เอลเช่คลับเดอFútbolเศร้า ( บาเลนเซีย : Elx คลับเดอ Futbol, SAD ) เป็นทีมฟุตบอลสเปนอยู่ในเอลเช่ , จังหวัดของอาลีในชุมชนบาเลนเซีย ก่อตั้งขึ้นในปี 1923 สโมสรเล่นในลาลีกาจัดการแข่งขันในบ้านที่Estadio Manuel Martínez Valeroด้วยความจุ 33,732 ที่นั่ง [3]
 | |||
| ชื่อเต็ม | Elche Club de Fútbol, SAD | ||
|---|---|---|---|
| ชื่อเล่น | Los Franjiverdes / Els frangiverds (ลายสีเขียว) Los Ilicitanos / Els Ilicitans (The Ones from Elche) | ||
| ก่อตั้ง | 2466 [1] | ||
| พื้น | เอสตาดิโอ มานูเอล มาร์ติเนซ วาเลโร | ||
| ความจุ | 33,732 [2] | ||
| เจ้าของ | Christian Bragarnik | ||
| ประธาน | Joaquín Buitrago Marhuenda | ||
| เฮดโค้ช | ฟราน เอสคริบ | ||
| ลีก | ลาลีกา | ||
| 2020–21 | ลาลีกา 17/20 | ||
| เว็บไซต์ | เว็บไซต์สโมสร | ||
ก่อตั้งขึ้นในปี 1923 เป็นผลมาจากการควบรวมกิจการระหว่างทั้งหมดของสโมสรเมืองที่เอลเช่ป้อนระบบลีกในปี 1929 ถึงดาDivisiónใน1934และลาลีกาใน1959จบที่ห้าในการแข่งขันหลัง1963-1964 สโมสรกำลังวิ่งขึ้นในโคปาเดลเรย์ใน1969 เอลเช่กลายเป็นสโมสรแรกและครั้งเดียวในประวัติศาสตร์ของลาลีกาที่จะผลักไสเนื่องจากหนี้ที่ค้างชำระภาษีใน2014-15ฤดูกาล เอลเชกลับมาสู่ลาลีกาในปี2020–21หลังจากเลื่อนชั้นสู่เซกุนดาดิวิซิออนและลาลีกาในเวลาเพียงสามฤดูกาล
ประวัติศาสตร์
มูลนิธิและปีแรก
Elche Club de Fútbol ก่อตั้งขึ้นในฤดูร้อนปี 1923 หลังจากการควบรวมกิจการของทีมฟุตบอลทั้งหมดของเมือง เกมแรกที่เคยของสโมสรต่อต้านMonovarที่พวกเขาเอาชนะทีมบ้าน 4-0 และการแข่งขันอย่างเป็นทางการเป็นครั้งแรกที่ชนะ 2-0 Crevillente ในปีแรก Elche ก็เหมือนกับหลายๆ ทีมในสมัยนั้น ที่เล่นในชุดเครื่องแบบสีขาวทั้งหมด [4]ทีมแรกที่เล่นลีกฤดูกาล 2472-30 ในTercera Divisiónบรรลุการเลื่อนตำแหน่งให้Segunda Divisiónใน 2477 อย่างไรก็ตาม เอลเชประสบการตกชั้นเป็นครั้งแรกหกปีต่อมา แต่ได้รับการเลื่อนตำแหน่งกลับในฤดูกาลถัดไป
ในช่วงปลายทศวรรษ 1950 เอลเชประสบความสำเร็จในการเลื่อนชั้นสองครั้งติดต่อกันจากระดับที่สามสู่ลาลีกาเพื่อรักษาการเลื่อนตำแหน่งครั้งแรกของสโมสรสู่การแข่งขันหลังด้วยความสำเร็จ 3-0 กับเตเนริเฟในปี 2502
1959–78: ลาลีกา
เอลเช่เปิดฤดูกาลแรกในระดับด้านบนด้วยการดึง 1-1 จริง Oviedoเป้าหมายแรกที่ถูกยิงโดยVicente Pahuet สโมสรสำเร็จรูปสิบจาก 16 ด้านเก้าจุดข้างหน้าของผลักไสโอซาซูน่า - แคมเปญรวมถึงชัยชนะ 2-1 กลับมาบ้านกว่าบาร์เซโลนาแต่ยังมีผลขาดทุน 2-11 ที่เรอัลมาดริด ในฤดูกาลถัดมา ทีมต้องแข่งขันในการตกชั้น/เลื่อนชั้นเพลย์ออฟ โดยเอาชนะแอตเลติโก เซวตา 0-1 ในเกมเยือนเลกแรกด้วยชัยชนะ 4-0 ในบ้าน [5]
เอลเชประสบความสำเร็จในการจบลีกสูงสุดในปี1963–64โดยอยู่ในอันดับที่ห้า ฤดูกาลยังเห็นของสโมสรทีมสำรอง , เอลเช่ Ilicitanoส่งเสริมการดาDivisión [6]
ใน1969สโมสรถึงครั้งแรกและครั้งเดียวของพวกเขาโคปาเดลเรย์ชัยชนะขั้นสุดท้ายต่อไปมากกว่าปอนเตเบด , วาเลนเซียและโซเซียดัด รอบรองชนะเลิศกับฝ่ายหลังชนะ 2-0 ในการแข่งขันรีเพลย์ในมาดริดที่เป็นกลางขณะที่เสมอกันจบด้วยสกอร์รวม 4-4; สุดท้ายเล่นในวันที่ 15 มิถุนายนที่สนามกีฬา Santiago Bernabéuในเมืองเดียวกันได้นำความสูญเสีย 0-1 แอ ธ เลติกบิลเบา [7]
หลังจากผ่านไป 12 ฤดูกาล เอลเชถูกผลักไสให้ดิวิชั่น 2 ในปี 1971โดยได้อันดับสองจากล่างสุด [8] สองปีต่อมาทีมกลับสู่หมวดหลัก เป็นแชมป์เปี้ยน คาถาที่สองในลีกสูงสุดกินเวลาห้าฤดูกาล มักจะจมดิ่งลงไปในการต่อสู้เพื่อตกชั้นขณะที่แคมเปญที่ดีที่สุด ( พ.ศ. 2517–ค.ศ. 1975 ) จบลงด้วยสโมสรในตำแหน่งที่แปด; ในตอนท้ายของปี 1977–78ทีมกลับสู่ดิวิชั่นที่สองหลังจากจบที่ 17 จาก 18 สโมสร เกมสุดท้ายเสมอกับแอตเลติโก มาดริด 4-4 ซึ่งนำ 2-4 โดยเหลือเวลาอีกห้านาที [9]
80s และ 90s: วิกฤตการณ์ทางการเงินที่รุนแรง
หลังจากการตกชั้นในปี 1978 เอลเช่ได้รับความเดือดร้อน แม้ว่าในกระดาษจะมีทีมที่ดี แต่ก็ไม่สามารถเลื่อนชั้นขึ้นสู่ลีกสูงสุดได้ อันที่จริงแล้วในช่วง 5 ปีแรกนับตั้งแต่กลับมาเล่นในระดับที่สอง พวกเขาได้อันดับที่สี่สามครั้งและอันดับที่ห้าในสอง สองแต้ม แม้จะได้แต้มกับทีมอันดับสาม แต่ด้วยประตูที่ต่างกันที่แย่กว่านั้น) มักจะเสียโอกาสในการเลื่อนชั้นในวันแข่งขันที่แล้ว โดยเฉพาะอย่างยิ่งความบอบช้ำทางจิตใจคือการสิ้นสุดของฤดูกาล 1980–81 : เหลืออีกหนึ่งเกม พวกเขาอยู่สองคะแนนนำหน้าRayo VallecanoและRacing de Santanderเพียงต้องการเสมอกับCádizที่Martínez Valero ; เกมจบลงด้วยการสูญเสีย และเอลเชจบด้วยคะแนน 45 แต้มข้างCastellón , Cádiz, Racing และ Rayo
ในที่สุดการเลื่อนตำแหน่งก็เกิดขึ้นในช่วงปลายปี1983–84แม้ว่าเอลเชเพิ่งจบอันดับที่ห้าในฤดูกาลปกติ – สองตำแหน่งแรกถูกครอบครองโดยเรอัลมาดริดคาสติยาและแอธเลติกบิลเบาบีซึ่งไม่สามารถเลื่อนตำแหน่งเป็นฝ่ายสำรองได้ ทั้งของแคมเปญส่วนบนถูกใช้ในโซนตกชั้นและตกชั้นจึงเกิดขึ้นเป็นครั้งที่ 17 ในปี 1988พวกเขาได้รับการเลื่อนตำแหน่งอีกครั้งสำหรับการปรากฏตัวของจี้อีกครั้ง ขณะที่ฝ่ายสุดท้ายจบด้วยคะแนนสิบแปดคะแนน ตกชั้นประเภทเดียวกับเรอัล มูร์เซียซึ่งพวกเขาตามหลังด้วยคะแนนเก้าแต้ม; รองลงมาคือเรอัล มูร์เซีย , เรอัล มูร์เซีย , เรอัล มูร์เซีย , เรอัล มูร์เซีย , เรอัล มูร์เซีย , เรอัล มูร์เซีย , เรอัล มูร์เซีย , เรอัล มูร์เซีย , เรอัล มูร์เซีย , เรอัล มูร์เซีย การแข่งขันล่าสุดสำหรับปีในหมวดหมู่คือการสูญเสีย 1-3 ห่างกับเรซาราโกซาเป้าหมายมามารยาทของอัลฟองโซFernández
หลังจากที่ตกชั้นในปี 1989 ที่เอลเช่เริ่มต้นที่จะต้องทนทุกข์ทรมานอย่างหนักในแผนกการเงินและผลักไสให้ดาDivisión B - ระดับที่สามใหม่ที่สร้างขึ้นในปี 1977 - ในตอนท้ายของ1990-1991 ในช่วงที่ดีขึ้นของทศวรรษ 1990 สโมสรได้เลื่อนระดับการเลื่อนขั้นของดิวิชั่น 2 ไปจนหมด
ใน1997เอลเช่ในที่สุดการจัดการเพื่อกลับไปยังประเภทที่สองถูกผลักไสไล่ส่งกลับทันทีแต่ดึงดูดโปรโมชั่นอีกในภายหลัง
2010s: กลับสู่เที่ยวบินชั้นนำ
ในปี2553-2554อีกครั้งใน "หมวดเงิน" ทีมจบอันดับที่สี่และผ่านเข้ารอบเพลย์ออฟ : หลังจากกำจัดเรอัล บายาโดลิดในรอบแรก (รวมทั้งหมด 3–2) [10]ความฝันของการบินสูงสุด โปรโมชั่นสิ้นสุดวันที่อยู่ในมือของกรานาดาในเป้าหมายออกกฎ (11)
เมื่อวันที่ 18 พฤษภาคม 2013 หลังจากทีมBarcelona BและAlcorcónเสมอ 1-1 Elche ได้รับการเลื่อนตำแหน่งเป็นระดับบนสุดโดยอัตโนมัติและกลับมาแข่งขันอีกครั้งหลังจากผ่านไป 24 ปี [12]ในระหว่างนี้ ทีมที่โค้ชโดยFran Escribáได้ทำลายสถิติ Segunda División จำนวนหนึ่ง เป็นทีมเดียวที่นำการแข่งขันได้ตั้งแต่นัดแรกจนถึงนัดสุดท้ายของฤดูกาล สร้างสถิติใหม่ในกระบวนการ ของทั้งสองนัดที่ชนะและได้คะแนนจนถึงปัจจุบัน ตลอดจนรอบแรกที่ดีที่สุดในประวัติศาสตร์ของการแข่งขันชิงแชมป์ของ Segunda [13]
ระหว่างฤดูกาล 2013–14 ทีมสามารถรักษาตำแหน่งสูงสุดไว้ได้ โดยมีผู้เข้าชมการแข่งขันในบ้านโดยเฉลี่ยประมาณ 25,104 คน [14]
ในฤดูกาล 2014–15 แม้จะจัดการได้อีกครั้งเพื่อให้อยู่ในลีกสูงสุด (ทีมปลอดภัยจากการตกชั้นมาแล้วสี่นัดก่อนสิ้นสุดการแข่งขัน[15] ) เอลเช่กลายเป็นทีมแรกในประวัติศาสตร์ของ Spanish Primera Divisiónถูกผลักไสให้Segundaตามกฎระเบียบใหม่โดยลีกฟุตบอลสเปนที่จำกัดหนี้ส่วนเกินและการจัดการทางเศรษฐกิจที่ผิดพลาด [15]
ในฤดูกาล 2016-17, เอลเช่ถูกผลักไสให้ระดับที่สามหลังจากความพ่ายแพ้ให้กับกาดิซ
หนึ่งปีต่อมา เอลเชเลื่อนชั้นกลับไปสู่ระดับที่สองหลังจากเอาชนะบียาร์เรอัล บีในรอบเพลย์ออฟครั้งสุดท้ายที่เลื่อนชั้นขึ้นสู่ระดับที่สอง
ในฤดูกาล 2018–19 เอลเชจบการแข่งขันตรงกลาง โดยได้อันดับที่ 11 จาก 22 ทีม [16]
ในฤดูกาล 2019–20 เอลเชได้รับการเลื่อนชั้นสู่ลาลีกาโดยเอาชนะคิโรน่าในการเลื่อนชั้นเพลย์ออฟด้วยสกอร์รวม 1-0 พวกเขาได้รับการเลื่อนตำแหน่งกลับสู่ลาลีกาหลังจากห้าปีในดิวิชั่นที่สองและสาม [17]
ฤดูกาล
ตามฤดูกาล
- ในฐานะที่เป็นเอลเช่ฟุตบอลคลับ
|
- ในฐานะที่เป็นเอลเช่คลับเดอFútbol
|
|
|
|
|
- 22ฤดูกาลในลาลีกา
- 39ฤดูกาลในเซกุนดาดิวิซิออน
- 8ฤดูกาลในSegunda División B
- 19ฤดูกาลในTercera División
ทีมปัจจุบัน
- ณ วันที่ 10 มิถุนายน 2564 . [18]
หมายเหตุ: ธงทีมชาติตามที่กำหนดไว้ภายใต้กฎฟีฟ่า ผู้เล่นอาจมีสัญชาติที่ไม่ใช่ฟีฟ่ามากกว่าหนึ่งสัญชาติ
|
|
ทีมสำรอง
หมายเหตุ: ธงทีมชาติตามที่กำหนดไว้ภายใต้กฎฟีฟ่า ผู้เล่นอาจมีสัญชาติที่ไม่ใช่ฟีฟ่ามากกว่าหนึ่งสัญชาติ
|
|
ออกเงินกู้
หมายเหตุ: ธงทีมชาติตามที่กำหนดไว้ภายใต้กฎฟีฟ่า ผู้เล่นอาจมีสัญชาติที่ไม่ใช่ฟีฟ่ามากกว่าหนึ่งสัญชาติ
|
|
เจ้าหน้าที่ฝึกสอน
| ตำแหน่ง | พนักงาน |
|---|---|
| เฮดโค้ช | Jorge Almirónmir |
| ผู้ช่วยโค้ช | ดานี มาโย |
| ผู้ช่วยโค้ช | เชมา มอนซอน |
| โค้ชผู้รักษาประตู | มิเกล เอสคาโลนา |
| โค้ชฟิตเนส | มานูเอล เซมเปเร่ |
| โค้ชฟิตเนส | ฟิเดล |
| ลูกเสือ | Guillem Galmes |
ปรับปรุงล่าสุด: ตุลาคม 2019
ที่มา: Elche CF
เกียรตินิยม
Segunda División
- ผู้ชนะ: 1958–59 , 2012–13
โกปา เดล เรย์
- รองชนะเลิศ: 1969
ผู้เล่นต่างชาติ
|
|
|
|
โค้ช
|
|
|
ทีมสำรอง
ทีมสำรองของ Elche, Elche Ilicitanoก่อตั้งขึ้นในปี 1932 โดยใช้เวลาสองฤดูกาลในดิวิชั่น 2 เมื่อทีมหลักอยู่ในลีกสูงสุด
ดูสิ่งนี้ด้วย
- Trofeo Festa d'Elx
อ้างอิง
- ^ "Elche CF – โปรไฟล์" .
- ^ https://www.elchecf.es/club/estadio-martinez-valero
- ^ [1]
- ^ "La historia del Club | Elche - เว็บทางการ" . La historia del Club | Elche - เว็บทางการ (ภาษาสเปน) . สืบค้นเมื่อ19 ตุลาคม 2019 .
- ^ "สเปน ตารางสุดท้าย 2502-2512" .
- ^ สเปน 1963/64 ; ที่ RSSSF
- ^ สเปน – คัพ 1969 ; ที่ RSSSF
- ^ สเปน 1970/71 ; ที่ RSSSF
- ^ สเปน 1977/78 ; ที่ RSSSF
- ↑ El Elche está en la final contra el Granada (3–1) (Elche อยู่ในรอบชิงชนะเลิศกับ Granada (3–1)) Archived 16 สิงหาคม 2011, ที่ Wayback Machine ; Info Express 12 มิถุนายน 2554 (ภาษาสเปน)
- ^ เอลกรานาดา asciende Primera คอสตาเดลเอลเช่ (กรานาส่งเสริมการPrimeraที่ค่าใช้จ่ายของเอลเช่) ; RTVE , 18 มิถุนายน 2554 (ภาษาสเปน)
- ^ "¡El Elche ya es de Primera!" [Elche เป็นทีมPrimeraแล้ว!] (เป็นภาษาสเปน) มาร์ก้า . 18 พฤษภาคม 2556 . สืบค้นเมื่อ18 พฤษภาคม 2556 .
- ^ "Ascenso del Elche en MARCA.com – Un líder de principio a fin" .
- ^ "La afición del Elche, la tercera que más crece del mundo" .
- ^ ข [2]
- ^ "Jornada 42 de Segunda División, Temporada 2018/2019 - ลีกาสมาร์ทแบงก์, เซกุนดาดิวิชั่น, แคมเปโอนาโต นาซิอองนาล เด ลีกา เด เซกุนดา ดิวิชั่น, เซกุนดา ดิวิชั่น เอสปันโยลา, ลาลิกา 2 เอสปันโญลา" . www.resultados-futbol.com . สืบค้นเมื่อ19 ตุลาคม 2019 .
- ^ “เอลเช่ คว้าแชมป์เพลย์ออฟ หวนคืนลา ลีกา หลังจบตำนานอันยาวนาน” . อีเอสพีเอ็น . 24 สิงหาคม 2563
- ^ "Plantilla Elche CF" (ภาษาสเปน) เอลเช่ CF สืบค้นเมื่อ5 ตุลาคม 2020 .
ลิงค์ภายนอก
- เว็บไซต์อย่างเป็นทางการ (ภาษาสเปน)
- ประวัติทีมฟุตบอล (สเปน)
- โปรไฟล์ทีม BDutbol
