] [111] [112] Gau Ostschweiz (อีสต์วิตเซอร์แลนด์) รวมดินแดนในสามของรัฐนี้: St. Gallen , ThurgauและAppenzell [113]

การเป็นสมาชิก

สมาชิกทั่วไป

การเป็นสมาชิกของพรรคนาซีตั้งแต่ปีพ. ศ. 2482

สมาชิกทั่วไปของพรรคนาซีส่วนใหญ่ประกอบไปด้วยเมืองและชนบทชนชั้นกลางที่ต่ำกว่า 7% เป็นชนชั้นสูงอีก 7% เป็นชาวนา 35% เป็นคนงานในภาคอุตสาหกรรมและ 51% เป็นชนชั้นกลาง ในช่วงต้นปีพ. ศ. 2476 ก่อนที่ฮิตเลอร์จะได้รับการแต่งตั้งให้ดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรีพรรคได้แสดงให้เห็นถึงการเป็นตัวแทนของ "คนงาน" ซึ่งประกอบด้วยสมาชิก 30% แต่ 46% ของสังคมเยอรมัน ในทางกลับกันพนักงานปกขาว (สมาชิก 19% และชาวเยอรมัน 12%) อาชีพอิสระ (สมาชิก 20% และชาวเยอรมัน 10%) และข้าราชการ (15% ของสมาชิกและ 5% ของประชากรเยอรมัน) มี เข้าร่วมในสัดส่วนที่มากกว่าส่วนแบ่งของประชากรทั่วไป [114]สมาชิกเหล่านี้สังกัดสาขาท้องถิ่นของพรรคซึ่งมี 1,378 แห่งทั่วประเทศในปี พ.ศ. 2471 ในปี พ.ศ. 2475 จำนวนเพิ่มขึ้นเป็น 11,845 ซึ่งสะท้อนให้เห็นถึงการเติบโตของพรรคในช่วงนี้ [114]

เมื่อเข้าสู่อำนาจในปี พ.ศ. 2476 พรรคนาซีมีสมาชิกกว่า2 ล้านคน ในปี 1939 จำนวนสมาชิกเพิ่มขึ้นเป็น 5.3 ล้านคนโดย 81% เป็นผู้ชายและ 19% เป็นผู้หญิง มันยังคงดึงดูดอีกมากมายและในปีพ. ศ. 2488 งานปาร์ตี้ถึงจุดสูงสุดถึง 8 ล้านคนโดย 63% เป็นผู้ชายและ 37% เป็นผู้หญิง (ประมาณ 10% ของประชากรเยอรมัน 80 ล้านคน) [3] [115]

สมาชิกทหาร

สมาชิกนาซีที่มีความทะเยอทะยานทางทหารได้รับการสนับสนุนให้เข้าร่วม Waffen-SS แต่มีจำนวนมากที่เข้าร่วมในWehrmachtและยิ่งถูกเกณฑ์ทหารเข้าประจำการหลังจากสงครามโลกครั้งที่สองเริ่มต้นขึ้น ข้อบังคับในช่วงต้นกำหนดให้สมาชิกWehrmachtทุกคนต้องไม่เกี่ยวกับการเมืองและสมาชิกของนาซีที่เข้าร่วมในทศวรรษที่ 1930 จะต้องลาออกจากพรรคนาซี

อย่างไรก็ตามกฎระเบียบนี้ได้รับการยกเว้นในไม่ช้าและสมาชิกพรรคนาซีเต็มรับใช้ในWehrmachtโดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากการระบาดของสงครามโลกครั้งที่สอง Wehrmachtสำรองยังเห็นจำนวนมากของพวกนาซีอาวุโสสมัครกับฮาร์ดดริชและฟริตซ์ Todtเข้าร่วมกองทัพเช่นเดียวกับคาร์ลฮานเค่ผู้ที่ทำหน้าที่ในกองทัพ

ริชาร์ดเจ. อีแวนส์นักประวัติศาสตร์ชาวอังกฤษเขียนว่านายทหารชั้นผู้น้อยในกองทัพมีแนวโน้มที่จะเป็นนักสังคมนิยมแห่งชาติที่กระตือรือร้นเป็นพิเศษโดยหนึ่งในสามของพวกเขาได้เข้าร่วมพรรคนาซีภายในปี พ.ศ. 2484 การตอกย้ำการทำงานของผู้นำระดับรองคือเจ้าหน้าที่แนะแนวผู้นำสังคมนิยมแห่งชาติ ซึ่งสร้างขึ้นโดยมีจุดประสงค์เพื่อปลูกฝังกำลังพลสำหรับ "สงครามการทำลายล้าง" กับโซเวียตรัสเซีย [116]ในบรรดานายทหารระดับสูง 29% เป็นสมาชิก NSDAP ภายในปีพ. ศ. 2484 [117]

การเป็นสมาชิกของนักเรียน

ในปีพ. ศ. 2469 พรรคได้จัดตั้งแผนกพิเศษเพื่อดึงดูดประชากรนักศึกษาหรือที่เรียกว่าNational Socialist German Students 'League (NSDStB) กลุ่มอาจารย์มหาวิทยาลัยคือNational Socialist German University Lecturers 'League (NSDDB) ยังมีอยู่จนถึงเดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2487

สมาชิกสตรี

สังคมนิยมสตรีแห่งชาติลีกเป็นองค์กรสตรีของพรรคและ 1938 มันมีประมาณ 2 ล้านสมาชิก

การเป็นสมาชิกนอกประเทศเยอรมนี

สมาชิกพรรคที่อาศัยอยู่นอกเยอรมนีถูกรวมเข้ากับAuslands-Organization ( NSDAP / AO , "Foreign Organization") องค์กรนี้ จำกัด เฉพาะสิ่งที่เรียกว่า " Imperial Germans " (พลเมืองของจักรวรรดิเยอรมัน); และ "ชาติพันธุ์เยอรมัน" ( Volksdeutsche ) ซึ่งไม่ได้ถือสัญชาติเยอรมันไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าร่วม

ภายใต้คำสั่งBeneš เลขที่ 16/1945 Coll. ในกรณีของพลเมืองเชโกสโลวะเกียที่เป็นสมาชิกพรรคนาซีต้องระวางโทษจำคุกระหว่างห้าถึงยี่สิบปี

Deutsche Gemeinschaft

Deutsche Gemeinschaftเป็นสาขาหนึ่งของพรรคนาซีที่ก่อตั้งขึ้นในปี พ.ศ. 2462 ซึ่งสร้างขึ้นสำหรับชาวเยอรมันที่มีสถานะVolksdeutsche [118]มันเป็นไปไม่ต้องวุ่นวายกับการโพสต์สงครามปีกขวาดอยช์ Gemeinschaft  [ de ]ซึ่งก่อตั้งขึ้นในปี 1949

รวมสมาชิกที่มีชื่อเสียง: [119] [ ต้องการหน้า ]

  • Oswald Menghin ( เวียนนา )
  • Herbert Czaja ( จังหวัดไซลีเซียในปรัสเซีย ) [ ต้องการอ้างอิง ]
  • Hermann Neubacherผู้รับผิดชอบในการรุกรานยูโกสลาเวีย
  • รูดอล์ฟ Much ( เวียนนา )
  • Arthur Seyß-Inquart ( เวียนนา )

สัญลักษณ์ปาร์ตี้

  • ธงนาซี : พรรคนาซีใช้เครื่องหมายสวัสดิกะแบบหันหน้าไปทางขวาเป็นสัญลักษณ์และสีแดงและดำได้รับการกล่าวขานว่าเป็นตัวแทนของBlut und Boden ("เลือดและดิน") คำจำกัดความอีกประการหนึ่งของธงอธิบายถึงสีที่แสดงถึงอุดมการณ์ของสังคมนิยมแห่งชาติเครื่องหมายสวัสดิกะที่แสดงถึงการแข่งขันของชาวอารยันและวาระชาตินิยมของชาวอารยันของการเคลื่อนไหว สีขาวแสดงถึงความบริสุทธิ์ทางเชื้อชาติของชาวอารยัน และสีแดงแสดงถึงวาระสังคมนิยมของการเคลื่อนไหว ความจริงแล้วสีดำสีขาวและสีแดงเป็นสีของธงสมาพันธ์ชาวเยอรมันเหนือแบบเก่า(ประดิษฐ์โดยอ็อตโตฟอนบิสมาร์กโดยใช้สีปรัสเซียนขาวดำและสีแดงที่รัฐทางตอนเหนือของเยอรมันใช้) ในปีพ. ศ. 2414 ด้วยรากฐานของเยอรมัน Reich ธงของสมาพันธ์เยอรมันเหนือได้กลายมาเป็นธงเยอรมันReichsflagge ("ธงไรช์") สีดำสีขาวและสีแดงกลายเป็นสีของนักชาตินิยมในประวัติศาสตร์ต่อไปนี้ (เช่นสงครามโลกครั้งที่หนึ่งและสาธารณรัฐไวมาร์ )
การ ออกแบบParteiflaggeโดยใช้แผ่นสวัสดิกะตรงกลางทำหน้าที่เป็นธงของพรรคตั้งแต่ปี 1920 ระหว่างปี 1933 (เมื่อพรรคนาซีเข้ามามีอำนาจ) และ 1935 มันถูกใช้เป็นธงประจำชาติ ( Nationalflagge ) และธงพ่อค้า ( Handelsflagge ) แต่ สลับกับ ไตรรงค์แนวนอนสีดำสีขาวสีแดง ในปีพ. ศ. 2478 ไตรรงค์แนวนอนสีดำ - ขาว - แดงถูกทิ้ง (อีกครั้ง) และ ธงที่มีเครื่องหมายสวัสดิกะและแผ่นดิสก์อยู่ตรงกลางได้รับการจัดตั้งเป็นธงประจำชาติและยังคงเป็นเช่นนั้นจนถึงปีพ. ศ. 2488 ธงที่มีดิสก์ตรงกลางยังคงเป็น ใช้หลังจากปีพ. ศ. 2478 แต่เฉพาะในชื่อ Parteiflaggeซึ่งเป็นธงของพรรค
  • นกอินทรีเยอรมัน : พรรคนาซีใช้นกอินทรีเยอรมันแบบดั้งเดิมยืนอยู่บนยอดสวัสดิกะภายในพวงหรีดใบโอ๊ก มันยังเป็นที่รู้จักในฐานะ "อินทรีเหล็ก" เมื่อนกอินทรีที่กำลังมองไปที่ไหล่ซ้ายของมันก็เป็นสัญลักษณ์ของพรรคนาซีและถูกเรียกว่าParteiadler ในทางตรงกันข้ามเมื่อนกอินทรีที่กำลังมองหาที่จะไหล่ขวาของมันก็เป็นสัญลักษณ์ของประเทศ ( รีค ) และดังนั้นจึงถูกเรียกว่าReichsadler หลังจากพรรคนาซีเข้ามามีอำนาจระดับชาติในเยอรมนีพวกเขาได้แทนที่นกอินทรีเยอรมันรุ่นดั้งเดิมด้วยสัญลักษณ์พรรคที่แก้ไขแล้วทั่วประเทศและทุกสถาบัน

ชั้นยศและเครื่องราชอิสริยาภรณ์

1: Anwärter (ไม่ใช่สมาชิกพรรค), 2: Anwärter, 3: Helfer, 4: Oberhelfer, 5: Arbeitsleiter, 6: Oberarbeitsleiter, 7: Hauptarbeitsleiter, 8: Bereitschaftsleiter, 9: Oberbereitschaftsleiter, 10: Hauptsleitschaftsleiter
11: Einsatzleiter, 12: Obereinsatzleiter, 13: Haupteinsatzleiter, 14: Gemeinschaftsleiter, 15: Obergemeinschaftsleiter, 16: Hauptgemeinschaftsleiter, 17: Abschnittsleiter, 18: Oberabschnittsleiter, 19: Hauptsleiter
20: Bereichsleiter, 21: Oberbereichsleiter, 22: Hauptbereichsleiter, 23: Dienstleiter, 24: Oberdienstleiter, 25: Hauptdienstleiter, 26: Befehlsleiter, 27: Oberbefehlsleiter, 28: Hauptbefehlsleiter, 30: Gauptdienstleiter, 30:

คำขวัญและเพลง

  • คำขวัญของนาซี: " Sieg Heil !"; “ ไฮล์ฮิตเลอร์ ”
  • เพลงนาซี: Horst-Wessel-Lied

ผลการเลือกตั้ง

เยอรมัน Reichstag

ปีเลือกตั้ง โหวต % ที่นั่งได้รับรางวัล +/– หมายเหตุ
พ.ศ. 2471 810,127 2.6
12/491
Increase 12
พ.ศ. 2473 6,379,672 18.3
107/577
Increase 95
กรกฎาคม 2475 13,745,680 37.3
230/608
Increase 123
พฤศจิกายน 2475 11,737,021 33.1
196/584
Decrease 34 การเลือกตั้งครั้งล่าสุดที่เสรีและยุติธรรม
มีนาคม 2476 17,277,180 43.9
288/647
Increase 92 การเลือกตั้งกึ่งอิสระ แต่น่าสงสัย
การเลือกตั้งหลายพรรคครั้งล่าสุด
พฤศจิกายน 2476 39,655,224 92.1
661/661
Increase 373 ฝ่ายกฎหมาย แต่เพียงผู้เดียว
พ.ศ. 2479 44,462,458 98.8
741/741
Increase 80 ฝ่ายกฎหมาย แต่เพียงผู้เดียว
พ.ศ. 2481 44,451,092 99.0
813/813
Increase 72 ฝ่ายกฎหมาย แต่เพียงผู้เดียว

การเลือกตั้งประธานาธิบดี

ปีเลือกตั้ง ผู้สมัคร รอบแรก รอบที่สอง
โหวต % สถานที่ โหวต % สถานที่
พ.ศ. 2468 Ludendorff ที่ได้รับการรับรอง(1.1%)รับรองHindenburg (48.3%)
พ.ศ. 2475 อดอล์ฟฮิตเลอร์ 11,339,446 30.1 อันดับ 2 13,418,547 36.8 อันดับ 2

Volkstag ของ Danzig

ปีเลือกตั้ง โหวต % ที่นั่งได้รับรางวัล +/–
พ.ศ. 2470 1,483 0.8
1/72
Increase 1
พ.ศ. 2473 32,457 16.4
12/72
Increase 11
พ.ศ. 2476 107,331 50.1
38/72
Increase 26
พ.ศ. 2478 139,423 59.3
43/72
Increase 5

ดูสิ่งนี้ด้วย

  • อภิธานศัพท์ของนาซีเยอรมนี
  • รายชื่อหนังสือเกี่ยวกับนาซีเยอรมนี
  • รายชื่อผู้นำและเจ้าหน้าที่ของพรรคนาซี
  • การฆ่าตัวตายจำนวนมากในปี 1945 นาซีเยอรมนี
  • นีโอนาซี
  • ความร่วมมือระหว่างจีน - เยอรมัน (2469-2484)
  • พรรคสังคมนิยมไรช์
  • Volkssturm
หัวข้อที่เกี่ยวข้องกับการเข้าถึงพอร์ทัล
  • Flag of Germany.svgพอร์ทัลเยอรมนี
  • พอร์ทัลสงครามโลกครั้งที่สอง
  • A coloured voting box.svgพอร์ทัลการเมือง

อ้างอิง

บันทึกข้อมูล

  1. ^ อังกฤษ: / n ɑː เสื้อs ฉัน , n æ เสื้อs ฉัน / [6]
  2. ^ เยอรมัน :About this soundNationalsozialistische Deutsche Arbeiterpartei  (ช่วยเหลือ ·ข้อมูล )
  3. ^ หรือ Sozialdemokrat (ออกเสียง / zo'tsjaːldemoˌkraːt /) (โซเซียลเดโมแครต )
  4. ^ แหล่งข้อมูลบางแห่งกล่าวว่าการเปลี่ยนชื่อเกิดขึ้นเมื่อวันที่ 1 เมษายน พ.ศ. 2463 [53] [54]
  5. ^ "สังคมประชาธิปไตยเป็นปีกระดับปานกลางของลัทธิฟาสซิสต์ ... องค์กรเหล่านี้ (เช่นฟาสซิสต์และประชาธิปไตยทางสังคม) ไม่ใช่แอนติบอดีพวกเขาเป็นฝาแฝด" ( JV Stalin : Concerning the International Situation (September 1924), in Works , Volume 6, 1953; p. 294. ) สิ่งนี้ทำให้ออตโตวิลล์คูซิเนนสรุปได้ในภายหลังว่า " (รายงานต่อหน่วยงานที่ 10 ของ ECCI ใน International Press Correspondenceเล่ม 9 เลขที่ 40 (20 สิงหาคม 2472) หน้า 848)
  6. ^ ฮิตเลอร์กล่าวว่า "วันนี้นักการเมืองปีกซ้ายของเราโดยเฉพาะอย่างยิ่งมีอย่างต่อเนื่องยืนยันว่าขี้ขลาดตาขาวใจและประจบสอพลอนโยบายต่างประเทศของพวกเขาจำเป็นต้องเป็นผลมาจากการลดอาวุธของเยอรมนีในขณะที่ความจริงก็คือว่าเรื่องนี้เป็นนโยบายของผู้ทรยศ [ ... ] แต่นักการเมือง ของฝ่ายขวาสมควรได้รับการตำหนิแบบเดียวกันมันเป็นเพราะความขี้ขลาดที่น่าสังเวชของพวกเขาชาวยิวที่เข้ามามีอำนาจในปีพ. ศ. 2461 สามารถปล้นชาติที่มีอาวุธได้ " [77]
  7. ^ 43 Gau ที่รู้จักกันในชื่อ Auslandsorganisationไม่ใช่ดินแดน

การอ้างอิง

  1. ^ Kershaw 1998 , PP. 164-65
  2. ^ Steves 2010พี 28.
  3. ^ a b McNab 2011 , หน้า 22, 23
  4. ^ Davidson 1997พี 241.
  5. ^ Orlow 2010พี 29.
  6. ^ โจนส์ 2003
  7. ^ Fritzsche ปีเตอร์ 1959- (1998) เยอรมันเข้านาซี คอลเลกชัน Mazal Holocaust Cambridge, Mass: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ด ISBN 0-674-35091-X. OCLC  37157352CS1 maint: หลายชื่อ: รายชื่อผู้เขียน ( ลิงค์ )
  8. ^ Eatwell โรเจอร์ (1997) ฟาสซิสต์: ประวัติศาสตร์ นิวยอร์ก: หนังสือเพนกวิน หน้า xvii – xxiv, 21, 26–31, 114–40, 352 ISBN 0-14-025700-4. OCLC  37930848
  9. ^ ให้ 2004 , หน้า 30–34, 44
  10. ^ มิทเชลล์ 2008พี 47.
  11. ^ McDonough 2003พี 64.
  12. ^ Majer 2013พี 39.
  13. ^ Wildt 2012 , หน้า 96–97
  14. ^ Gigliotti & Lang 2005พี 14.
  15. ^ a b Evans 2008 , p. 318.
  16. ^ Arendt 1951พี 306.
  17. ^ CURTIS 1979พี 36.
  18. ^ Burch 1964พี 58.
  19. ^ Maier 2004พี 32.
  20. ^ Elzer 2003พี 602.
  21. ^ a b Mautner 1944 , p. 93–100.
  22. ^ ฮิตเลอร์ 1936พี 10.
  23. ^ Gottlieb & Morgensen 2007พี 247.
  24. ^ a ข Harper nd .
  25. ^ a b Rabinbach & Gilman 2013 , p. 4.
  26. ^ a b c d e Kershaw 2008 , p. 82.
  27. ^ Shirer 1991พี 34.
  28. ^ a b c Spector 2014หน้า 137.ข้อผิดพลาด sfn: ไม่มีเป้าหมาย: CITEREFSpector2014 ( ความช่วยเหลือ )
  29. ^ Griffen 1995พี 105.
  30. ^ อาเบล 2012พี 55.
  31. ^ a b Carlsten 1982 , p. 91.
  32. ^ a b c d Fest 1979 , หน้า 37–38
  33. ^ van der Vat 1997 , p. 30.
  34. ^ Shirer 1991พี 33.
  35. ^ Kershaw 2008 , PP. 71-82
  36. ^ a b Kershaw 2008 , p. 75.
  37. ^ อีแวนส์ 2003พี 170.
  38. ^ Kershaw 2008 , PP. 75, 76
  39. ^ Mitcham 1996พี 67.
  40. ^ Blamires 2006พี 185.
  41. ^ Shirer 1991พี 43.
  42. ^ Jaman 1956พี 88.
  43. ^ a b Rees 2006 , p. 23.
  44. ^ Kershaw 1998พี 127.
  45. ^ Kershaw 1998พี 140.
  46. ^ a b Jaman 1956 , p. 89.
  47. ^ Shirer 1991พี 36.
  48. ^ Shirer 1991พี 37.
  49. ^ จอห์นสัน 1984พี 133.
  50. ^ a b c Fest 1979 , p. 42.
  51. ^ Kershaw 2008พี 87.
  52. ^ Zentner & Bedürftig 1997พี 629.
  53. ^ Carruthers 2015
  54. ^ เพจ 2,009พี 9.
  55. ^ Mitcham 1996พี 68.
  56. ^ Ehrenreich 2007พี 58.
  57. ^ Weikart 2009พี 142.
  58. ^ กอร์ดอน 1984พี 265.
  59. ^ Fest 1979พี 39.
  60. ^ a b Kershaw 2008 , p. 89.
  61. ^ Franz-ยินดี 2,001พี ?.
  62. ^ Shirer 1991พี 38.
  63. ^ Fest 1979พี 40.
  64. ^ Kershaw 2008 , PP. 100, 101
  65. ^ Kershaw 2008พี 102.
  66. ^ a b Kershaw 2008 , p. 103.
  67. ^ a b c Kershaw 2008 , หน้า 83, 103
  68. ^ Hakim 1995พี ?.
  69. ^ Kershaw 2008พี 110.
  70. ^ a b Jablonsky 1989 , p. 57.
  71. ^ Weale 2010 , หน้า 26–29
  72. ^ Koehl 2004พี 34.
  73. ^ Kershaw 2008พี 194.
  74. ^ อีแวนส์ 2005พี 372.
  75. Sut Sutton 2010 , p. ?.ข้อผิดพลาด sfn: ไม่มีเป้าหมาย: CITEREFSutton2010 ( ความช่วยเหลือ )
  76. ^ Kershaw 2008 , PP. 224
  77. ^ ฮิตเลอร์ 2010พี 287.
  78. ^ Fritzsche 1998พี ?; Eatwell 1996 , pp. xvii – xxiv, 21, 26–31, 114–140, 352; กริฟฟิน 2000หน้า ?.
  79. ^ Domarus 2007 , PP. 171-173
  80. ^ a b เบ็ค 2013 , น. 259.
  81. ^ Ingrao 2013พี 77.
  82. ^ Kolb 2005 , PP. 224-225
  83. ^ Kuntz 2011 , p. 73.
  84. ^ Schaarschmidt 2014 , PP. 104-05
  85. ^ อีแวนส์ 2015พี 98.
  86. ^ McNab 2013 , หน้า 20.
  87. ^ Kuntz 2011 , p. 74.
  88. ^ Delarue 2008 , หน้า x – xi
  89. ^ McNab 2009พี 25.
  90. ^ McNab 2009 , PP. 25, 26
  91. ^ Lewkowicz 2008พี 74.
  92. ^ โคเจน 2016 , น. 226.
  93. ผู้ พิพากษา 2006 , น. ?.
  94. ^ Junker 2004พี 65.
  95. ^ Rummel 1994พี 112.
  96. ^ Snyder 2010พี 416.
  97. ^ Fischel 1998พี 87.
  98. ^ บาวเออร์และ Rozett 1990พี พ.ศ. 2342
  99. ^ แฮนค็อก 2004 , PP. 383-396
  100. ^ ข พิพิธภัณฑ์อนุสรณ์สถาน
  101. ^ Snyder 2010พี 184.
  102. ^ Niewyk & Nicosia 2000 , p. 45.
  103. ^ Goldhagen 1996พี 290.
  104. ^ Steber & Gotto 2018 , หน้า 91.
  105. ^ ซิมป์สัน 2002 , PP. 149, 257, 299
  106. ^ แฟร์เรลล์ 2008พี ?.
  107. ^ Materna & Ribbe 1995พี ?.
  108. ^ ประวัติศาสตร์เยอรมันสถาบัน 2008
  109. ^ Broszat 1985 , PP. 44-47
  110. ^ หมาป่า 1969 , PP. 121, 253, 283
  111. ^ Schom 1998
  112. ^ Historischer Verein des Kantons เบิร์น 1973พี 150.
  113. ^ Glaus 1969พี 147.
  114. ^ a b Panayi 2550 , น. 40.
  115. ^ ประวัติสถานที่ 2015
  116. ^ อีแวนส์ 1989พี 59.
  117. ^ Bartov 1986พี 49.
  118. ^ Musiał 2009
  119. ^ Rosar 1971พี ?.

บรรณานุกรม

  • อาเบลธีโอดอร์เฟรด (2555) [2481]. นาซีเคลื่อนไหว การทำธุรกรรมของ Aldine ISBN 978-1412846134.
  • เอเรนด์ฮันนาห์ (2494) ต้นกำเนิดของเผด็จการ ลอนดอน; นิวยอร์ก; ซานดิเอโก: หนังสือเก็บเกี่ยว. OCLC  52814049
  • บาร์ตอฟโอเมอร์ (1986). ทางทิศตะวันออกด้านหน้า, 1941-1945: กองทัพเยอรมันและ Barbarisation สงคราม นิวยอร์ก: สำนักพิมพ์เซนต์มาร์ติน ISBN 978-0312224868.
  • บาวเออร์เยฮูดา ; โรเซ็ตต์โรเบิร์ต (1990) "ภาคผนวก" . ในGutman ประเทศอิสราเอล (ed.) สารานุกรมแห่งความหายนะ . นิวยอร์ก: การอ้างอิงห้องสมุด Macmillan PP.  1797-1802 ISBN 0028960904.
  • เบ็คเฮอร์มันน์ (2013). หายนะพันธมิตร: เยอรมันพรรคอนุรักษ์นิยมและพวกนาซีในปี 1933: ผู้ Machtergreifung ในไฟใหม่ หนังสือ Berghahn ISBN 978-0857454102.
  • Blamires, Cyprian P. (2006). โลกฟาสซิสต์: สารานุกรมประวัติศาสตร์ ABC-CLIO. ISBN 978-1576079409. สืบค้นเมื่อ 22 มิถุนายน 2556 . สืบค้นเมื่อ13 มีนาคม 2556 .
  • Broszat, Martin (1985). รัฐฮิตเลอร์: มูลนิธิและการพัฒนาของโครงสร้างภายในของ Third Reich ลอนดอนและนิวยอร์ก: Longman
  • เบิร์ชแบรนด์เบ็ตตี้ (2507) การปกครองแบบเผด็จการและเผด็จการ: เลือกอ่าน Van Nostrand.
  • คาร์ลสเตนฟลอริดา (1982) การเพิ่มขึ้นของลัทธิฟาสซิสต์ (2nd ed.) สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนีย ISBN 978-0520046436.
  • Carruthers, Bob (2015). Hitler's Violent Youth: Trench Warfare และ Street Fighting หล่อหลอมฮิตเลอร์ได้อย่างไร ปากกาและดาบ ISBN 978-1473859647.
  • Cogen, Marc (2016). Democracies and the Shock of War: The Law as a Battlefield . Oxon: เลดจ์ ISBN 978-1409443636.
  • เคอร์ติสไมเคิล (2522) ลัทธิเผด็จการ . นิวบรันสวิก (สหรัฐฯ); ลอนดอน: ผู้เผยแพร่ธุรกรรม ISBN 978-0878552887.
  • เดวิดสัน, ยูจีน (1997). การทำของอดอล์ฟฮิตเลอร์: Rise ของนาซีและคลอด สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยมิสซูรี ISBN 978-0826211170. สืบค้นเมื่อ 27 กันยายน 2558 . สืบค้นเมื่อ14 สิงหาคม 2558 .
  • Delarue, Jacques (2008). นาซี: ประวัติศาสตร์ของสยองขวัญ หนังสือแนวหน้า. ISBN 978-1602392465.
  • โดมารุส, แม็กซ์ (2550). Romane, Patrick (ed.) ความสำคัญของฮิตเลอร์: สุนทรพจน์และอรรถกถา ISBN 978-0865166271.
  • Eatwell โรเจอร์ (2539) ฟาสซิสต์ประวัติความเป็นมา หนังสือเพนกวิน ISBN 978-0140257007.
  • Ehrenreich, Eric (2007). นาซีหลักฐานบรรพบุรุษ: ลำดับวงศ์ตระกูล, เชื้อชาติวิทยาศาสตร์และคำตอบสุดท้าย สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยอินเดียนา ISBN 978-0253116871.
  • Elzer, Herbert, ed. (2546). Dokumente Zur Deutschlandpolitik . วงดนตรีครึ่งแรก - ภาคผนวก B, ส่วน XI, §39 Oldenbourg Wissenschaftverlag ISBN 3486566679. สืบค้นเมื่อ 30 พฤศจิกายน 2558 . สืบค้นเมื่อ6 เมษายน 2558 .
  • อีแวนส์, Richard J. (1989). ในนักประวัติศาสตร์เยอรมันตะวันตกเงาของฮิตเลอร์และความพยายามที่จะหลบหนีอดีตของนาซี (f ed.) นิวยอร์ก: แพนธีออน ISBN 978-0394576862.
  • อีแวนส์, ริชาร์ดเจ. (2546). การเข้ามาของ Third Reich นิวยอร์ก; โตรอนโต: นกเพนกวิน ISBN 978-0143034698.
  • อีแวนส์, ริชาร์ดเจ. (2548). The Third Reich ในพาวเวอร์ นิวยอร์ก: เพนกวิน ISBN 978-0143037903.
  • อีแวนส์, Richard J. (2008). The Third Reich อยู่ในภาวะสงคราม นิวยอร์ก: กลุ่มเพนกวิน ISBN 978-0143116714.
  • อีแวนส์, Richard J. (2015). The Third Reich ในประวัติศาสตร์และความทรงจำ สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยออกซ์ฟอร์ด ISBN 978-0190228392.
  • ฟาร์เรลโจเซฟ (2008). นาซีนานาชาติ: แผนสงครามนาซี to การเงินควบคุมความขัดแย้งฟิสิกส์และอวกาศ เคมป์ตันอิลลินอยส์: SCB Distributors ISBN 978-1931882934.
  • เฟสต์โจอาคิม (2522) ใบหน้าของ Third Reich หนังสือเพนกวิน. ISBN 978-0201407143.
  • ฟิสเชลแจ็คอาร์ (1998) การฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ Westport, CT: Greenwood Press ISBN 0313298793.
  • ฟรานซ์ - วิลลิง, เฟรด (2001). Die Hitler-Bewegung: 1925 bis 193 (in เยอรมัน) Deutsche Verlagsgesellschaft ISBN 978-3920722641.
  • Fritzsche ปีเตอร์ (1998) เยอรมันเข้านาซี เคมบริดจ์แมสซาชูเซตส์: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ด ISBN 978-0674350922.
  • สถาบันประวัติศาสตร์เยอรมัน (2551). “ โครงสร้างการปกครองภายใต้สังคมนิยมแห่งชาติ (พ.ศ. 2484)” . วอชิงตันดีซี. สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 10 มกราคม 2558 . สืบค้นเมื่อ9 มกราคม 2557 .
  • กิกลอตติ, ซิโมน; Lang, Berel, eds. (2548). การฆ่าล้างเผ่าพันธุ์: อ่าน Malden แมสซาชูเซตส์; ออกซ์ฟอร์ดอังกฤษ; คาร์ลตันวิกตอเรียออสเตรเลีย: สำนักพิมพ์แบล็กเวลล์ ISBN 978-1405114004.
  • Glaus, Beat (1969) Die Nationale front (เป็นภาษาเยอรมัน) ซูริค
  • โกลด์ฮาเกนแดเนียล (2539) ฮิตเลอร์ยินดี: เยอรมันสามัญและความหายนะ นิวยอร์ก: Knopf ISBN 978-0679446958.
  • กอร์ดอนซาราห์แอน (2527) ฮิตเลอร์เยอรมันและ "ยิวถาม" สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยพรินซ์ตัน ISBN 0691101620.
  • ก็อตลีบ, เฮนริค; Morgensen, Jens Erik, eds. (2550). วิสัยทัศน์พจนานุกรมการวิจัยและการปฏิบัติ: เอกสารคัดสรรจากการประชุมวิชาการนานาชาติด้านพจนานุกรมครั้งที่ 12 โคเปนเฮเกน 2547 (ภาพประกอบ ed.) อัมสเตอร์ดัม: J. Benjamin Pub บริษัทISBN 978-9027223340. สืบค้นเมื่อ 5 กันยายน 2558 . สืบค้นเมื่อ22 ตุลาคม 2557 .
  • Grant, Thomas D. (2004). ทัพและวิกฤตการณ์ในนาซีการเคลื่อนไหว: กิจกรรม, อุดมการณ์และการเลิก ลอนดอน; นิวยอร์ก: Routledge ISBN 978-0415196024.
  • Griffen, Roger, ed. (2538). ลัทธิฟาสซิสต์ . นิวยอร์ก: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยออกซ์ฟอร์ด ISBN 978-0192892492.
  • กริฟฟินโรเจอร์ (2000) "ปฏิวัติจากขวา: ฟาสซิสต์". ใน Parker, David (ed.) Revolutions and the Revolutionary Tradition in the West 1560–1991 . ลอนดอน: Routledge ISBN 978-0415172950.
  • ฮาคิมจอย (1995). ประวัติศาสตร์ของเรา: สงครามสันติภาพและดนตรีแจ๊สทั้งหมด นิวยอร์ก: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยออกซ์ฟอร์ด ISBN 0195095146.
  • แฮนค็อกเอียน (2547). "Romanies and the Holocaust: A Reevaluation and an Overview" ใน Stone, Dan (ed.) Historiography ของความหายนะ นิวยอร์ก; Basingstoke: Palgrave Macmillan ISBN 978-0333997451.
  • ฮาร์เปอร์ดักลาส (nd) "นาซี" . etymonline.com . พจนานุกรมนิรุกติศาสตร์ออนไลน์ สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อวันที่ 6 ตุลาคม 2557 . สืบค้นเมื่อ22 ตุลาคม 2557 .
  • นักประวัติศาสตร์ Verein des Kantons Bern (1973) ไค des Historischen Vereins des Kantons เบิร์นฉบับ 57-60 Stämpfliche Verlagshandlung.[ ไม่มี ISBN ]
  • สถานที่ประวัติศาสตร์ (2015) "ประชากรเยอรมันในปี 1945" . ประวัติความเป็นมา Place สืบค้นเมื่อ 28 สิงหาคม 2558 . สืบค้นเมื่อ28 สิงหาคม 2558 .
  • ฮิตเลอร์อดอล์ฟ (2479) Die Reden des Führers am Parteitag der Ehre, 1936 (in เยอรมัน). มิวนิก: Zentralverlag der NSDAP สืบค้นเมื่อ 25 ตุลาคม 2555 . สืบค้นเมื่อ25 มีนาคม 2557 . พาร์เทจินอสเซ็น! ปาร์ติเกนอสซินเนน! Nationalsozialisten!
  • ฮิตเลอร์อดอล์ฟ (2010)Mein Kampf. สำนักพิมพ์ด้านล่างของเนินเขา. ISBN 978-1935785071.
  • พิพิธภัณฑ์อนุสรณ์การฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ “ บทนำสู่หายนะ” . พิพิธภัณฑ์อนุสรณ์สหรัฐอเมริกาหายนะ สืบค้นเมื่อ23 ตุลาคม 2560 .
  • Höhne, Heinz (2000) [1969]. คำสั่งของหัวหน้าตาย: เรื่องราวของฮิตเลอร์เอสเอส (Der Orden Unter DEM Totenkopf: Die Geschichte เดอร์เอสเอส) ลอนดอน: นกเพนกวิน ISBN 978-0141390123.
  • Ingrao, คริสเตียน (2013). ศรัทธาและทำลาย: ปัญญาชนในเอสเอสเครื่องจักรสงคราม จอห์นไวลีย์แอนด์ซันส์ ISBN 978-0-7456-7004-1.
  • Jablonsky, David (1989). พรรคนาซีในการสลายตัว: ฮิตเลอร์และ Verbotzeit, 1923-1925 เส้นทาง ISBN 978-0714633220.
  • จามาน TL (1956). และการล่มสลายของนาซีเยอรมนี นิวยอร์ก: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยนิวยอร์ก
  • จอห์นสันพอล (2527) ประวัติความเป็นมาของโลกสมัยใหม่: จาก 1917 1980 Weidenfeld และ Nicolson ISBN 978-0297782261.
  • โจนส์แดเนียล (2546) [2460]. แมลงสาบปีเตอร์; ฮาร์ทมันน์, เจมส์; Setter, Jane (eds.) พจนานุกรมภาษาอังกฤษออกเสียง สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ ISBN 3125396832.
  • ผู้พิพากษาโทนี่ (2549) หลังสงคราม: ประวัติศาสตร์ยุโรปตั้งแต่ปีพ . ศ . 2488 ลอนดอน: หนังสือเพนกวิน ISBN 978-1440624766.
  • Junker, Detlef (2004). สหรัฐอเมริกาและประเทศเยอรมนีในยุคของสงครามเย็น, 1945-1990: คู่มือเล่ม 1 Cambridge: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ ISBN 978-0521791120.
  • เคอร์ชอว์เอียน (1998). ฮิตเลอร์: 1889–1936: ฮูบริส นิวยอร์ก: WW Norton & Company ISBN 0393046710.
  • เคอร์ชอว์เอียน (2008). ฮิตเลอร์: ชีวประวัติ นิวยอร์ก: WW Norton & Company ISBN 978-0393067576.
  • โคห์ลโรเบิร์ต (2004). เอสเอส: ประวัติศาสตร์ 1919-1945 Stroud: Tempus ISBN 978-0752425597.
  • Kolb, Eberhard (2005) [1984]. สาธารณรัฐไวมาร์ ลอนดอน; นิวยอร์ก: Routledge ISBN 978-0415344418.
  • Kuntz, Dieter (2011). ฮิตเลอร์และการทำงานของสามรีค ประวัติความเป็นมาเลดจ์ของความหายนะ เส้นทาง ISBN 978-0415779562.
  • Lepage, Jean-Denis GG (2009). Hitler Youth, 1922–1945: An Illustrated History . แมคฟาร์แลนด์. ISBN 978-0786452811.
  • Lewkowicz, Nicolas (2008). เยอรมันคำถามและต้นกำเนิดของสงครามเย็น มิลาน: Ipoc Press ISBN 978-8895145273.
  • Maier, Hans, ed. (2547). เผด็จการทางการเมืองและศาสนา: แนวคิดสำหรับการเปรียบเทียบเผด็จการ แปลโดย Bruhn, Jodi Oxon (สหราชอาณาจักร); นิวยอร์ก: Routledge ISBN 978-0714656090.
  • Majer, Diemut (2013). "Non-เยอรมัน" Under The Third Reich: นาซีตุลาการและระบบการปกครองในประเทศเยอรมนีและยึดครองยุโรปตะวันออกโดยคำนึงเป็นพิเศษที่จะยึดครองโปแลนด์ 1939-1945 สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีเทกซัสร่วมกับพิพิธภัณฑ์อนุสรณ์สถานแห่งความหายนะแห่งสหรัฐอเมริกา ISBN 978-0896728370.
  • มาเทอร์นา, อินโก; Ribbe, Wolfgang, eds. (2538). Brandenburgische Geschichte (in เยอรมัน). De Gruyter Akademie Forschung ISBN 978-3050025087. สืบค้นเมื่อ12 พฤศจิกายน 2553 .
  • Mautner, Franz H. (1944). "นาซีอันด์โซซี". หมายเหตุภาษาสมัยใหม่ 59 (2): 93–100. ดอย : 10.2307 / 2910599 . JSTOR  2910599 Dass Nazi eine Abkürzung von Nationalsozialist ist … [u] nd zwar eine Verkürzung des Wortes auf seine ersten zwei Silben aber nicht eine Zusammenziehung aus Na tionalso zi alist '… [… that Naziเป็นคำย่อของNationalsozialist …. ของคำถึงสองพยางค์แรกไม่ใช่การหดตัวของNa tionalso zi alist '…]
  • McDonough, Frank (2003). ฮิตเลอร์และการเพิ่มขึ้นของพรรคนาซี เพียร์สัน / ลองแมน. ISBN 978-0582506060.
  • McNab, คริส (2009). The Third Reich หนังสืออำพัน. ISBN 978-1906626518.
  • McNab, คริส (2011). ฮิตเลอร์แผนหลัก: ข้อมูลสำคัญและตัวเลขของฮิตเลอร์ Third Reich ISBN ของ Amber Books Ltd. 978-1907446962.
  • McNab, คริส (2013). ฮิตเลอร์ยอด: เอสเอส 1939-1945 ออสเปรย์. ISBN 978-1782000884.
  • มิตแชม, ซามูเอลดับเบิลยู. (2539). ทำไมฮิตเลอร์ ?: กำเนิดของนาซีรีค เวสต์พอร์ตคอนเนตทิคัต: Praeger ISBN 978-0275954857.
  • มิตเชลล์โอทิสซี (2008). ฮิตเลอร์ยานอวกาศและการโจมตีในสาธารณรัฐเยอรมัน, 1919-1933 เจฟเฟอร์สันนอร์ทแคโรไลนา: McFarland & Company, Inc. ISBN 978-0786477296.
  • มูเซียลบ็อกดาน (2552). "Fakty wypaczone przez Erikę Steinbach" (ในภาษาโปแลนด์) Rzeczpospolita. สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 3 มีนาคม 2555 . สืบค้นเมื่อ24 มิถุนายน 2552 .
  • Niewyk โดนัลด์แอล; นิโคเซียฟรานซิสอาร์. (2000). โคลัมเบียคำแนะนำเกี่ยวกับการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ นิวยอร์ก: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยโคลัมเบีย ISBN 978-0231112000.
  • ออร์โลว์, ดีทริช (2010). พรรคนาซี 1919-1945: ประวัติศาสตร์ที่สมบูรณ์ หนังสือปริศนา ISBN 978-0982491195. สืบค้นเมื่อ 1 ตุลาคม 2558 . สืบค้นเมื่อ14 สิงหาคม 2558 .
  • ราบินบัค, อันสัน; Gilman, Sander, eds. (2556). The Third Reich แหล่งที่มา เบิร์กลีย์: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนีย ISBN 978-0520955141. สืบค้นเมื่อ 5 กันยายน 2558 . สืบค้นเมื่อ14 สิงหาคม 2558 .
  • ปานยี, ป. (2550). ชีวิตและความตายในเมืองเยอรมัน: Osnabrückจากสาธารณรัฐไวมาร์ไปจนถึงสงครามโลกครั้งที่สองและหลังจากนั้น นิวยอร์ก: Tauris Academic Studies.
  • รีส, ลอเรนซ์ (2549). พวกนาซี: คำเตือนจากประวัติศาสตร์ หนังสือ BBC ISBN 978-0563493334.
  • โรซาร์โวล์ฟกัง (2514) Deutsche Gemeinschaft Seyss-Inquart und der Anschluß (in เยอรมัน). Wien: Europa-Verlag ISBN 978-3203503844.
  • รัมเมลรูดอล์ฟ (1994). ตายโดยรัฐบาล New Brunswick, NJ: การทำธุรกรรม ISBN 978-1560001454.
  • Schaarschmidt, Thomas (2014). การระดมสังคมเยอรมันเพื่อสงคราม: Gaue สังคมนิยมแห่งชาติ. วิสัยทัศน์ของชุมชนในการนาซีเยอรมนี สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยออกซ์ฟอร์ด
  • Schom, Alan Morris (1998). "NSDAP และการประชุมในเครือในสวิตเซอร์แลนด์ตอนเหนือสำหรับสัปดาห์ที่ 10–18 พฤษภาคม 2478" การสำรวจของนาซีและ Pro-นาซีกลุ่มในประเทศสวิสเซอร์แลนด์: 1930-1945 ศูนย์ Simon Wiesenthal สืบค้นจากต้นฉบับเมื่อ 6 มิถุนายน 2554 . สืบค้นเมื่อ17 ตุลาคม 2553 . CS1 maint: พารามิเตอร์ที่ไม่พึงประสงค์ ( ลิงค์ )
  • ไชร์, วิลเลียมแอล. (2534) [2503]. และการล่มสลายของ Third Reich ลอนดอน: Arrow Books ISBN 978-0099421764.
  • ซิมป์สัน, คริสโตเฟอร์ (2545). อาชญากรรมสงครามของธนาคารดอยช์แบงก์และธนาคาร Dresdner: สำนักงานทหารรัฐบาล (US) รายงาน ลอนดอน: สำนักพิมพ์ Lynne Rienner ISBN 978-0841914070.
  • สไนเดอร์, ทิโมธี (2010). Bloodlands: ยุโรประหว่างฮิตเลอร์และสตาลิน นิวยอร์ก: หนังสือพื้นฐาน ISBN 978-0465002399.
  • สเปคเตอร์โรเบิร์ต (2004). โลกที่ปราศจากอารยธรรม: ฆาตกรรมและความหายนะประวัติศาสตร์และการวิเคราะห์ สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยแห่งอเมริกา[ ไม่มี ISBN ]
  • สเตเบอร์, มาร์ติน่า; Gotto, Bernhard (2018). วิสัยทัศน์ของชุมชนในการนาซีเยอรมนีวิศวกรรมทางสังคมและชีวิตส่วนตัว นิวยอร์ก: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยออกซ์ฟอร์ด ISBN 978-0199689590.
  • สตีฟส์ริก (2010) Rick Steves' Snapshot มิวนิค, บาวาเรียและบูร์ก เบิร์กลีย์แคลิฟอร์เนีย; นิวยอร์ก: Avalon Travel ISBN 978-1598806892. แม้ว่าในที่สุดพวกนาซีจะเข้ามามีอำนาจในเบอร์ลิน แต่พวกเขาก็จำรากเหง้าของตนได้โดยพากย์เสียงมิวนิก "Capital of the Movement" สำนักงานใหญ่ของนาซีตั้งอยู่ใกล้เสาโอเบลิสก์ของ Brienner Strasse ในปัจจุบัน ...
  • แวนเดอร์วัตแดน (1997). ดีนาซี: ชีวิตและการโกหกของอัลเบิร์ Spee George Weidenfeld และ Nicolson ISBN 0297817213.
  • วีลเอเดรียน (2010) เอสเอส: ประวัติศาสตร์ใหม่ ลอนดอน: เล็ก ๆ น้อย ๆ สีน้ำตาล ISBN 978-1408703045.
  • Weikart, Richard (2009). จริยธรรมของฮิตเลอร์ พัลเกรฟมักมิลลัน ISBN 978-0230623989.
  • Wildt, Michael (15 กรกฎาคม 2555). ฮิตเลอร์ Volksgemeinschaft และพลวัตของการยกเว้นเชื้อชาติ: ความรุนแรงต่อต้านชาวยิวในจังหวัดเยอรมนี 1919-1939 หนังสือ Berghahn: ฉ. ISBN 978-0857453228.
  • หมาป่าวอลเตอร์ (2512) Faschismus ใน der Schweiz. Flamberg. ที่เก็บถาวรจากเดิมเมื่อวันที่ 18 ตุลาคม 2015
  • เซนต์เนอร์คริสเตียน; Bedürftig, Friedemann (1997) [1991]. สารานุกรมของ Third Reich นิวยอร์ก: Da Capo Press ISBN 978-0306807930.

ลิงก์ภายนอก

  • ข้อความของMein Kampf
  • โครงการของพรรคนาซีซึ่งเป็น "แถลงการณ์"
  • (ในภาษาเยอรมัน) Nationalsozialistische Deutsche Arbeiterpartei (NSDAP) 1920-1933ที่พิพิธภัณฑ์ Lebendiges ออนไลน์
  • (ในภาษาเยอรมัน) Nationalsozialistische Deutsche Arbeiterpartei (NSDAP) 1933-1945ที่พิพิธภัณฑ์ Lebendiges ออนไลน์
  • Organisationsbuch NSDAPคู่มืออ้างอิงสารานุกรมสำหรับพรรคนาซีองค์กรเครื่องแบบธงและอื่น ๆ ที่เผยแพร่โดยพรรคเอง

This page is based on a Wikipedia article Text is available under the CC BY-SA 4.0 license; additional terms may apply. Images, videos and audio are available under their respective licenses.

  • Terms of Use
  • Privacy Policy